This is a good article. Click here for more information.
Page semi-protected

ingilizce dili

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Gezintiye atla Aramaya atla

ingilizce
Telaffuz/ ŋ ɡ l ɪ ʃ / [1]
Etnik kökenİngilizler / Anglo-Saksonlar (tarihsel olarak)
Yerli konuşmacılar
360–400  milyon (2006) [2]
L2 hoparlörler : 750  milyon;
Bir şekilde yabancı dilde : 600-700.000.000 [2]
Erken formlar
Manuel olarak kodlanmış İngilizce
(çoklu sistem)
Resmi durum
Resmi dil
  • 67 ülke
  • 27 egemen olmayan kuruluş
Çeşitli organizasyonlar
    • Birleşmiş Milletler
    • Avrupa Birliği
    • Milletler Topluluğu
    • Avrupa Konseyi
    • ICC
    • IMF
    • IOC
    • ISO
    • NATO
    • WTO
    • NAFTA
    • OAS
    • OECD
    • İİT
    • OPEC
    • GUAM Demokrasi ve Ekonomik Kalkınma Örgütü
    • PIF
    • UKUSA Anlaşması
    • ASEAN
    • ASEAN Ekonomi Topluluğu
    • SAARC
    • Karayip Topluluğu
    • Türk Konseyi
    • ECO
Dil kodları
ISO 639-1en
ISO 639-2eng
ISO 639-3eng
Glottologstan1293
Linguasphere52-ABA
  İngilizcenin çoğunlukla ana dil olduğu bölgeler
  İngilizcenin resmi olduğu ancak birincil anadil olmadığı bölgeler
Bu makale IPA fonetik sembollerini içerir . Uygun olmadan render desteği , görebileceğiniz soru işaretleri, kutular veya diğer semboller yerine Unicode karakterleri. IPA sembollerine giriş kılavuzu için bkz. Yardım: IPA .

İngilizce , ilk olarak Orta Çağ İngiltere'sinde konuşulan ve 21. yüzyılda uluslararası söylemin önde gelen dili haline gelen bir Batı Cermen dilidir . [3] [4] [5] Bu almıştır Açılar , antik biri Germen halkları alanında göç ettiği Büyük Britanya sonradan kendi adını, aldığı İngiltere . Her iki isim de Baltık Denizi'ndeki bir yarımada olan Anglia'dan geliyor . İngilizce en çok Frizce ve Aşağı Saksonya ile yakından ilgilidirkelime hazinesi diğer Cermen dillerinden , özellikle Eski İskandinav dili ( Kuzey Germen dili ), Latince ve Fransızca'dan önemli ölçüde etkilenmiştir . [6] [7] [8]

İngilizce, 1.400 yıldan fazla bir süredir gelişmiştir. İngilizcenin en eski biçimlerine , 5. yüzyılda Anglo-Sakson yerleşimciler tarafından Büyük Britanya'ya getirilen bir grup Batı Germen ( Ingvaeonic ) lehçesi topluca Eski İngilizce olarak adlandırılır . Orta İngilizce , 11. yüzyılın sonlarında Normanların İngiltere'yi fethiyle başladı ; bu, İngilizcenin Eski Fransızcadan , özellikle de Eski Norman lehçesinden etkilendiği bir dönemdi . [9] [10] Erken Modern İngilizce tanıtımıyla 15. yüzyıl sonlarında başlayan matbaa için Londra , Kral James İncilinin basımı ve Büyük Ünlü Değişimi'nin başlangıcı . [11]

Modern İngilizce , Britanya İmparatorluğu ve Amerika Birleşik Devletleri'nin dünya çapındaki etkisiyle 17. yüzyıldan beri dünyaya yayılıyor . Bu ülkelerin basılı ve elektronik medya her türlü aracılığıyla, İngiliz uluslararası lider dili haline gelmiştir söylem ve ortak dil çok bölgede ve gibi meslek bağlamlarda bilim , navigasyon ve hukuk . [3] Modern İngilizce dilbilgisi, tipik bir Hint-Avrupa bağımlı işaretleme modelinden, zengin çekim morfolojisi ve nispeten serbest kelime sırasına sahip olan kademeli bir değişikliğin sonucudur.küçük çekim , oldukça sabit bir özne-fiil-nesne kelime sırası ve karmaşık bir sözdizimi içeren analitik model . [12] Modern İngilizce , karmaşık zamanların , görünüşlerin ve ruh halinin yanı sıra pasif yapılar , sorgulayıcılar ve bazı olumsuzlukların ifadesi için yardımcı fiillere ve kelime sırasına daha çok güvenir .

İngilizce'dir hoparlörlerin sayısına göre en büyük dil , [13] ve üçüncü en-konuşulan anadil sonra dünyada, Standart Çince ve İspanyolca . [14] En yaygın olarak öğrenilen ikinci dildir ve ya resmi dildir ya da neredeyse 60 egemen devlette resmi dillerden biridir . Onu ikinci dil olarak öğrenen, anadili olanlardan daha fazla insan var . 2005 itibariyle , 2 milyardan fazla İngilizce konuşan olduğu tahmin ediliyordu. [15] İngiliz çoğunluk ana dilidir ABD ,Singapur'un resmi ve ana dili olan Birleşik Krallık , Kanada , Avustralya , Yeni Zelanda ve İrlanda ve Karayipler , Afrika , Güney Asya , Güneydoğu Asya ve Okyanusya'nın bazı bölgelerinde yaygın olarak konuşulmaktadır . [16] Bu ise Birleşmiş Milletlerin ortak resmi dili , Avrupa Birliğive diğer birçok dünya ve bölgesel uluslararası kuruluş. Bu Hint-Avrupa şubesinin konuşmacılarının en az% 70'ini oluşturan, en yaygın olarak konuşulan Cermen dilidir. İngilizce konuşanlar "Anglophones" olarak adlandırılır. Farklı ülkelerde ve bölgelerde kullanılan İngilizce'nin aksanları ve lehçeleri arasındaki değişkenlik - fonetik ve fonoloji açısından ve bazen de kelime dağarcığı , deyimler , gramer ve yazım açısından - tipik olarak diğer lehçeleri konuşanların anlamasını engellemez , ancak karşılıklı anlaşılmazlık meydana gelebilir lehçe sürekliliğinin en uç noktalarında .

Sınıflandırma

Anglik diller
  ingilizce
  İskoç
İngiliz-Frizce dilleri
Anglik ve
  Frizce ( Batı , Kuzey , Saterland )
Kuzey Denizi Cermen dilleri Anglo-Frizce ve
  Düşük Almanca / Düşük Sakson
Batı Cermen dilleri
Kuzey Denizi Germen ve
  Hollandalı ; Afrika'da: Afrikaans
...... Almanca ( Yüksek ):
  Merkez ; içinde Lux. : Lüksemburgca
  Üst
...... Yidiş
Batı Cermen dilleri

İngilizce bir Hint-Avrupa dilidir ve Cermen dillerinin Batı Cermen grubuna aittir . [17] Eski İngilizce kökenli bir Germen aşiret ve gelen dilsel sürekliliğinde boyunca Frizce Kuzey Denizi diller yavaş yavaş dönüştü sahil, Anglic dillerde de Britanya Adaları ve içine Frizce dil ve Aşağı Almanca / Düşük Saxon kıtada. İngiliz dilleri ile birlikte İngiliz-Frizce dillerini oluşturan Frizce dilleri , İngilizcenin yaşayan en yakın akrabalarıdır. Düşük Almanca / Düşük Sakson da yakından ilişkilidir ve bazen İngilizce, Frizce dilleri ve Aşağı Almanca , Ingvaeonic (Kuzey Denizi Germen) dilleri olarak gruplandırılır, ancak bu gruplama hala tartışmalıdır. [7] Eski İngilizce, Orta İngilizceye dönüştü ve daha sonra Modern İngilizceye dönüştü. [18] Eski ve Orta derecede İngilizce özel lehçeleri de dahil olmak üzere, diğer Anglic dillerde bir dizi haline İskoç [19] ve sönmüş Fingallian ve Forth ve Bargy (Yola) diyalektlerinde İrlanda . [20]

Gibi İzlandaca ve Faroe , İngilizce gelişimi Britanya adaları kıta Germen dilleri ve etkilerden izole ettiler ve o zamandan beri önemli ölçüde saptığını. İngilizce, kelime dağarcığı , sözdizimi ve fonoloji açısından farklılık gösteren herhangi bir kıtasal Cermen dili ile karşılıklı olarak anlaşılamaz , ancak bunlardan bazıları, Hollandaca veya Frizce gibi, özellikle daha önceki aşamalarında İngilizceyle güçlü benzerlikler gösterir. [21]

İzole edilmiş olan İzlandaca ve Faroe dili'nin aksine, İngilizcenin gelişimi, İngiliz Adaları'nın diğer halklar ve diller, özellikle de Eski İskandinav ve Norman Fransızcası tarafından yapılan uzun bir dizi istilasından etkilenmiştir . Bunlar, dil üzerinde kendilerine ait derin bir iz bıraktı, böylece İngilizce, kendi dil sınıflarının dışındaki birçok dille kelime ve dilbilgisi açısından bazı benzerlikler gösteriyor - ama bu dillerin hiçbiriyle karşılıklı olarak anlaşılamaz. Bazı akademisyenler, İngilizcenin karma bir dil veya bir creole ( Orta İngilizce creole hipotezi denen bir teori) olarak kabul edilebileceğini savundu.. Bu dillerin Modern İngilizce'nin kelime bilgisi ve dilbilgisi üzerindeki büyük etkisi yaygın olarak kabul edilmekle birlikte, dil iletişimindeki çoğu uzman, İngilizcenin gerçek bir karma dil olduğunu düşünmemektedir. [22] [23]

İngilizce, Hollandaca , Almanca ve İsveççe gibi diğer Cermen dilleriyle yenilikleri paylaştığı için bir Germen dili olarak sınıflandırılır . [24] Bu paylaşılan yenilikler, dillerin Proto-Germen adı verilen tek bir ortak atadan geldiğini gösteriyor . Cermen dillerinin bazı ortak özellikleri arasında fiillerin güçlü ve zayıf sınıflara bölünmesi, modal fiillerin kullanımı ve Grimm ve Verner yasaları olarak bilinen Proto-Hint-Avrupa ünsüzlerini etkileyen ses değişiklikleri sayılabilir.. İngilizce, Anglo-Frizce bir dil olarak sınıflandırılır çünkü Frizce ve İngilizce , Proto- Germen'de velar ünsüzler olan ünsüzlerin palatalizasyonu gibi diğer özellikleri paylaşır ( bkz.Eski İngilizce'nin Fonolojik Tarihi § Palatalization ). [25]

Tarih

Proto-Germen'den Eski İngilizceye

Eski İngilizce epik şiire açılış Beowulf , el yazısı içinde yarım uncial :
Hƿæt ƿē garde / INGEAR dagum THEOD cyninga / þrym ge frunon na ...
! "Eskiden gün Mızrak-Danimarkalıların Biz duymuş dinle halk krallarının ihtişamı ... "

İngilizce'nin en eski biçimine Eski İngilizce veya Anglo-Sakson denir (yaklaşık 550–1066 yılı). Eski İngilizce kümesinden geliştirilen Batı Germen sıklıkta gruplandırılmış lehçeler, İngiliz-Frizce veya Kuzey Denizi Germen ve aslen kıyılarında konuşulan Frizyeli , Aşağı Saksonya ve güney Jutland gibi tarihi rekor bilinen Germen halkları Açılar , Saksonlar , ve Jütiler . [26] [27] 5. yüzyıldan itibaren Anglosakson Britanya'yı yerleşti olarak çökmüş Roma ekonomi ve yönetim. 7. yüzyılda olarak, Anglo-Saksonlar Cermen dil Britanya'da hakim hale dillerini değiştirerek, Roma Britanya (43-409): Ortak Brittonic , bir Kelt dili ve Latince tarafından İngiltere'ye getirilen, Roma işgali . [28] [29] [30] İngiltere ve İngilizce (orijinal olarak Ænglaland ve Ænglisc ) Angles'dan sonra adlandırılmıştır. [31]

Eski İngilizce dört lehçeye bölündü: Angliyen lehçeleri ( Mercian ve Northumbrian ) ve Sakson lehçeleri, Kentish ve West Saxon . [32] 9. yüzyılda Kral Alfred'in eğitim reformları ve Wessex krallığının etkisiyle , Batı Sakson lehçesi standart yazılı tür haline geldi . [33] epik şiir Beowulf Batı Saxon yazılır ve erken dönem İngiliz şiir, Caedmon en ilahisi , NORTHUMBRIAN yazılmıştır. [34] Modern İngilizce esas olarak Mercian'dan geliştirildi, ancakİskoç dili Northumbrian'dan geliştirildi. Eski İngilizcenin erken döneminden birkaç kısa yazıt, runik bir yazı kullanılarak yazılmıştır . [35] 6. yüzyıla gelindiğinde yarı tek harfli harf biçimleriyle yazılmış Latin alfabesi kabul edildi . Bu runik harfler dahil Wynnƿ ⟩ ve dikenþ ⟩ ve modifiye Latin harfleri ethð ⟩ ve külæ ⟩. [35] [36]

Eski İngilizce, esasen Modern İngilizceden farklı bir dildir ve 21. yüzyılda eğitim görmemiş İngilizce konuşanların anlaması neredeyse imkansızdır. Dilbilgisi modern Almancaya benziyordu ve en yakın akrabası Eski Frizcedir . İsimler, sıfatlar, zamirler ve fiillerin birçok çekim sonu ve biçimi vardı ve kelime düzeni Modern İngilizceden çok daha özgürdü . Modern İngilizcenin zamirlerde ( o , kendisi , onun ) vaka formları vardır ve birkaç fiil çekimleri vardır ( konuş , konuşur , konuşur , konuştu ,konuşulan ), ancak Eski İngilizce'de isimlerde de vaka sonları vardı ve fiiller daha fazla kişi ve sayı sonlarına sahipti . [37] [38] [39]

Translasyon Matthew durumda uçlarının 1000 Şekil örneklerden 08:20 ( yalın çoğul -i çoğul, tamlama tekil) ve bir bitiş fiil ( bu çoğul):

  • Foxas habbað holu ve heofonan fuglas yuvası
  • Fox-as habb-ağ hol-u ve heofon-yuva olarak fugl-∅
  • fox- NOM.PL var- PRS.PL Hole ACC.PL ve cennet- GEN.SG Kuşlara NOM.PL Nest- ACC.PL
  • "Tilkilerin delikleri ve cennet kuşlarının yuvaları vardır" [40]

Orta ingilizce

Englischmen şeyz hy hadde fram þe bygynnyng þre way speche, Souþeron, Northeron, and Myddel speche the myddel of the londr, ... Noþeles by comyxstion and mellyng, furst wiþ Danes ve after wiş Norans, in menye þe contrayed longage ve biraz tuhaf wlaffyng, chyteryng, harryng ve garryng grisbytting.

Başından beri İngilizler ülkenin ortasında üç farklı konuşma tarzına sahip olsalar da, güney, kuzey ve orta bölgelerin konuşması ... Bununla birlikte, önce Danimarkalılarla sonra da Normanlar ile karıştırılarak ve karıştırılarak, birçok ülke dili arasında ortaya çıktı ve bazıları tuhaf kekeleme, gevezelik, hırıltı ve ızgara gıcırdatma kullanır.

John of Trevisa , yakl. 1385 [41]

8. yüzyıldan 12. yüzyıla kadar, Eski İngilizce yavaş yavaş dil teması yoluyla Orta İngilizceye dönüştü . Orta İngilizce genellikle 1066'da William the Conqueror tarafından İngiltere'nin fethi ile başlayarak keyfi olarak tanımlanır , ancak 1200'den 1450'ye kadar olan dönemde daha da gelişmiştir.

Birincisi, 8. ve 9. yüzyıllarda Britanya Adaları'nın kuzey kısımlarındaki İskandinav kolonizasyon dalgaları, Eski İngilizceyi bir Kuzey Cermen dili olan Eski İskandinav ile yoğun bir temasa geçirdi . Nors etkisi en güçlüsü , Norse kolonizasyonunun merkezi olan York çevresindeki Danelaw bölgesinde konuşulan Kuzeydoğu İngilizceydi ; bugün bu özellikler özellikle İskoçlar ve Kuzey İngilizcede hala mevcuttur . Bununla birlikte, kötüleşmiş İngilizcenin merkezi, Lindsey çevresindeki Midlands'de görünüyor.ve MS 920'den sonra Lindsey Anglo-Sakson yönetimine yeniden dahil edildiğinde, İskandinav özellikleri oradan İskandinav konuşmacılarıyla doğrudan temas halinde olmayan İngilizce çeşitlerine yayıldı. Bugün tüm İngilizce çeşitlerinde devam eden İskandinav etkisinin bir unsuru , Anglo-Sakson zamirlerini h- ( hie, him, hera ) ile değiştiren th- ( they, them, their ) ile başlayan zamir grubudur . [42]

İngiltere'nin 1066'da Norman fethi ile birlikte, şimdi norsifiye edilmiş Eski İngilizce dili, Eski Fransızca ile , özellikle de Eski Norman lehçesi ile temas halindeydi . Normanca İngiltere'de sonunda dönüştü İngiliz-Norman . [9] Norman, esas olarak seçkinler ve soylular tarafından konuşulduğu için, alt sınıflar Anglosakson (İngilizce) konuşmaya devam ederken, Norman'ın ana etkisi, siyaset, mevzuat ve prestijli sosyal alanlarla ilgili çok çeşitli ödünç sözcüklerin ortaya çıkmasıydı. . [8]Orta İngilizce ayrıca, çekimsel olarak farklı ama morfolojik olarak benzer olan Eski İskandinav ve Eski İngilizceyi uzlaştırmak için çekim sistemini büyük ölçüde basitleştirdi. Aday ve suçlayıcı davalar arasındaki ayrım, şahıs zamirleri dışında kaybolmuş, araçsal vaka düşürülmüş ve soy davasının kullanımı, mülkiyeti belirtmekle sınırlandırılmıştır . Çekim sistemi birçok düzensiz çekim biçimini düzenledi, [43] ve anlaşma sistemini kademeli olarak basitleştirerek kelime sırasını daha az esnek hale getirdi. [44] de Wycliffe İncil 1380s bölgesinin Matta 08:20 yazılmış ayet: Foxis han dennes ve heuene han nestis arasında briddis [45] ile Burada çoğul ekihave fiilindeki -n hala korunur, ancak isimlerdeki vaka sonlarından hiçbiri mevcut değildir. 12. yüzyılda Orta İngilizce, hem İskandinav hem de Fransızca özellikleri bütünleştirerek tamamen gelişti; o 1500 Orta İngilizce literatürde etrafında erken Modern İngilizce'ye geçiş içerir kadar konuşulmaya devam Geoffrey Chaucer 'ın The Canterbury Tales ve Malory en Arthur'un Ölümü . Orta İngilizce döneminde, yazı yazmada bölgesel lehçelerin kullanımı çoğaldı ve lehçe özellikleri Chaucer gibi yazarlar tarafından etki için bile kullanıldı. [46]

Erken Modern İngilizce

Uzun sesli harflerin telaffuzunun kademeli olarak nasıl değiştiğini gösteren , büyük sesli harf değişiminin grafik temsili, i: ve u: yüksek ünlüler ve her biri telaffuzlarını bir seviye yukarı kaydıran düşük ünlüler

İngilizce tarihinde bir sonraki dönem Erken Modern İngilizceydi (1500-1700). Erken Modern İngilizce, Büyük Ünlü Değişimi (1350-1700), çekimsel sadeleştirme ve dilsel standardizasyon ile karakterize edildi.

Büyük Sesli Harf Kayması, Orta İngilizcenin vurgulu uzun ünlülerini etkiledi. Bu bir zincir kaymasıydı , yani her bir kayma sesli harf sisteminde sonraki bir kaymayı tetikliyordu. Orta ve açık ünlüler edildi kaldırdı ve yakın ünlüler edildi kırık içine ünlülerde . Örneğin, lokma kelimesi başlangıçta pancar kelimesi bugün olduğu gibi telaffuz edildi ve about kelimesindeki ikinci sesli ise boot kelimesi olarak telaffuz edildi.bugün. Büyük Sesli Harfler, İngilizce Orta İngilizceden birçok yazımı koruduğu için yazımdaki birçok düzensizliği açıklar ve aynı zamanda İngilizce ünlü harflerin neden diğer dillerdeki aynı harflerden çok farklı telaffuzlara sahip olduğunu da açıklar. [47] [48]

İngiliz, V. Henry döneminde Norman French'e göre prestij kazanmaya başladı . 1430 civarında, Kançılarya Mahkemesi de Westminster onun İngilizceyi kullanmaya başladı resmi belgeler ve bilinen Orta İngilizce, yeni bir standart form Chancery Standardı Londra ve lehçeleri geliştirilen, Doğu Midlands . 1476'da William Caxton matbaayı İngiltere'ye tanıttı ve ilk basılı kitapları Londra'da yayınlamaya başladı ve bu İngilizce biçiminin etkisini artırdı. [49] Erken Modern dönem edebiyatı, William Shakespeare'in eserlerini içerir .Kral James tarafından yaptırılan İncil'in çevirisi . Hatta sesli harf kaymasından sonra dil hala Modern İngilizce'den farklı geliyordu: örneğin, kümeler ünsüz / kn ɡn sw / içinde şövalye , tatarcık ve kılıç hala telaffuz edildi. Modern bir Shakespeare okuyucusunun tuhaf veya arkaik bulabileceği gramer özelliklerinin çoğu, Erken Modern İngilizcenin farklı özelliklerini temsil eder. [50]

İncil'in Erken Modern İngilizcede yazılmış 1611 King James Versiyonunda Matthew 8:20 şöyle der: "Tilkiler deliklere sahiptir ve ayre haue yuvalarının kuşları: [40] Bu, vakanın kaybını ve onun üzerindeki etkilerini örneklemektedir. cümle yapısı (özne-fiil-nesne kelimesi sipariş ile yedek ve kullanımı hakkındaki yerine olmayan iyelik hâli içinde), ve Fransızca (gelen kelimelerden giriş Ayre () ve kelime değiştirmeler kuş aslen "yavru" anlamına OE yerini aldı fugol ). [40]

Modern İngilizcenin Yayılması

18. yüzyılın sonlarına doğru Britanya İmparatorluğu , İngilizceyi kolonileri ve jeopolitik egemenliği yoluyla yaymıştı. Ticaret, bilim ve teknoloji, diplomasi, sanat ve örgün eğitim, İngilizcenin ilk gerçek küresel dil olmasına katkıda bulundu. İngilizce ayrıca dünya çapında uluslararası iletişimi kolaylaştırdı. [51] [3] İngiltere yeni koloniler oluşturmaya devam etti ve bunlar daha sonra konuşma ve yazma için kendi normlarını geliştirdiler. İngilizce, Kuzey Amerika'nın bazı bölgelerinde, Afrika'nın bazı bölgelerinde, Avustralasya'da ve diğer birçok bölgede kabul edildi. Siyasi bağımsızlık kazandıklarında, birden çok yerli dili olan yeni bağımsız milletlerden bazılarıherhangi bir yerli dili diğerlerinden üstün tutmanın doğasında var olan siyasi ve diğer zorluklardan kaçınmak için İngilizceyi resmi dil olarak kullanmaya devam etmeyi seçti. [52] [53] [54] 20. yüzyılda ABD'nin büyüyen ekonomik ve kültürel etkisi ve İkinci Dünya Savaşı'nın ardından bir süper güç olarak statüsü , BBC [55] ve diğerleri tarafından dünya çapında İngilizce olarak yayınlanmıştır. yayıncılar, dilin gezegene çok daha hızlı yayılmasına neden oldu. [56] [57] 21. yüzyılda İngilizce, herhangi bir dilden daha yaygın olarak konuşulmakta ve yazılmaktadır. [58]

Modern İngilizce geliştikçe, standart kullanım için açık normlar yayınlandı ve halk eğitimi ve devlet destekli yayınlar gibi resmi medya aracılığıyla yayıldı. 1755'te Samuel Johnson , kelimelerin standart yazımlarını ve kullanım normlarını tanıtan A Dictionary of the English Language adlı eserini yayınladı . 1828'de Noah Webster , İngiliz standardından bağımsız bir Amerikan İngilizcesi konuşma ve yazma normu oluşturmaya çalışmak için Amerikan İngiliz Dili Sözlüğü'nü yayınladı . Britanya içinde, standart dışı veya alt sınıf lehçe özellikleri giderek daha fazla damgalandı ve bu da prestij çeşitlerinin orta sınıflar arasında hızla yayılmasına yol açtı. [59]

Modern İngilizcede, gramer vakasının kaybı neredeyse tamamlanmıştır (artık sadece o ve o , o ve o , kim ve kim gibi zamirlerde bulunur ) ve SVO kelime sırası çoğunlukla sabittir. [59] Do-support kullanımı gibi bazı değişiklikler evrensel hale geldi. (Daha önce İngiliz Modern İngilizce yaptığı gibi genel bir yardımcı madde olarak kelime "do" kullanmıyordu; ilk başta tek soru inşaatlarda kullanılan ve o zaman bile zorunlu değildi. [60] Şimdi, ile destek yapmak fiil Var isimli giderek daha standart hale geliyor.) -ing'de aşamalı formların kullanımıyeni yapılara yayılıyor gibi görünüyor ve inşa edilmekte olan formlar daha yaygın hale geliyor. Düzensiz formların regülarizasyon da yavaş yavaş (örneğin devam hayal yerine hayal ), ve çekim biçimlerine analitik alternatifleri daha sık (örneğin hale gelmektedir fazla kibar yerine politer ). İngiliz İngilizcesi de, Amerikan İngilizcesinin medyadaki güçlü varlığı ve ABD ile bir dünya gücü olarak ilişkilendirilen prestijin körüklediği Amerikan İngilizcesinin etkisi altında bir değişim geçiriyor. [61] [62] [63]

Coğrafi dağılım

Ülkeye ve 2014 itibariyle bağımlılığa göre İngilizce konuşanların yüzdesi.
  % 80–100
  % 60–80
  % 40–60
  % 20–40
  % 0.1–20
  Veri yok
Anadili İngilizce olanların yüzdesi

2016 itibariyle , 400 milyon kişi İngilizceyi ilk dili olarak konuştu ve 1,1 milyar kişi İngilizceyi ikinci dil olarak konuştu. [64] İngilizce, konuşmacı sayısına göre en büyük dildir . İngilizce, her kıtadaki topluluklar ve tüm büyük okyanuslardaki adalarda konuşulmaktadır. [65]

İngilizce'nin konuşulduğu ülkeler, her ülkede İngilizcenin nasıl kullanıldığına göre farklı kategorilere ayrılabilir. Anadili İngilizce olan "iç çember" [66] ülke, uluslararası bir yazılı İngilizce standardını paylaşır ve tüm dünyada İngilizce için konuşma normlarını ortaklaşa etkiler. İngilizce tek bir ülkeye ait değildir ve yalnızca İngiliz yerleşimcilerin torunlarına ait değildir. İngilizce, anadili İngilizce olanların soyundan gelenlerin yaşadığı ülkelerin resmi dilidir. Aynı zamanda, ana dili paylaşmayan insanlar dünyanın herhangi bir yerinde bir araya geldiğinde, uluslararası iletişimin en önemli dili haline geldi .

İngilizce konuşan ülkelerin üç çemberi

Hintli dilbilimci Braj Kachru , İngilizcenin üç çember modeli ile konuşulduğu ülkeleri seçti . [66] Onun modelinde,

  • "iç çember" ülkeleri, ana dili İngilizce olan geniş topluluklara sahiptir.
  • "dış çevre" ülkeleri, ana dili İngilizce olan küçük topluluklara sahiptir, ancak İngilizce'yi eğitim veya yayıncılıkta veya yerel resmi amaçlarla ikinci dil olarak yaygın şekilde kullanmaktadır ve
  • "genişleyen daire" ülkeleri, birçok insanın yabancı dil olarak İngilizce öğrendiği ülkelerdir.

Kachru, modelini İngilizcenin farklı ülkelerde nasıl yayıldığına, kullanıcıların İngilizceyi nasıl edindiklerine ve her ülkedeki İngilizcenin kullanım yelpazesine dayandırdı. Üç çember zamanla üyeliği değiştirir. [67]

Braj Kachru'nun Üç İngilizce Çemberi

Anadili İngilizce olan geniş toplulukların (iç daire) bulunduğu ülkeler arasında çoğunluğun İngilizce konuştuğu İngiltere, Amerika Birleşik Devletleri, Avustralya, Kanada, İrlanda ve Yeni Zelanda ile önemli bir azınlığın İngilizce konuştuğu Güney Afrika bulunmaktadır. En anadili İngilizce olan ülkeler azalan sırada olan Amerika Birleşik Devletleri (en azından 231 milyon), [68] Birleşik Krallık (60 milyon), [69] [70] [71] Kanada (19 milyon), [72] Avustralya (en az 17 milyon), [73] Güney Afrika (4.8 milyon), [74] İrlanda (4.2 milyon) ve Yeni Zelanda (3.7 milyon). [75]Bu ülkelerde, anadili İngilizce olanların çocukları ebeveynlerinden İngilizce öğreniyor ve diğer dilleri konuşan yerel halk ve yeni göçmenler, mahallelerinde ve işyerlerinde iletişim kurmak için İngilizce öğreniyor. [76] Yakın çevre ülkeleri, İngilizcenin dünyadaki diğer ülkelere yayılmasında temel oluşturur. [67]

İkinci dil ve yabancı dilde İngilizce konuşanların sayılarına ilişkin tahminler, yeterliliğin nasıl tanımlandığına bağlı olarak, 470 milyondan 1 milyardan fazla büyük ölçüde değişmektedir. [16] Dilbilimci David Crystal , ana dili İngilizce olmayanların sayısının 3'e 1 oranında ana dili konuşanlardan daha fazla olduğunu tahmin ediyor. [77] Kachru'nun üç çember modelinde, "dış çember" ülkeleri Filipinler gibi ülkelerdir , [78] Jamaika , [79] Hindistan, Pakistan, [80] Malezya ve Nijerya [81] [82]Ana dili İngilizce olanların çok daha küçük bir oranına sahip olmakla birlikte, İngilizcenin eğitim, hükümet veya ev işleri için ikinci dil olarak kullanımı ve okul eğitimi ve devletle resmi etkileşimler için rutin kullanımı. [83]

Bu ülkeler, İngilizce temelli bir creole'dan daha standart bir İngilizce sürümüne kadar değişen milyonlarca lehçe kontinü konuşmacısına sahiptir . Günlük kullanım ve yayın dinleyerek büyüdükçe, özellikle de İngilizce'nin eğitim dili olduğu okullara gidiyorlarsa, İngilizce öğrenen çok daha fazla İngilizce konuşanı var. Ana dili İngilizce olmayan ebeveynler tarafından öğrenilen İngilizce çeşitleri, özellikle dilbilgisi açısından, bu öğrenciler tarafından konuşulan diğer dillerden etkilenebilir. [76] Bu İngilizce çeşitlerinin çoğu, yakın çevredeki ülkelerde anadili İngilizce olan kişiler tarafından çok az kullanılan kelimeleri içerir, [76]iç çember çeşitlerinden gramer ve fonolojik farklılıklar da gösterebilirler. Çevreyi çevreleyen ülkelerin standart İngilizcesi, genellikle dış çevre ülkelerinde İngilizcenin kullanımı için bir norm olarak alınır. [76]

Üç çember modelinde, Polonya, Çin, Brezilya, Almanya, Japonya, Endonezya, Mısır gibi ülkeler ve İngilizcenin yabancı dil olarak öğretildiği diğer ülkeler "genişleyen çemberi" oluşturur. [84] Birinci dil, ikinci dil ve yabancı dil olarak İngilizce arasındaki farklar genellikle tartışmalıdır ve belirli ülkelerde zamanla değişebilir. [83] Örneğin, Hollanda'da ve Avrupa'nın bazı diğer ülkelerinde, ikinci dil olarak İngilizce bilgisi neredeyse evrenseldir ve nüfusun yüzde 80'inden fazlası onu kullanabilmektedir, [85]ve bu nedenle İngilizce, yabancılarla ve genellikle yüksek öğretimde iletişim kurmak için rutin olarak kullanılır. Bu ülkelerde, İngilizce hükümet işleri için kullanılmasa da, yaygın kullanımı onları "dış çember" ve "genişleyen çember" arasındaki sınıra koymaktadır. İngilizce, dünya dilleri arasında, kullanıcılarının kaçının anadili değil, ikinci veya yabancı dil olarak İngilizce konuşanlar olduğu açısından alışılmadık bir durumdur. [86]

Genişleyen çemberdeki pek çok İngilizce kullanıcısı, onu genişleyen çevreden diğer insanlarla iletişim kurmak için kullanıyor, böylece anadili İngilizce olan kişilerle etkileşim, İngilizceyi kullanma kararlarında rol oynamıyor. [87] Anadili olmayan İngilizce çeşitleri, uluslararası iletişim için yaygın olarak kullanılmaktadır ve bu türden birinin konuşmacıları genellikle diğer türlerin özellikleriyle karşılaşırlar. [88] Bugün çok sık olarak, dünyanın herhangi bir yerindeki İngilizce bir konuşma, birkaç farklı ülkeden konuşmacılar dahil olsa bile, ana dili İngilizce olanları hiç içermeyebilir. [89]

Pluricentric İngilizce

"Çevrede" İngilizce konuşulan ülkelerde yaşayan ana dili İngilizce olanların yüzdesini gösteren pasta grafik. Anadili İngilizce olanların sayısı artık dünya çapında önemli ölçüde İngilizce'yi konuşan ikinci dil konuşanların sayısından fazladır (bu çizelgede sayılmamaktadır).

  ABD (% 64.3)
  İngiltere (% 16.7)
  Kanada (% 5,3)
  Avustralya (% 4.7)
  Güney Afrika (% 1.3)
  İrlanda (% 1.1)
  Yeni Zelanda (% 1)
  Diğer (% 5,6)

İngilizce, çok merkezli bir dildir , yani hiç kimsenin dilin kullanımı için standardı belirlemediği anlamına gelir. [90] [91] [92] [93] Sözlü İngilizce, örneğin yayıncılıkta kullanılan İngilizce, genellikle yönetmelikten ziyade gelenek tarafından oluşturulan ulusal telaffuz standartlarını takip eder. Uluslararası yayıncılar genellikle aksanlarıyla bir ülkeden ziyade bir ülkeden geliyor olarak tanımlanabilirler , [94] ancak haber okuyucu senaryoları da büyük ölçüde uluslararası standartta yazılı İngilizce olarak oluşturulur.. Standart yazılı İngilizce normları, herhangi bir hükümet veya uluslararası kuruluş tarafından herhangi bir denetim olmaksızın, tüm dünyada eğitimli İngilizce konuşanların mutabakatıyla sürdürülür. [95]

Amerikalı dinleyiciler genellikle İngiliz yayıncılığının çoğunu kolaylıkla anlar ve İngiliz dinleyiciler Amerikan yayınlarının çoğunu kolaylıkla anlar. Dünyanın dört bir yanındaki İngilizce konuşanların çoğu, İngilizce konuşulan dünyanın birçok yerinden radyo programlarını, televizyon programlarını ve filmleri anlayabilir. [96] Hem standart hem de standart olmayan İngilizce çeşitleri, kelime seçimi ve sözdizimi ile ayırt edilen hem resmi hem de resmi olmayan stilleri içerebilir ve hem teknik hem de teknik olmayan kayıtları kullanabilir. [97]

İngiltere dışındaki İngilizce konuşan yakın çevredeki ülkelerin yerleşim tarihi, Güney Afrika, Avustralya ve Yeni Zelanda'da lehçe ayrımlarını düzeye indirmeye ve koinize edilmiş İngilizce biçimleri üretmeye yardımcı oldu . [98] Birleşik Devletler'e İngiliz soyundan gelmeyen göçmenlerin çoğu, ülkeye geldikten sonra hızla İngilizce'yi benimsedi. Şimdi Amerika Birleşik Devletleri nüfusunun çoğunluğu tek dilli İngilizce konuşanlardır, [68] [99] ve İngilizce, 50 eyalet hükümetinden 30'u ve ABD'nin beş bölgesel hükümeti tarafından resmi veya eş resmi statü almıştır. federal düzeyde hiçbir zaman resmi bir dil olmadı . [100] [101]

Küresel bir dil olarak İngilizce

İngilizce, yalnızca etnik olarak İngiliz olan kişilere ait olma anlamında bir "İngiliz dili" olmaktan çıktı . [102] [103] İngilizce'nin ülke içinde ve uluslararası iletişim için kullanımı ülke bazında artmaktadır. Çoğu insan İngilizceyi ideolojik nedenlerden çok pratik nedenlerle öğrenir. [104] Afrika'da İngilizce konuşan pek çok kişi, farklı ülkelerden Afrikalıları birleştiren bir "Afro-Sakson" dil topluluğunun parçası haline geldi. [105]

1950'lerde ve 1960'larda Britanya İmparatorluğu'nda dekolonizasyon ilerledikçe, eski koloniler İngilizceyi çoğu zaman reddetmediler, aksine kendi dil politikalarını belirleyen bağımsız ülkeler olarak kullanmaya devam ettiler. [53] [54] [106] Örneğin, pek çok Hintlinin İngiliz dili görüşü, onu sömürgecilikle ilişkilendirmekten ekonomik ilerlemeyle ilişkilendirmeye gitti ve İngilizce Hindistan'ın resmi dili olmaya devam ediyor. [107] İngilizce aynı zamanda medya ve edebiyatta da yaygın olarak kullanılmaktadır ve Hindistan'da her yıl yayınlanan İngilizce kitapların sayısı, ABD ve İngiltere'den sonra dünyanın en büyük üçüncü kitabıdır. [108]Bununla birlikte, İngilizce nadiren ilk dil olarak konuşulmaktadır, yalnızca birkaç yüz bin kişiyi bulmaktadır ve Hindistan'da nüfusun% 5'inden azı akıcı İngilizce konuşmaktadır. [109] [110] David Crystal, 2004 yılında, anadili İngilizce olan ve olmayanları bir araya getiren Hindistan'da artık dünyadaki diğer ülkelerden daha fazla İngilizce konuşan veya anlayan insan olduğunu iddia etti [111], ancak Hindistan'daki İngilizce konuşanların sayısı Amerika Birleşik Devletleri'nin Hindistan'dan daha fazla İngilizce konuşanlara sahip olduğu sonucuna varan çoğu bilim insanı ile oldukça belirsizdir. [112]

Modern İngilizce, bazen ilk küresel olarak tanımlanan ortak dil , [56] [113] Ayrıca ilk olarak kabul edilir dünya dili . [114] [115] İngilizce, gazete yayıncılığı, kitap yayıncılığı, uluslararası telekomünikasyon, bilimsel yayıncılık, uluslararası ticaret, kitle eğlencesi ve diplomasi alanlarında dünyanın en yaygın kullanılan dilidir. [115] İngilizce, uluslararası antlaşmaya göre, gerekli kontrollü doğal dillerin [116] denizcilik [117] ve havacılığın uluslararası dilleri olarak kullanılan Seaspeak ve Airspeak'in temelidir . [118]İngilizce, bilimsel araştırmalarda Fransızca ve Almanca ile benzerlik gösteriyordu, ancak şimdi bu alana hakim. [119] 1919'daki Versailles Antlaşması müzakerelerinde bir diplomasi dili olarak Fransızca ile eşitliğe ulaştı . [120] II . Dünya Savaşı'nın sonunda Birleşmiş Milletler'in kuruluşuna kadar , İngilizce öne çıkmıştı [ 121] ve şu anda dünya çapında diplomasi ve uluslararası ilişkilerin ana dilidir. [122] Birleşmiş Milletler'in altı resmi dilinden biridir. [123] Uluslararası Olimpiyat Komitesi de dahil olmak üzere dünya çapında birçok uluslararası kuruluşİngilizceyi kuruluşun çalışma dili veya resmi dili olarak belirtin.

Avrupa Serbest Ticaret Birliği , Güneydoğu Asya Ülkeleri Birliği (ASEAN), [57] ve Asya-Pasifik Ekonomik İşbirliği (APEC) gibi birçok bölgesel uluslararası kuruluş , çoğu üyeye sahip ülkeler olmasa da, İngilizceyi kuruluşlarının yegane çalışma dili olarak belirledi. Anadili İngilizce olanların çoğu. Avrupa Birliği (AB) üye devletlerin ulusal dillerden herhangi birini Birliğin resmi dili olarak belirlemelerine izin verirken, pratikte İngilizce AB kuruluşlarının ana çalışma dilidir. [124]

Çoğu ülkede İngilizce resmi bir dil olmamasına rağmen, şu anda en çok yabancı dil olarak öğretilen dildir . [56] [57] AB ülkelerinde İngilizce, resmi dil olmadığı yirmi beş üye devletin on dokuzunda (yani İrlanda ve Malta dışındaki ülkelerde) en yaygın konuşulan yabancı dildir.). 2012 resmi bir Eurobarometer anketinde (Birleşik Krallık hala AB üyesiyken yapılan), İngilizce'nin resmi dil olduğu ülkeler dışında AB'de yanıt verenlerin yüzde 38'i, o dilde sohbet edebilecek kadar iyi İngilizce konuşabileceklerini söyledi. Bir sonraki en çok bahsedilen yabancı dil olan Fransızca (İngiltere ve İrlanda'da en çok bilinen yabancı dil), ankete katılanların yüzde 12'si tarafından sohbetlerde kullanılabilir. [125]

Tıp [126] ve bilgisayarcılık gibi bir dizi meslekte ve meslekte İngilizce çalışma bilgisi bir gereklilik haline gelmiştir . İngilizce, bilimsel yayıncılıkta o kadar önemli hale geldi ki , 1998'de Chemical Abstracts tarafından indekslenen tüm bilimsel dergi makalelerinin yüzde 80'inden fazlası, 1996 yılına kadar doğa bilimleri yayınlarındaki tüm makalelerin yüzde 90'ı ve beşeri bilimler yayınlarındaki makalelerin yüzde 82'si İngilizce olarak yazılmıştır. 1995'e kadar. [127]

Uluslararası iş adamları gibi uluslararası topluluklar , ilgi alanlarına uygun sözcük dağarcığına vurgu yaparak İngilizce'yi yardımcı dil olarak kullanabilir . Bu, bazı bilim adamlarını yardımcı bir dil olarak İngilizce çalışmayı geliştirmeye yöneltmiştir. Ticari markalı Globish , standart İngilizce dilbilgisi ile birlikte nispeten küçük bir İngilizce kelime alt kümesi (uluslararası iş İngilizcesinde en yüksek kullanımı temsil etmek üzere tasarlanmış yaklaşık 1500 kelime) kullanır. [128] Diğer örnekler arasında Basit İngilizce sayılabilir .

İngilizce dilinin küresel olarak artan kullanımının diğer diller üzerinde bir etkisi olmuş ve bazı İngilizce kelimelerin diğer dillerin kelime dağarcığına asimile edilmesine yol açmıştır. İngilizce Bu etki endişeler yol açmıştır dil ölümü , [129] ve iddialarına dilsel emperyalizminin , [130] ve İngilizce yayılmasına karşı direnç tetikledi; ancak konuşmacı sayısı artmaya devam ediyor çünkü dünyanın her yerinden birçok insan İngilizcenin onlara daha iyi istihdam ve daha iyi yaşam fırsatları sağladığını düşünüyor. [131]

Bazı bilim adamları [ kim? ] gelecekte İngilizce lehçelerinin karşılıklı olarak anlaşılmaz dillere ayrılma olasılığından bahsederken, çoğu kişi, İngilizcenin standart formun dünyanın her yerinden konuşmacıları birleştirdiği koineli bir dil olarak işlev görmeye devam edeceği yönünde daha olası bir sonuç olduğunu düşünüyor . [132] İngilizce, dünya çapındaki ülkelerde daha geniş iletişim dili olarak kullanılmaktadır. [133] Bu nedenle İngilizce, Esperanto da dahil olmak üzere uluslararası bir yardımcı dil olarak önerilen herhangi bir yapılandırılmış dilden çok daha fazla dünya çapında kullanımda büyüdü . [134] [135]

Fonoloji

Fonetik ve fonoloji İngilizce dil genellikle karşılıklı iletişim ile müdahale etmeden, bir dilden diğerine farklılık gösterir. Fonolojik varyasyon, fonemlerin envanterini etkiler (yani anlamı ayırt eden konuşma sesleri) ve fonetik varyasyon, fonemlerin telaffuzundaki farklılıklardan oluşur. [136] Bu genel bakış esas olarak Birleşik Krallık ve Amerika Birleşik Devletleri'nin standart telaffuzlarını açıklar : Received Pronunciation (RP) ve General American (GA). (Aşağıdaki Lehçeler, aksanlar ve çeşitleri § bölümüne bakın.)

Aşağıda kullanılan fonetik semboller Uluslararası Fonetik Alfabeden (IPA) alınmıştır. [137] [138] [139]

Ünsüzler

Çoğu İngilizce lehçesi aynı 24  ünsüz sesbirimini paylaşır . Aşağıda gösterilen ünsüz envanter için geçerlidir Kaliforniya İngilizce , [140] ve RP için. [141]

Ünsüz ses birimleri
DudakDişAlveolarPost- alveolarDamakVelarGırtlaksı
Burunmnŋ
Durpbtdkɡ
Yarı kapantılı ünsüz
Sürtünmelifvθðszʃʒh
Yaklaşıklɹ *jw

* Geleneksel olarak yazılan / r /

Tabloda, obstruents (durur, affricates ve surtunmelilerden) çiftler halinde, örneğin / PB / , / tʃ dʒ / ve / SZ / , ilk fortis (güçlü) ve ikinci (zayıf) Lenis olup. / P tʃ s / gibi Fortis obstruentleri, / b dʒ z / gibi lenis ünsüzlerinden daha fazla kas gerginliği ve nefes kuvvetiyle telaffuz edilir ve her zaman sessizdir . Lenis ünsüzleri, ifadelerin başında ve sonunda kısmen seslendirilir ve ünlüler arasında tamamen seslendirilir. / P / gibi Fortis durakları çoğu lehçede ek artikülatör veya akustik özelliklere sahiptir: aspire edilirler [pʰ] vurgulu bir hecenin başında tek başına geçtiğinde, diğer durumlarda genellikle hecelenmediğinde ve genellikle bir hecenin sonunda serbest bırakılmamış [p̚] veya önceden glottalize edilmiş [ʔp] olduğunda . Tek hece bir deyişle, bir fortis durmadan önce bir sesli kısaltılmıştır: bu şekilde kıstırma daha belirgin kısa sesli harf (fonetik ancak phonemically) sahip [nɪˑb̥] ( aşağıya bakınız ). [142]

  • lenis durur: bin [b̥ɪˑn] , yaklaşık [əˈbaʊt] , [nɪˑb̥]
  • fortis durur: pin [pʰɪn] ; döndürme [spɪn] ; mutlu [ˈhæpi] ; nip [nɪp̚] veya [nɪʔp]

RP, yanal approximant / l / , iki ana sahip sesbirimciklerin açık veya düz (kaydedin varyantları) [l] gibi, hafif ve koyu veya velarised [ɫ] gibi, tam . [143] GA çoğu durumda koyu l'ye sahiptir . [144]

  • temizle l : RP ışığı [laɪt]
  • koyu l : RP ve GA dolu [fʊɫ] , GA açık [ɫaɪt]

Tüm sonorantlar (sıvılar / l, r / ve nazals / m, n, ŋ / ) sessiz bir obstruantı takip ederken ses çıkarırlar ve bir kelimenin sonundaki bir ünsüzün ardından hecelidirler. [145]

  • sessiz sonorantlar: kil [kl̥eɪ̯] ; kar RP [sn̥əʊ̯] , GA [sn̥oʊ̯]
  • heceli sonorantlar: kürek [ˈpad.l̩] , düğme [ˈbʌt.n̩]

Sesli harfler

Ünlülerin telaffuzu, lehçeler arasında büyük farklılıklar gösterir ve bir konuşmacının aksanının en algılanabilir yönlerinden biridir. Aşağıdaki tablo , Received Pronunciation (RP) ve General American (GA) 'daki sesli ses birimlerini , dilbilimciler tarafından derlenen sözcük kümelerinden oluştukları sözcük örnekleriyle birlikte listeler . Ünlüler, Uluslararası Fonetik Alfabedeki sembollerle temsil edilir; RP için verilenler İngiliz sözlüklerinde ve diğer yayınlarda standarttır. [146]

Monofthongs
RPGAKelime
benbenn ee d
ɪb i d
eɛb e d
æb a ck
ɑːɑbr a
ɒb o x
ɔ , ɑcl o th
ɔːp aw
senf oo d
ʊg oo d
ʌb u t
ɜːɜɹb ir d
əcomm bir
Kapanış ünlü şarkılar
RPGAKelime
b ay
əʊr oa d
cr y
c ow
ɔɪb oy
Merkezleme diftonları
RPGAkelime
ɪəɪɹp eer
ɛɹp hava
ʊəʊɹp oor

RP'de sesli harf uzunluğu fonemiktir; uzun ünlü ile işaretlenmiştir üçgen kolonː örneğin bir sesli olarak, yukarıdaki tabloda⟩ ihtiyaç [nid] karşı teklif [bɪd] . GA'da sesli harf uzunluğu ayırt edici değildir.

Hem RP hem de GA'da ünlüler, / t t / f / gibi aynı hecedeki fortis ünsüzlerinden önce fonetik olarak kısaltılır , ancak / dv / veya açık hecelerde olduğu gibi lenis ünsüzlerinden önce değil : bu nedenle, zengin [rɪtʃ] ünlüleri , temiz [nit] ve güvenli [seɪ̯f] , ridge [rɪˑdʒ] , need [niˑd] ve save [seˑɪ̯v] ' nin ünlülerinden belirgin ölçüde daha kısadır ve ışığın ünlüsü [laɪ̯t] yalandan daha kısadır [laˑɪ̯ ] . Lenis ünsüzleri bir hecenin sonunda sıklıkla sessiz olduğundan, ünlü uzunluğu aşağıdaki ünsüzün lenis mi yoksa fortis mi olduğuna dair önemli bir ipucudur. [147]

Sesli / ə / yalnızca vurgulanmamış hecelerde bulunur ve kök-son konumlarında kalite açısından daha açıktır. [148] [149] Bazı lehçeler vurgusuz konumlarda / ɪ / ve / ə / ile kontrast oluşturmazlar , bu nedenle tavşan ve baş kafiye ve Lenin ve Lennon homofondur, zayıf sesli harf birleşmesi adı verilen bir lehçe özelliği . [150] , GA / ɜr / ve / ər / bir şekilde gerçekleştirilmektedir r -coloured sesli [ɚ] gibi, başka [fɚðɚ] (phonemically / fɜrðər /), RP'de [ˈfəːðə] (fonemik / ˈfɜːðə / ) olarak gerçekleşir. [151]

Fonotaktik

Bir İngilizce hecesi, sesli bir sesten oluşan bir hece çekirdeği içerir. Hece başlangıcı ve koda (başlangıç ​​ve bitiş) isteğe bağlıdır. Bir hece olduğu gibi, en fazla üç ünsüz sesler ile başlayabilir sürat / sprɪnt / olduğu gibi dörde kadar olan ve sonunda metinleri / / teksts . Bu, bir İngilizce hecesine aşağıdaki yapıyı verir, (CCC) V (CCCC) burada C bir ünsüz ve V bir sesliyi temsil eder; kelime gücü / strɛŋkθs / bu nedenle İngilizcede mümkün olan en karmaşık heceye bir örnektir. Başlangıç ​​veya kodalarda birlikte görünebilen ünsüzler, göründükleri sırada olduğu gibi sınırlandırılmıştır. Başlangıçlar yalnızca dört tür ünsüz kümeye sahip olabilir: oyunda olduğu gibi bir durdurma ve yaklaştırma; sinek ya da kurnazlık gibi sessiz, sürtüşen ve yaklaşan ; s ve kalışta olduğu gibi sessiz bir duruş ; ve s , sessiz bir durdurma ve dizede olduğu gibi bir yaklaştırma . [152] Nazal ve durdurma kümelerine yalnızca kodalarda izin verilir. Obstruant kümeleri her zaman seslendirme konusunda hemfikirdir ve aynı noktaya sahip ıslıklı ve patlayıcı kümeleri yasaktır. Ayrıca, birkaç ünsüzün sınırlı dağılımları vardır: / h / yalnızca hece başlangıç ​​konumunda ve / ŋ / yalnızca hece-son konumunda oluşabilir . [153]

Vurgu, ritim ve tonlama

Stres , İngilizcede önemli bir rol oynar. Bazı heceler vurgulanırken diğerleri vurgulanmaz. Stres; süre, yoğunluk, sesli harf kalitesi ve bazen ses perdesindeki değişikliklerin bir kombinasyonudur. Vurgulu heceler vurgusuz hecelerden daha uzun ve daha yüksek sesle telaffuz edilir ve vurgulu hecelerdeki ünlüler sıklıkla azaltılırken vurgulu hecelerdeki ünlüler azalmaz . [154] Bazı sözcükler, öncelikle kısa işlevli sözcükler ve aynı zamanda can gibi bazı yardımcı fiiller , bir cümle içinde vurgulu veya vurgusuz konumda bulunmalarına bağlı olarak zayıf ve güçlü biçimlere sahiptir .

İngilizcede stres fonemiktir ve bazı kelime çiftleri stres ile ayırt edilir. Örneğin, kelime sözleşme ilk hecelerin vurgulanmaktadır ( / k ɒ n t r æ k t / KON -trakt ) bir isim olarak kullanılır, ancak zaman son hecelerin ( / k ə n t r æ k t / kən- TRAKT ) en anlamları için (örneğin, "işaretli bölgelerin büyüklüğü azaltılması") bir fiil olarak kullanıldığında. [155] [156] [157] Burada stressesli harf indirgeme : isim "kontrat" ​​ta ilk hece vurgulanır ve indirgenmemiş sesli / ɒ / vardır , ancak "kontrat" ​​fiilinde ilk hece vurgulanmaz ve sesli harfi / ə / olarak azaltılır . Stres aynı zamanda bir bileşik kelime tek gerilme birimi alır ve böylece bu kelimeler ve kalıplar arasında ayırt etmek için kullanılır, ancak karşılık gelen sıralı iki var örneğin bir yakma ( / b ɜːr n aʊ t / ) karşı yakmak için ( / b ɜːr n aʊ t / ) ve bir sosis ( /H ɒ t d ɒ ɡ /) karşısıcak köpek(/ h ɒ t d ɒ ɡ / ). [158]

Ritim açısından , İngilizce genellikle vurgu zamanlı bir dil olarak tanımlanır , bu da vurgulanan heceler arasındaki zaman miktarının eşit olma eğiliminde olduğu anlamına gelir. [159] Vurgulu heceler daha uzun telaffuz edilir, ancak vurgulanmamış heceler (vurgular arasındaki heceler) kısaltılmıştır. Vurgusuz hecelerdeki ünlüler de kısaltılır ve sesli harflerin kısaltılması sesli harf kalitesinde değişikliklere neden olur : sesli harf azaltma . [160]

Bölgesel varyasyon

Standart İngilizce Çeşitleri ve özellikleri [161]
Fonolojik
özellikler
Amerika Birleşik DevletleriKanadaİrlanda cumhuriyetiKuzey İrlandaİskoçyaİngiltereGallerGüney afrikaAvustralyaYeni zelanda
baba - birleşme zahmetEvetEvet
/ Ɒ / isimliyuvarlatılmamışEvetEvetEvet
/ ɜːr / okunur[ ɚ ]EvetEvetEvetEvet
karyola - birleşme yakalanmışmuhtemelenEvetmuhtemelenEvetEvet
aptal - tam birleşmeEvetEvet
/ t , d / çırpmaEvetEvetmuhtemelensıklıklaseyrekseyrekseyrekseyrekEvetsıklıkla
tuzak - bölünmüş banyomuhtemelenmuhtemelensıklıklaEvetEvetsıklıklaEvet
rotik olmayan ( / r / -ünlülerden sonra düşme)EvetEvetEvetEvetEvet
/ æ, ɛ / için yakın ünlülerEvetEvetEvet
/ l / her zaman telaffuz edilebilir[ɫ]EvetEvetEvetEvetEvetEvet
/ ɑːr / isimli ÖnümuhtemelenmuhtemelenEvetEvet
Lehçeler ve düşük ünlüler
Sözcüksel kümeRPGAYapabilmekSes değişimi
DÜŞÜNCE/ ɔː // ɔ / veya / ɑ // ɑ /karyola - birleşme yakalanmış
BEZ/ ɒ /parti - kumaş bölme
ÇOK/ ɑ /baba - birleşme zahmet
AVUÇ İÇİ/ ɑː /
BANYO/ æ // æ /tuzak - bölünmüş banyo
TUZAK/ æ /

İngilizce çeşitleri, ünlülerin telaffuzunda en çok çeşitlilik gösterir. İngilizce konuşulmayan ülkelerde eğitim için standart olarak kullanılan en iyi bilinen ulusal çeşitler İngiliz (BrE) ve Amerika'dır (AmE). Gibi ülkeler Kanada , Avustralya , İrlanda , Yeni Zelanda ve Güney Afrika az sıklıkta uluslararası eğitim standartları olarak kullanılmaktadır kendi standart çeşitleri var. Çeşitli lehçeler arasındaki bazı farklılıklar "Standart İngilizce Çeşitleri ve özellikleri" tablosunda gösterilmektedir. [161]

İngilizce pek çok tarihsel ses değişikliğine uğramıştır , bazıları tüm çeşitleri etkilerken diğerleri sadece birkaçını etkiler. Çoğu standart çeşit, uzun sesli harflerin telaffuzunu değiştiren Büyük Sesli Harf Kaymasından etkilenir , ancak birkaç lehçenin biraz farklı sonuçları vardır. Kuzey Amerika'da, Northern Cities Vowel Shift ve Canadian Shift gibi bir dizi zincir kayması , bazı bölgesel aksanlarda çok farklı sesli harf manzaraları üretti. [162] [163]

Bazı lehçelerde standart çeşitlerden daha az veya daha fazla ünsüz ses ve telefon bulunur . İskoç İngilizce gibi bazı muhafazakar çeşitleri bir var sessiz çoğunluğu [ ʍ ] ses sızlanışı sesli o kontrastlar [w] içinde şarap , ancak çoğu diğer lehçeleri ile iki kelimeyi telaffuz dile [w] , adlı bir diyalekt özelliği şarap - sızlanışı birleşme . Sessiz kadife sürtünmeli ses / x / İskoç İngilizcesinde bulunur ve loch / lɔx / ile lock / lɔk / arasında ayrım yapar . Cockney gibi aksanlar"ile h -dropping" gırtlaksı frikatif eksikliği / saat / ile ve lehçeleri inci -stopping ve inci -fronting gibi Afrikalı Amerikalıların sözlü ve Haliç İngilizce diş surtunmelilerden yok / θ, ð / fakat diş veya alveoler bunların yerine stop / t, d / veya labiodental frikatifler / f, v / . [164] [165] Yerel çeşitlerin fonolojisini etkileyen diğer değişiklikler, yod- düşürme , yod- birleşmesi ve ünsüz kümelerin azaltılması gibi süreçlerdir . [166]

Genel Amerikan ve Alınan Telaffuz , bir hecenin sonundaki ( hece kodasında ) bir sesli harften sonra tarihsel / r / telaffuzlarında farklılık gösterir . GA rotik bir lehçedir , yani bir hecenin sonunda / r / telaffuz eder, ancak RP rhotic değildir, yani bu konumda / r / kaybeder . İngiliz lehçeleri rhotic olan veya olmayan rhotic onlar elide olmadığına bağlı olarak sınıflandırılır / r / RP gibi veya GA gibi tutun. [167]

Açık ön ve açık arka ünlüler / æ ɑː ɒ ɔː / ile kelimelerde karmaşık bir diyalektik varyasyon vardır . Bu dört sesli harf yalnızca RP, Avustralya, Yeni Zelanda ve Güney Afrika'da ayırt edilir. GA'da bu ünlüler üç / æ ɑ ɔ / , [168] ile birleşir ve Kanada İngilizcesinde / æ ɑ / ile birleşirler . [169] Ayrıca, her sesli harf içeren kelimeler lehçeye göre değişir. "Lehçeler ve açık ünlüler" tablosu, bu farklılığı bu seslerin ortaya çıktığı sözcük kümeleriyle gösterir .

Dilbilgisi

Hint-Avrupa dilinin tipik bir örneği olduğu gibi, İngilizce suçlayıcı morfosentaktik hizalamayı izler . Diğer Hint-Avrupa dillerinden farklı olarak İngilizce, analitik yapılar lehine çekim durumu sistemini büyük ölçüde terk etti . Sadece şahıs zamirleri morfolojik durumu diğer herhangi bir kelime sınıfından daha güçlü bir şekilde korur . İngilizce en az yedi ana kelime sınıfını ayırt eder: fiiller, isimler, sıfatlar, zarflar, belirleyiciler (makaleler dahil), edatlar ve bağlaçlar. Bazı analizler zamirleri isimlerden ayrı bir sınıf olarak ekler ve bağlaçları yardımcılara ve koordinatörlere böler ve ünlem sınıfını ekler. [170]İngilizcede have and do gibi ruh hali ve görünüş kategorilerini ifade eden zengin yardımcı fiiller de vardır . Sorular, do-support , wh-hareketi ( wh - ile başlayan soru kelimelerinin ön cephesi ) ve bazı fiillerle kelime sırasının tersine çevrilmesi ile işaretlenmiştir. [171]

Düzensiz bir şekilde bükülmüş güçlü gövdeler arasındaki ayrım (yani, konuşma / konuşma ve ayak / ayak çiftlerinde olduğu gibi gövdenin sesli harfinin değiştirilmesi) ve ekleme yoluyla çekilen zayıf gövdeler ( gibi sevgi / sevilen , el / eller ). [172] Dava ve cinsiyet sisteminin kalıntıları zamir sisteminde ( o / o, kim / kim ) ve to be copula fiilinin çekimlerinde bulunur . [172]

Yedi kelime sınıfı bu örnek cümlede örneklenmiştir: [173]

Thebaşkannın-nintheKurulvethegevezepolitikacıçatıştışiddetlene zamanthetoplantıbaşladı .
Det.İsimHazırlık.Det.İsimConj.Det.Düzelt.İsimFiilAdvb.Conj.Det.İsimFiil

İsimler ve isim cümleleri

İngilizce isimler yalnızca sayı ve mülkiyet için çekilmiştir. Yeni isimler türetme veya birleştirme yoluyla oluşturulabilir. Anlamsal olarak özel isimlere (isimler) ve ortak isimlere ayrılırlar . Yaygın isimler sırasıyla somut ve soyut isimlere ve dilbilgisi olarak isimlere ve toplu isimlere bölünür . [174]

Çoğu sayım isimleri çoğul kullanımı ile çoğul sayısı için çekimli eki - s , ama bir kaç isimler düzensiz çoğul formları vardır. Kütle isimleri yalnızca bir sayı sınıflandırıcı kullanılarak çoğullaştırılabilir, örneğin bir somun ekmek , iki somun ekmek . [175]

Düzenli çoğul oluşum:

  • Tekil: kedi, köpek
  • Çoğul: kediler, köpekler

Düzensiz çoğul oluşum:

  • Tekil: erkek, kadın, ayak, balık, öküz, bıçak, fare
  • Çoğul: erkekler, kadınlar, ayaklar, balık, öküzler, bıçaklar, fareler

Oynama iyelik tarafından eksprese edilebilir enclitic - s (aynı zamanda, geleneksel bir tamlama eki olarak da adlandırılır) ya da, edat tarafından arasında . Tarihsel olarak -s iyelik, canlı isimler için kullanılırken , iyelik cansız isimler için ayrılmıştır. Bugün bu ayrım daha az açıktır ve birçok hoparlörler kullanmak - s inanimates ile de. Yazımsal olarak iyelik -s, tekil bir isimden kesme işaretiyle ayrılır. İsim -s ile çoğul oluşturulmuşsa kesme işareti -s'yi takip eder. [171]

İyelik yapıları:

  • -S ile: Kadının kocasının çocuğu
  • İle: Kadının kocasının çocuğu

İsimler, belirleyiciler, nicelik belirteçleri, bağlaçlar veya sıfatlar gibi kendilerine bağlı kelimelerin sözdizimsel başları oldukları yerde isim cümleleri (NP'ler) oluşturabilirler . [176] Man gibi isim cümleleri sadece bir belirleyici ve bir isimden oluşan kısa olabilir . Ayrıca sıfatlar gibi değiştiricileri (ör. Kırmızı , uzun , tümü ) ve belirleyiciler gibi tanımlayıcıları (ör . , O ) içerebilirler . Ama aynı zamanda gibi bağlaçlar kullanarak, tek bir uzun NP bir araya birkaç isimleri bağlayabiliriz ve ya gibi edatlar ile örneğinuzun kırmızı pantolonlu uzun adam ve gözlüklü sıska karısı (bu NP bağlaçlar, edatlar, belirteçler ve değiştiriciler kullanır). Uzunluk ne olursa olsun, bir NP sözdizimsel bir birim olarak işlev görür. [171] Örneğin, iyelik enklitik, belirsizliğe yol açmayan durumlarda , Hindistan Cumhurbaşkanı'nın karısında olduğu gibi, enkolitik Hindistan'ı takip eder ve Başkan'ı değil , tüm isim cümlesini takip edebilir .

Artikelle sınıfı onlar açısından önce isim belirtmek için kullanılır belirlilik , işaretler kesin bir isim ve bir ya da bir belirsiz biri. Belirli bir isim, konuşmacı tarafından muhatap tarafından zaten bilindiği varsayılırken, belirsiz bir isim önceden biliniyor olarak belirtilmemiştir. Bir , çok , bir kısmını ve tümünü içeren nicelik belirteçleri, ismi miktar veya sayı olarak belirtmek için kullanılır. İsim, belirleyicinin sayısı ile uyumlu olmalıdır, örneğin bir adam (sg.) Ama tüm erkekler (pl.). Belirleyiciler, bir isim cümlesindeki ilk bileşenlerdir.[177]

Sıfatlar

Sıfatlar, referansları hakkında ek bilgi sağlayarak bir ismi değiştirir. İngilizcede sıfatlar değiştirdikleri isimlerden önce ve belirleyicilerden sonra gelir. [178] Modern İngilizce, sıfatlar edecek şekilde çekimli değildir katılıyorum diğer birçok Hint-Avrupa dillerinde sıfatlar gibi, onlar değiştirmek isim ile formda. Örneğin , ince erkek çocuk ve birçok ince kız , cümlelerde , ince sıfat , ismin sayısına veya cinsiyetine uyacak şekilde biçim değiştirmez.

Bazı sıfatlar, karşılaştırma derecesi için çekilmiştir , pozitif derecesi işaretlenmemiş, -er son eki karşılaştırmalıyı işaretler ve -en üstünlüğü işaretler: küçük bir erkek , erkek kızdan daha küçüktür , o erkek en küçüktür . Bazı sıfatlar, iyi , daha iyi ve en iyisi gibi düzensiz karşılaştırmalı ve üstünlük belirten biçimlere sahiptir . Diğer sıfatlar, çevresel yapılar tarafından oluşturulmuş karşılaştırmalara sahiptir; zarf , karşılaştırmalı olanı daha fazla işaret eder ve çoğu , üstünlük sıfatını işaretler: daha mutlu veyadaha mutlu , en mutlu ya da en mutlu . [179] Konuşmacılar arasında hangi sıfatların çekimli veya çevresel karşılaştırma kullandığına ilişkin bazı farklılıklar vardır ve bazı çalışmalar, çevresel biçimlerin çekimli biçim pahasına daha yaygın hale gelme eğilimini göstermiştir. [180]

Zamirler, durum ve kişi

İngilizce zamirler birçok durum ve cinsiyet çekim özelliğini korur. Kişi zamirleri, çoğu kişide öznel ve nesnel durum arasında bir fark ( ben / ben, o / o, o / biz, biz / biz, onlar / onlar ) ve üçüncü tekil şahıslardaki cinsiyet ve hayvansılık ayrımını (ayırt edici o / o ). Sübjektif dava Eski İngilizce için karşılık yalın halde ve nesnel durumda hem önceki anlamında kullanılmaktadır -i halinde bir için ((bir hastanın ya da bir geçişli fiilin doğrudan nesne için) ve Eski İngilizce datif davanın geçişli bir fiilin alıcısı veya dolaylı nesnesi ). [181] [182]Öznel, zamir sonlu bir cümlenin konusu olduğunda kullanılır, aksi takdirde amaç kullanılır. [183] Henry Sweet [184] ve Otto Jespersen [185] gibi gramerciler , İngilizce vakaların geleneksel Latin temelli sisteme karşılık gelmediğini belirtirken, bazı çağdaş gramerler, örneğin Huddleston & Pullum (2002) , geleneksel etiketleri koruyor davalar için, sırasıyla aday ve suçlayıcı davalar olarak adlandırılıyor.

İyelik zamirleri bağımlı ve bağımsız biçimlerde bulunur; bağımlı biçim, bir ismi belirleyen bir belirleyici işlevi görürken ( sandalyemdeki gibi ) bağımsız biçim, bir isimmiş gibi tek başına durabilir (örneğin , sandalye benimdir ). [186] gramer kişinin İngilizce sistem artık adresin resmi ve gayri zamir arasında bir ayrım (eski 2. tekil tanıdık zamir vardır sen bir aşağılayıcı veya anlam alt belirti edinilen ve terk edilmiş) ve 2 kişi için formlar çoğul ve tekil, dönüşlü biçim dışında aynıdır. Bazı lehçeler, hepiniz Güney Amerika İngilizcesinde bulduğunuz gibi yenilikçi 2. tekil çoğul zamirler getirmiştir veAfrikalı Amerikan (Geleneksel) İngilizce veya youse bulunan Avustralya İngilizcesi ve ye de Hiberno-İngilizce .

İngilizce şahıs zamirleri
KişiYalın durumHedef durumBağımlı iyelikBağımsız iyelikDönüşlü
1. s. sg.benben mibenimbenimkendim
2. s. sg.sensensizinseninkikendin
3. s. sg.oonuonunonun / onunkendisi / kendisi
1. s. pl.Bizbizebizimbizimkendimizi
2. s. pl.sensensizinseninkikendiniz
3. s. pl.onlaronlarıonlarınonlarınkendilerini

Zamirler kuruluşlara başvurmak için kullanılır deictically veya anaphorically . Konuşma o göreli tanımlayarak bazı kişi veya nesneye bir deictic zamiri noktaları durum örneğin, zamir ben hoparlör ve zamir tanımlayan sen , muhatabı. Gibi Gönderimsel zamirler zaten konuşmacı tarafından bahsedilen veya farz bir varlık geri atıfta cümlede örneğin kitle tarafından bilinmesini ben daha önce söylemiştim . Dönüşlü zamirler, eğik argüman bir cümlenin konusuyla özdeş olduğunda kullanılır (örneğin, "kendisine gönderdi" veya "etki için kendini hazırladı"). [187]

Edatlar

Edat cümleleri (PP), bir edat ve bir veya daha fazla isimden oluşan ifadelerdir, örneğin , arkadaşım için , okula , İngiltere'de köpekle . [188] Edatlar, İngilizce'de geniş bir kullanım alanına sahiptir. Farklı varlıklar arasındaki hareketi, yeri ve diğer ilişkileri tanımlamak için kullanılırlar, ancak aynı zamanda tamamlayıcı cümlecikleri ve fiillerin eğik argümanlarını tanıtmak gibi birçok sözdizimsel kullanımları da vardır. [188] Örneğin, ifadesinde ben ona verdi , edat için işaretleri fiil alıcısını veya dolaylı Nesne için vermek. Geleneksel olarak sözcükler, yalnızca önceki ismin durumunu yönetiyorlarsa, örneğin zamirlerin "onunla", "benim için", "bizim için" öznel biçimden ziyade nesnel biçimi kullanmalarına neden olmaları durumunda edat olarak kabul edilirdi. Ancak Huddleston ve Pullum'unki (2002 : 598-600) gibi bazı çağdaş gramerler artık durum yönetimini edatlar sınıfının tanımlayıcı özelliği olarak görmüyor, bunun yerine edatları edat cümlelerinin başları olarak işlev görebilen kelimeler olarak tanımlıyorlar.

Fiiller ve fiil cümleleri

İngilizce fiiller, zaman ve görünüş için çekilir ve şimdiki zaman üçüncü tekil şahıs özne ile uyum için işaretlenir. Sadece fiil bağ olması hala çoğul ve birinci ve ikinci kişi bireylerle anlaşma için çekimli edilir. [179] have and be gibi yardımcı fiiller mastar, geçmiş veya aşamalı formlarda fiillerle eşleştirilir. Onlar oluşturan karmaşık zamanlar, yönlerini ve ruh halleri. Yardımcı fiiller, diğer fiillerden farklıdır çünkü onları olumsuzlama takip edebilir ve bir soru cümlesinin ilk bileşeni olarak ortaya çıkabilirler. [189] [190]

Çoğu fiil altı çekim biçimine sahiptir. Birincil formlar sade bir şimdiki zaman, üçüncü şahıs tekil bir şimdiki zaman ve bir preterite (geçmiş) formdur. İkincil formlar, mastar, ulaç ortacı ve geçmiş katılımcı için kullanılan düz bir formdur. [191] fiil bağ olduğu orijinal konjugasyon bazı korumak için tek fiildir ve nesneye bağlı olarak çeşitli çekim şekillerde olabilir. Birinci şahıs şimdiki zaman formudur AM tekil formu üçüncü kişi olduğunu ve form olan ikinci tekil şahıs ve tüm üç çoğul kullanılır. Geçmişteki tek fiil, olmuştur ve onun ulaç-ortacı varlıktır .

İngilizce çekim formları
ÇekimkuvvetliDüzenli
Düz mevcutalmakAşk
3. şahıs sg.
mevcut
alırseviyor
Preteritaldısevilen
Düz (mastar)almakAşk
Gerund-sıfatalmasevecen
Geçmiş zaman ortacıalınmışsevilen

Gerginlik, bakış açısı ve ruh hali

İngilizcede iki ana zaman vardır: geçmiş (preterite) ve non-past. Preterite, normal fiiller için -ed sonekini içeren fiilin preterite formu ve güçlü fiiller için -t son eki veya kök ünlüde bir değişiklik kullanılarak çekilir. -S sonekini alan üçüncü tekil şahıs haricinde geçmiş olmayan biçim işaretlenmez . [189]

MevcutPreterit
Birinci şahıskoşarımKoştum
İkinci kişiKoşuyorsunKoş
Üçüncü kişiJohn koşarJohn koştu

İngilizce'nin gelecekte fiil formları yoktur. [192] gelecek zaman yardımcı fiillerin biri ile periphrastically ifade edilir olacaktır veya -ecek . [193] Pek çok çeşit , gidecek deyimsel fiil ile inşa edilmiş yakın bir gelecek de kullanır (" geleceğe gitmek "). [194]

Gelecek
Birinci şahıskoşacağım
İkinci kişiKoşacaksın
Üçüncü kişiJohn koşacak

Bundan başka görünüşsel farklılıklar esas olarak yardımcı fiillerin gösterilmektedir sahip ve olmak kusursuz ve arasındaki kontrast gösteren, mükemmel olmayan geçmiş zaman ( I çalıştırmak genel Koşuyordum ) ve bu geçmiş zaman mükemmel olarak bileşik zamanlar ( I çalışan olmuştu ) ve şimdiki zaman mükemmel ( koşuyordum ). [195]

Ruh halinin ifadesi için, İngiliz gibi modal yardımcı maddeler, bir dizi kullanır kutu , may , will , -acak ve geçmiş zaman biçimleri olabilir , kudreti , olur , gerektiği . Alt cümlelerde kullanılmak üzere , her ikisi de fiilin düz biçimine dayanan (yani üçüncü tekil şahıs -s olmadan ), sübjektif ve zorunlu ruh halleri de vardır (örneğin, sübjektif: Her gün koşması önemlidir ; zorunlu Çalıştır! ) . [193]

Fiil ve edat düz şeklini kullanan bir mastar form için , sözdizimsel sonlu sözlü maddeye bağlı olan sözlü maddeleri için kullanılmaktadır. Sonlu sözlü cümlecikler, şimdiki veya preterite formdaki bir fiil etrafında oluşanlardır. Yardımcı fiiller içeren cümlelerde, bunlar sonlu fiillerdir ve ana fiil, bir alt cümle olarak değerlendirilir. [196] Örneğin, o gitmek zorunda nereye sadece yardımcı fiil Var isimli çekimli zaman ve ana fiil için gitmek gibi mastar iken veya bir tamamlayıcı yan tümcesinde Gitmesini gördüm ana fiil olduğu, görmeyi preterite formda olan ve ayrılan mastar içindedir.

Deyimsel fiiller

İngilizce ayrıca geleneksel olarak deyimsel fiiller olarak adlandırılan yapıları , bir fiil kökünden oluşan fiil cümlelerini ve fiili izleyen bir edat veya parçacığı sık sık kullanır . İfade daha sonra tek bir yüklem olarak işlev görür. Tonlama açısından edat fiile kaynaştırılır, ancak yazılı olarak ayrı bir kelime olarak yazılır. Phrasal fiiller örnekleri kalkmak , çıkma teklif etmek , yedeklemek , vazgeçmek , bir araya gelmek , takılmak , katlanmak , vb edatlıfiil sık yüksek vardır deyimselbu, fiil ve edat tamamlayıcısının kombinasyonundan basitçe tahmin edilebilecek olandan daha özel ve kısıtlıdır (örneğin işten çıkarmak, birinin işini sonlandırmak anlamına gelir ). [197] Deyimsel anlamlarına rağmen, Huddleston & Pullum (2002 : 274) dahil olmak üzere bazı gramerciler, bu tür bir yapının sözdizimsel bir bileşen oluşturduğunu düşünmezler ve bu nedenle "öbek fiil" terimini kullanmaktan kaçınırlar. Bunun yerine, sadece kendi sözdizimsel tamamlayıcı bir edat haliyle bir fiil olarak inşaat düşünün yani o sabah uyandım ve dağlar o kadar koştu sözdizimsel eşdeğerdir.

Zarflar

Zarfların işlevi, fiil tarafından tanımlanan eylemi veya olayı, meydana gelme şekli hakkında ek bilgi sağlayarak değiştirmektir. [171] Pek çok zarf sıfatlardan -ly sonekine eklenerek türetilir . Örneğin, ifadesinde kadın hızla yürüdü , zarf hızla sıfat bu yolla elde edilir Quick . Bazı yaygın olarak kullanılan sıfatlar düzensiz zarf biçimlerine sahiptir, örneğin iyi zarf biçimine sahip olan iyi gibi .

Sözdizimi

İngilizce cümlede kedi mat oturdu , konu kedi (a isim tamlaması), fiil olduğu oturdu ve minderde (bir isim tamlamasının oluşan tamlamalar olan mat edat başkanlığında üzerinde ). Ağaç cümlenin yapısını açıklar.

Modern İngilizce sözdizimi dili orta derecede analitiktir . [198] Anlamın aktarılması için kaynak olarak modal fiiller ve kelime sırası gibi özellikler geliştirmiştir . Yardımcı fiiller , sorular, olumsuz kutupluluk, pasif ses ve ilerici yön gibi yapıları işaretler .

Temel kurucu düzen

İngilizce kelime sıralaması, Almanca fiil-saniye (V2) kelime sırasından neredeyse tamamen özne-fiil-nesne (SVO) olarak değişmiştir. [199] SVO düzeni ve yardımcı fiillerin kullanımı genellikle cümlenin merkezinde, onu açmayı umduğu gibi, iki veya daha fazla fiilden oluşan kümeler oluşturur .

Çoğu cümlede, İngilizce sadece gramer ilişkilerini kelime sırasına göre belirtir. [200] Özne kurucu fiilden önce gelir ve nesne kurucu onu izler. Aşağıdaki örnek, her bir bileşenin gramer rollerinin yalnızca fiile göre konumla nasıl işaretlendiğini göstermektedir:

Köpekısırıklaradam
SVÖ
Adamısırıklarköpek
SVÖ

Kurucu maddelerden birinin zamir olduğu cümlelerde bir istisna bulunur, bu durumda hem kelime sırası hem de durum çekimiyle çift işaretlenir, burada özne zamiri fiilden önce gelir ve öznel durum biçimini alır ve nesne zamiri fiili takip eder ve nesnel durum biçimini alır. [201] Aşağıdaki örnek, hem nesnenin hem de öznenin üçüncü şahıs tekil eril zamir ile temsil edildiği bir cümlede bu çift işareti göstermektedir:

Ovurmakonu
SVÖ

Dolaylı nesneler gibi ditransitive fiiller (GÇ), bir çift nesne yapı (SV IO O) ilk nesne olarak ya da yerleştirilebilir verdiğim Jane kitap veya bir edat ifade olduğu gibi, bir kitap verdi Jane . [202]

Madde sözdizimi

İngilizcede bir cümle, sırayla bir veya daha fazla cümleden (örn. İsim İfadeleri, Fiil İfadeleri ve Edat İfadeleri) oluşan bir veya daha fazla cümle içerebilir. Bir cümle, bir fiilin etrafına inşa edilir ve herhangi bir NP ve PP gibi bileşenlerini içerir. Bir cümle içinde, her zaman en az bir ana cümle (veya matris cümle) bulunurken, diğer tümceler bir ana cümleye bağlıdır. Alt cümlecikler, ana cümlede fiilin argümanları olarak işlev görebilir. Örneğin, yalan söylediğinizi düşündüğüm ifadede , ana cümleye düşünmek fiilinin başındadır , özne I , ancak cümlenin nesnesi , yalan söylediğiniz (o) alt cümledir . İtaat birlikte buaşağıdaki cümlenin bir alt cümle olduğunu, ancak genellikle ihmal edildiğini gösterir. [203] Bağıl hükümler ana maddede bazı kurucu bir değiştirici veya belirteç olarak işlev o hükümler şunlardır: Örneğin, cümlede Seni bugün aldığını mektubu gördü , bağıl fıkra bugün aldığı belirliyorsa kelimenin anlamı mektup , ana cümlenin amacı. Bağıl maddeleri zamir sokulabilir olan , olan , ve aynı zamanda ile bu (aynı zamanda ihmal edilebilir). [204]Diğer birçok Cermen dilinin aksine, ana ve alt cümlelerde kelime sırası arasında büyük farklar yoktur. [205]

Yardımcı fiil yapıları

İngilizce sözdizimi, zaman, görünüm ve ruh halinin ifadesi dahil olmak üzere birçok işlev için yardımcı fiillere dayanır. Yardımcı fiiller ana cümleleri oluşturur ve ana fiiller, yardımcı fiilin bir alt cümlesinin başları olarak işlev görür. Örneğin, cümlede köpek kemiği bulamadık , madde kendi kemik bulmak reddedildiği fiilin tamamlayıcısı vermedi . Özne-yardımcı ters çevirme , odaklanma, olumsuzlama ve sorgulayıcı yapılar dahil olmak üzere birçok yapıda kullanılır.

Fiil do genellikle olduğu gibi vurgu eklemek için hizmet basit bildirime cümlelerde bir yardımcı bile, olarak kullanılabilir "Ben yaptım buzdolabı kapattı." Bununla birlikte, yukarıda atıfta bulunulan olumsuz ve ters çevrilmiş cümlelerde, İngilizce sözdiziminin kuralları bu yapılara yalnızca bir yardımcı olduğunda izin verdiği için kullanılır . Modern İngiliz olumsuzlayıcı zarf ilave izin vermez olmayan sıradan için sonlu olarak, fiil sözcük I bilmezler * -it sadece yardımcı bir (ya da ilave edilebilir copular fiil) zaman olumsuzluk başka yardımcı mevcut olup dolayısıyla eğer gerekli, yardımcı yapmakbilmediğim (bilmediğim) bir form üretmek için kullanılır . Aynı şey, çoğu soru da dahil olmak üzere, ters çevirme gerektiren cümleciklerde de geçerlidir - tersine çevirme, özneyi ve yardımcı fiili içermelidir, bu yüzden * Onu tanıyor musun? ; gramer kuralları gerektirir Onu tanıyor musunuz? [206]

Olumsuzlama, ana fiilden önce gelen ve yardımcı fiilden sonra gelen not zarfıyla yapılır . Olmayan bir daralma şekilde -n't yardımcı fiiller için enclitic yapanlar gibi fiil fiil için kullanılabilir olması . Tıpkı sorularda olduğu gibi, birçok olumsuz yapı da do-support ile olumsuzlamanın gerçekleşmesini gerektirir, bu nedenle Modern İngilizcede bilmiyorum sorusunun doğru cevabı onu tanıyor musunuz? , ama değil * Onu tanımıyorum , ancak bu yapı eski İngilizcede bulunabilir. [207]

Pasif yapılar ayrıca yardımcı fiiller kullanır. Pasif bir yapı, aktif bir yapıyı, aktif cümlenin nesnesi pasif cümlenin konusu olacak şekilde yeniden ifade eder ve aktif cümlenin konusu, bir edat cümlesinde sunulan eğik bir argüman olarak bir role atlanır veya indirgenir. . Tüm İngilizce çeşitleri get ile pasiflerin kullanımına izin vermemesine rağmen, ya to be ya da to yardımcı fiiliyle geçmiş zaman ortacı kullanılarak oluşturulurlar . Örneğin, cümle koyarak onu görür Pasifindeki içine olur o (onun tarafından) görülür , ya da o (onun tarafından) görülmesini . [208]

Sorular

Her iki evet-hayır soruları ve wh -sorular İngilizce çoğunlukla kullanılarak oluşturulur konu-yardımcı inversiyon ( ? Am yarın gidiyor , nerede yemek yiyebiliriz? ), Gerektirebilir hangi yapmak -desteği ( onun gibi mi? , Nerede gitti ? ). Çoğu durumda, sorgulayıcı kelimeler ( wh -words; örneğin ne , kim , nerede , ne zaman , neden , nasıl ) ön planda görünür . Örneğin sorudaNe gördün? , Kelime neyi olmasına rağmen ilk bileşen olarak görünür gramer nesne cümlenin. ( Wh -word özne veya öznenin bir parçasını oluşturduğunda, tersine çevirme olmaz: Kediyi kim gördü? ) Edat cümleleri , sorunun teması olduklarında da ön plana çıkarılabilir, örneğin , dün gece kimin evine gittiniz? . Kişisel soru zamiri varyantı ile hala durum için dönüm göstermek için sadece soru zamiri vardır bu formu çok bağlamda kullanım dışı gidiyor olabilir, ancak nesnel olgu formu olarak hizmet. [209]

Söylem düzeyinde sözdizimi

İngilizce, konunun öne çıkan bir dili olsa da, söylem düzeyinde , bilinen bilginin (konunun) yeni bilgiden (yorum) önce geldiği bir konu-yorum yapısı kullanma eğilimindedir . Katı SVO sözdizimi nedeniyle, bir cümlenin konusu genellikle cümlenin gramer konusu olmalıdır. Konunun cümlenin gramer konusu olmadığı durumlarda, genellikle sözdizimsel yollarla özne konumuna yükseltilir. Bunu yapmanın bir yolu pasif bir yapıdır, kızı arı sokmuştur . Başka bir yol da , ana cümlenin, kendisinin veya orada olduğu gibi kukla bir özne ile birlikte bir cümlenin tamamlayıcı bir cümlesine indirgentiği bir yarık cümledir., Örneğin o arı sokulursam o kız , bir arı tarafından sokuldu bir kız vardı . [210] Kukla özneler, kişisel olmayan fiiller gibi (örneğin yağmur yağıyor ) veya varoluşsal cümlelerde ( sokakta çok sayıda araba var ) gibi gramer konusunun olmadığı yapılarda da kullanılır . Bu karmaşık cümle yapılarının bilgi açısından anlamsız konularla kullanılması sayesinde, İngilizce hem konu-yorum cümle yapısını hem de SVO sözdizimini koruyabilir.

Odak yapıları , genellikle ana cümle seviyesi vurgusunu odak kurucuya tahsis ederek, bir cümle içindeki belirli bir yeni veya dikkat çekici bilgiyi vurgular. Örneğin, kız bir arı tarafından sokulmuştu (örneğin onu sokan bir eşek arısı değil, arı olduğunu vurgulayarak) ya da kız bir arı tarafından sokulmuştu (başka bir olasılıkla, örneğin arının oğlan olması gibi). ). [211] Konu ve odak aynı zamanda sözdizimsel dislokasyon yoluyla da oluşturulabilir, ana maddeye göre odaklanılacak öğeyi önceden veya sonradan belirleyerek. Mesela oradaki kız arı tarafından sokulmuştu., kıza edatla vurgu yapar, ancak benzer bir etki edatla da elde edilebilirdi, bir arı tarafından sokuldu, oradaki kız, kıza atıfta "sonradan akla gelen bir düşünce" olarak kuruldu. [212]

Uyum cümlelerin arasına kadar deictic zamir kullanımı yoluyla elde edilir artgönderim mesela ( yani tam olarak ne olduğunu nerede olduğunu hem muhataplarına ya bildiği bazı gerçeğini ifade eder , sonra önceden zamanına bir anlatımlı olay göreli zaman bulmak için kullanılan anlatılan olay). [213] Oh , so ya da well gibi söylem belirteçleri aynı zamanda cümleler arasındaki fikirlerin ilerlemesine işaret eder ve bütünlük oluşturmaya yardımcı olur. Söylem işaretleri genellikle cümlelerin ilk bileşenidir. Söylem işaretleri, duruş almak için de kullanılırÖrneğin, konuşmacıların kendilerini söylenenlere karşı belirli bir tutum içinde konumlandırdığı yerlerde, örneğin, hiçbir şekilde bu kadar doğru değildir! (deyimsel işaret hiçbir şekilde inanmazlığı ifade eder) ya da oğlum! Açım ( vurguyu ifade eden işaretçi çocuk ). Söylem işaretleri özellikle gayri resmi ve sözlü İngilizce kayıtlarının karakteristiğidir, ancak yazılı ve resmi kayıtlarda da kullanılırlar. [214]

Kelime bilgisi

İngilizce, kelime hazinesi açısından zengin bir dildir ve diğer dillerden daha fazla eşanlamlı içerir . [130] Yüzeyde tam olarak aynı anlama gelen, ancak aslında biraz farklı anlam tonlarına sahip olan ve bir konuşmacı tam olarak amaçlanan mesajı iletmek istiyorsa uygun şekilde seçilmesi gereken kelimeler vardır. Genel olarak İngilizcenin yaklaşık 170.000 kelime olduğu veya eski kelimeler sayılırsa 220.000 civarında olduğu belirtilir ; bu tahmin, 1989 tarihli Oxford English Dictionary'nin son tam baskısına dayanmaktadır. [215]Bu kelimelerin yarısından fazlası isimler, çeyrek sıfat ve yedinci fiildir. İngilizce kelime dağarcığını yaklaşık 1 milyon kelimeye koyan bir sayı vardır - ancak bu sayı büyük olasılıkla Latince tür isimleri , bilimsel terminoloji , botanik terimler , ön ekli ve son eklenmiş kelimeler, jargon , son derece sınırlı İngilizce kullanımı olan yabancı kelimeler ve teknik kısaltmalar . [216]

Uluslararası bir dil olma statüsü nedeniyle İngilizce, yabancı kelimeleri hızlı bir şekilde benimser ve diğer birçok kaynaktan kelime hazinesi alır. Sözlükbilimciler tarafından yapılan ilk İngilizce kelime dağarcığı çalışmaları, resmi olarak kelime hazinesi okuyan, sözlükleri derleyen veya her ikisini birden yapan akademisyenler, kaliteli dilbilimsel külliyattan , [217] gerçek yazılı metin koleksiyonlarından ve sözlü pasajlar. 20. yüzyılın sonundan önce İngilizce kelime dağarcığının zaman içinde büyümesi, çeşitli kelimelerin İngilizcede ilk kullanım tarihleri ​​ve İngilizce kelime dağarcığının kaynakları hakkında yayınlanan birçok ifade, dilbilimsel korpus verilerinin yeni bilgisayarlı analizi haline geldikçe düzeltilmesi gerekecek. mevcut. [216][218]

Kelime oluşturma süreçleri

İngilizce, kelime haznesindeki mevcut kelimelerden veya köklerden çeşitli süreçlerle yeni kelimeler oluşturur. İngilizcenin en üretken süreçlerinden biri, [219] farklı bir gramer rolüne sahip bir sözcüğü kullanma, örneğin bir ismi fiil olarak veya bir fiili isim olarak kullanma [219] . Başka bir üretken kelime oluşturma süreci, çocuk bakıcısı veya dondurma veya ev hasreti gibi bileşik kelimeler üreten nominal bileşik oluşturmadır [216] [218] . [219] daha modern İngilizce daha Eski İngilizce ortak, ama yine de modern İngilizce verimli bir işlem, türetme eklerinden (kullanılmasıdır -lık , -lık , ing ,-ility ) mevcut kelimelerinden yeni kelimeler (Germen kökenli özellikle türetmek) ya da özellikle sözleri için (sapları için Latince veya Yunanca kökenli ).

Yunanca ve / veya Latince köklere (örneğin televizyon veya optometri ) dayanan neologism adı verilen yeni kelimelerin oluşturulması, İngilizce'de ve çoğu modern Avrupa dilinde oldukça verimli bir süreçtir, öyle ki hangi dilde belirlemek genellikle zordur. bir neolojizm ortaya çıktı. Bu nedenle, sözlükbilimci Philip Gove, Webster's Third New International Dictionary (1961) 'yi derlerken bu tür pek çok kelimeyi " uluslararası bilimsel kelime dağarcığına " (ISV) atfetmiştir . İngilizce'deki diğer bir aktif kelime oluşturma süreci kısaltmalardır , [220] uzun cümlelerin tek bir kelime kısaltmaları olarak telaffuz edilmesiyle oluşturulan kelimelerdir, örn.NATO , lazer ).

Kelime kökenleri

İngilizce kelime hazinesinin kaynak dilleri [6] [221]

  Latince (% 29)
  (Eski) Fransızca , Anglo-Fransızca dahil (% 29)
  Cermen dilleri (Eski / Orta İngilizce, Eski Norsça, Hollandaca) (% 26)
  Yunanca (% 6)
  Diğer diller / bilinmeyenler (% 6)
  Özel isimlerden türetilmiştir (% 4)

İngilizce, mevcut sözcüklerden ve köklerinden yeni sözcükler oluşturmanın yanı sıra başka dillerden sözcükler de ödünç alır. Diğer dillerden kelimelerin bu şekilde benimsenmesi birçok dünya dilinde yaygındır, ancak İngilizce özellikle son 1000 yıldır yabancı kelimelerin ödünç alınmasına açık olmuştur. [222] İngilizcede en çok kullanılan kelimeler Batı Cermen dilidir. [223] Çocuklar tarafından konuşmayı öğrendikçe ilk olarak öğrenilen İngilizce sözcükler, özellikle hem sözlü hem de yazılı metinlerin sözcük sayısına hakim olan gramer sözcükleri, esas olarak Eski İngilizcenin gelişiminin ilk dönemlerinden miras kalan Cermen sözcükleridir. [216]

Ancak, gelişimlerinin tüm aşamalarında Fransızca ve İngilizce arasındaki uzun dil temasının sonuçlarından biri, İngilizce kelime dağarcığının çok yüksek oranda "Latince" kelimelere sahip olmasıdır (özellikle Fransızcadan ve ayrıca diğer Roman dilleri ve Latince'den türetilmiştir. ). Fransızcanın gelişiminin çeşitli dönemlerine ait Fransızca sözcükler artık İngilizce sözcük dağarcığının üçte birini oluşturuyor. [224] Dilbilimci Anthony Lacoudre, 40.000'den fazla İngilizce kelimenin Fransızca kökenli olduğunu ve Fransızca konuşanlar tarafından imla değişikliği olmaksızın anlaşılabileceğini tahmin ediyor . [225] Eski İskandinav kökenli kelimeler, İngilizceye esas olarak doğu ve kuzey İngiltere'nin kolonizasyonu sırasında Eski İskandinav ve Eski İngilizce arasındaki temastan girmiştir.. Bu kelimelerin çoğu, yumurta ve bıçak gibi İngilizce temel kelime dağarcığının bir parçasıdır . [226]

İngilizce, gelişiminin tüm aşamalarında pek çok kelimeyi doğrudan Roman dillerinin atası olan Latince'den ödünç almıştır. [218] [216] Bu kelimelerin çoğu daha önce Yunancadan Latince'ye ödünç alınmıştı. Latince veya Yunanca, bilimler, felsefe ve matematik gibi yüksek öğrenimde öğrenilen konuların kelime dağarcığını oluşturmak için kullanılan son derece verimli kaynak kaynaklarıdır. [227] İngilizce , dünyanın her yerinden yeni ödünç kelimeler ve calques'lar ("ödünç çeviriler") kazanmaya devam ediyor ve atalardan kalma Anglo-Sakson dili dışındaki dillerden kelimeler, İngilizce kelime hazinesinin yaklaşık% 60'ını oluşturuyor. [228]

İngilizce'nin resmi ve gayri resmi konuşma kayıtları vardır ; Çocuklara yönelik konuşmalar da dahil olmak üzere gayri resmi kayıtlar, ağırlıklı olarak Anglo-Sakson kökenli sözcüklerden oluşurken, Latin kökenli kelime dağarcığı yüzdesi yasal, bilimsel ve akademik metinlerde daha yüksektir. [229] [230]

İngilizce ödünç kelimeler ve calques diğer dillerde

İngilizcenin diğer dillerin kelime dağarcığı üzerinde güçlü bir etkisi olmuştur. [224] [231] İngilizcenin etkisi, İngilizceyi bilen diğer ülkelerdeki fikir liderleri, İngilizcenin bir dünya dili olarak rolü ve İngilizceden diğerine çevrilen çok sayıda kitap ve film gibi faktörlerden kaynaklanmaktadır. Diller. [232] İngilizcenin bu kadar yaygın kullanımı, birçok yerde İngilizcenin yeni fikirleri ifade etmek veya yeni teknolojileri tanımlamak için özellikle uygun bir dil olduğu sonucuna varmaktadır. İngilizce çeşitleri arasında, diğer dilleri etkileyen özellikle Amerikan İngilizcesidir. [233] Çince gibi bazı diller, İngilizceden ödünç alınan kelimeleri çoğunlukla calques olarak yazar.Japonca gibi diğerleri ise, ses belirten yazı ile yazılmış İngilizce ödünç sözcükleri kolayca alırlar. [234] Dublajlı filmler ve televizyon programları, Avrupa'daki diller üzerinde özellikle verimli bir İngiliz etkisi kaynağıdır. [234]

Yazı sistemi

Dokuzuncu yüzyıldan beri İngilizce Latin alfabesiyle (Roma alfabesi olarak da adlandırılır) yazılmıştır. Anglo-Sakson runelerindeki eski İngilizce metinler yalnızca kısa yazıtlardır. Günümüze ulaşan Eski İngilizce edebi eserlerin büyük çoğunluğu Roma alfabesiyle yazılmıştır. [35] Modern İngiliz alfabesi Latin alfabesinin 26 harfini içerir : a , b , c , d , e , f , g , h , i , j , k , l , m ,n , o , p , q , r , s , t , u , v , w , x , y , z (aynı zamanda büyük formlara da sahiptir : A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, Y, Z).

İngilizce'nin yazım sistemi veya imla , çok katmanlı ve karmaşıktır; Fransızca, Latince ve Yunanca yazım unsurları yerli Cermen sisteminin üstünde yer alır. [235] Yazımın hızına yetişemediği ses değişiklikleri nedeniyle başka komplikasyonlar da ortaya çıktı . [47] Resmi kuruluşların yazım reformlarını teşvik ettiği Avrupa dilleriyle karşılaştırıldığında, İngilizce, telaffuzun daha az tutarlı bir göstergesi olan yazım kurallarına ve bir kelimenin nasıl telaffuz edildiğini bilerek tahmin edilmesi daha zor olan kelimelerin standart yazılışlarına sahiptir. [236] İngiliz ve Amerikan İngilizcesi arasında da sistematik yazım farklılıkları vardır. Bu durumlar, İngilizce'de yazım reformu önerileri getirmiştir. [237]

Harfler ve konuşma sesleri standart İngilizce yazım kurallarında bire bir eşleşmese de, hece yapısını dikkate alan yazım kuralları, türetilmiş sözcüklerdeki fonetik değişiklikler ve sözcük aksanı çoğu İngilizce sözcük için güvenilirdir. [238] Üstelik, standart İngilizce yazım gösterileri örneğin telaffuz ve yazım arasında daha yakın bir yazışma tarafından sözler karanlıkta kaldığı ilişkili sözcükler arasında etimolojik ilişkiler fotoğrafı , fotoğraf ve fotografik , [238] veya kelimeleri elektrik ve elektrik . Çok az bilim insanı, Chomsky ve Halle'ye (1968) geleneksel İngilizce yazımın "neredeyse optimal" olduğu konusunda hemfikir olsa da,[235] mevcut İngilizce yazım kalıpları için bir mantık vardır. [239] İngilizce'nin standart imla, dünyada en yaygın kullanılan yazı sistemidir. [240] Standart İngilizce yazımı, kelimelerin her kelimeyi hangi anlamlı birimlerin oluşturduğuna dair yazılı ipuçlarına göre grafomorfemik bölümlemesine dayanır. [241]

İngilizce okurları, ünsüz sesleri hecelemek için kullanılan harfler veya digraflar için oldukça düzenli olması için genellikle yazım ve telaffuz arasındaki yazışmalara güvenebilirler . Harfler b , d , f , h , j , k , l , m , n , p , r , s , t , v , w , Y , Z temsil sırasıyla sesbirimler / b, d, f, h, dʒ, k, l, m, n, p, r, s, t, v, w, j, z / . C harflerive g normalde / k / ve / ɡ / 'yi temsil eder , ancak aynı zamanda / s / olarak telaffuz edilen bir soft c ve / dʒ / olarak telaffuz edilen bir soft g vardır . C ve g harflerinin telaffuzlarındaki farklılıklar genellikle standart İngilizce yazımıyla aşağıdaki harflerle belirtilir. Fonemleri ve fonem dizilerini temsil etmek için kullanılan digraflar arasında ch for / tʃ / , sh for / ʃ / , th for / θ / veya / ð / , ng for/ ŋ / , / kw / için qu ve Yunanca türetilmiş sözcüklerde / f / için ph . Tek harf x genellikle kelime başlangıç ​​konumunda / z / olarak ve / ks / başka şekilde telaffuz edilir . Bu genellemelerin istisnaları vardır, genellikle ödünç sözcüklerin kendi menşe dillerinin yazım kalıplarına göre yazılmasının sonucu [238] veya Modern İngilizcenin ilk dönemlerinde akademisyenlerin İngilizce sözcükler için Latince yazım kalıplarını takip etme önerilerinin kalıntıları sonucu ortaya çıkar. Cermen kökenli. [242]

İngiliz dilinin ünlü sesleri için, imla ve telaffuz arasındaki yazışmalar daha düzensizdir. İngilizce'de tek sesli harflerden ( a , e , i , o , u , w , y ) çok daha fazla sesli ses birimi vardır . Sonuç olarak, bazı " uzun ünlüler " çoğu (gibi harflerin birleşimlerinin gösterdiği oa içinde tekne , ow içinde nasıl ve Ay'ın içinde kalmak veya geçmişte bazlı) sessiz e olduğu gibi ( notve kek ). [239]

Bu karmaşık imla tarihinin sonucu, İngilizce'de okuma ve yazmayı öğrenmenin zor olabileceğidir. Okul öğrencilerinin, İtalyanca, İspanyolca ve Almanca da dahil olmak üzere diğer birçok dilden bağımsız olarak akıcı bir şekilde İngilizce okuyucusu olmaları daha uzun sürebilir. [243] Yine de, İngilizce okumayı öğrenenler için yaygın olarak kullanılan kelimelerin standart İngilizce yazımlarında ortaya çıkan belirli ses-sembol düzenlerini öğrenmede bir avantaj vardır. [238] Böyle bir talimat, çocukların İngilizce okuma güçlüğü çekmesi riskini büyük ölçüde azaltır. [244] [245] İlkokul öğretmenlerinin İngilizce'deki morfem temsilinin önceliğinin daha bilinçli hale getirilmesi, öğrencilerin İngilizce okuma ve yazma konusunda daha verimli öğrenmelerine yardımcı olabilir.[246]

İngilizce yazma ayrıca dünyadaki çoğu alfabetik dilde kullanılanlara benzer bir noktalama işaretleri sistemi içerir . Noktalama işaretinin amacı, okuyucuların bir metni anlamalarına yardımcı olmak ve bir metni yüksek sesle okumak için önemli özellikleri belirtmek için cümlelerde anlamlı gramer ilişkilerini işaretlemektir. [247]

Lehçeler, aksanlar ve çeşitler

Diyalekologlar , genellikle dilbilgisi, kelime bilgisi ve telaffuz kalıpları açısından birbirinden farklı bölgesel çeşitlere atıfta bulunan birçok İngilizce lehçesini tanımlar . Belirli alanların telaffuzu, lehçeleri ayrı bölgesel aksanlar olarak ayırır . İngilizcenin ana yerel lehçeleri genellikle dilbilimciler tarafından İngiliz İngilizcesi (BrE) ve Kuzey Amerika İngilizcesinin (NAE) son derece genel iki kategorisine ayrılır . [248] Ayrıca, İngiliz çeşitlerinin üçüncü bir ortak ana grubu vardır: Güney Yarımküre İngilizcesi, en belirgin olanı Avustralya ve Yeni Zelanda İngilizcesidir .

İngiltere ve İrlanda

İngiltere ve İrlanda'daki ana lehçe bölgelerini gösteren harita

İngiliz dili ilk olarak İngiltere ve İrlanda'da geliştiğinden beri, takımadalar, özellikle İngiltere'deki en çeşitli lehçelere ev sahipliği yapmaktadır. Birleşik Krallık'ta, Güney Doğu İngiltere'nin eğitimli bir lehçesi olan Received Pronunciation (RP), geleneksel olarak yayın standardı olarak kullanılır ve İngiliz lehçelerinin en prestijli olarak kabul edilir. RP'nin (BBC İngilizce olarak da bilinir) medya aracılığıyla yayılması, gençler yerel lehçelerden gelen özellikler yerine prestij çeşitliliğinin özelliklerini benimsedikleri için kırsal İngiltere'nin birçok geleneksel lehçesinin gerilemesine neden oldu. Zamanında İngiliz lehçeleri Araştırması'na , gramer ve ülke genelinde farklılık kelime, ama sözcük yıpratma süreci kaybolmaya bu varyasyonun en açmıştır.[249]

Bununla birlikte, bu yıpranma çoğunlukla dilbilgisi ve kelime dağarcığındaki diyalektik varyasyonu etkilemiştir ve aslında, İngilizce nüfusunun yalnızca yüzde 3'ü aslında RP'yi, geri kalanı ise RP etkisinin değişen derecelerde bölgesel aksanları ve lehçeleri ile konuşmaktadır. [250] RP içinde, özellikle Üst ve Orta sınıf RP konuşmacıları arasında ve daha sonra RP'yi benimseyen anadili RP konuşmacıları ile konuşmacılar arasında sınıf çizgileri boyunca da değişkenlik vardır. [251] Britanya'da, sosyal sınıf çizgileri boyunca önemli farklılıklar da vardır ve son derece yaygın olsalar da bazı özellikler "standart dışı" kabul edilir ve alt sınıftan konuşanlar ve kimliklerle ilişkilendirilir. Buna bir örnek H-droppingBu, tarihsel olarak alt sınıf Londra İngilizcesinin, özellikle de Cockney'nin bir özelliği olan ve şimdi İngiltere'nin çoğu yerinin yerel aksanlarında duyulabilir - yine de yayıncılıkta ve İngiliz toplumunun üst tabakasında büyük ölçüde yok. [252]

İngiltere'de İngilizce , Güneybatı İngilizcesi , Güney Doğu İngilizcesi, Midlands İngilizcesi ve Kuzey İngilizcesi olmak üzere dört ana lehçe bölgesine ayrılabilir . Bu bölgelerin her birinde birkaç yerel alt kanal bulunur: Kuzey bölgesinde, Yorkshire lehçeleri ile Newcastle çevresinde Northumbria'da konuşulan Geordie lehçesi ile Liverpool ( Scouse ) ve Manchester'da ( Mancunian ) yerel kentsel lehçelerle Lancashire lehçeleri arasında bir ayrım vardır. ). Viking İstilaları sırasında Danimarka işgalinin merkezi olan Kuzey İngiliz lehçeleri, özellikle Yorkshire lehçesi, diğer İngiliz çeşitlerinde bulunmayan İskandinav özelliklerini korur.[253]

15. yüzyıldan beri, güneydoğu İngiltere çeşitleri, diyalektik yeniliklerin diğer lehçelere yayıldığı merkez olan Londra'ya odaklanmıştır. Londra'da Cockney lehçesi geleneksel olarak alt sınıflar tarafından kullanılıyordu ve uzun zamandır sosyal olarak damgalanmış bir çeşitti. Cockney özelliklerinin güneydoğuya yayılması, medyanın Haliç İngilizcesinden yeni bir lehçe olarak bahsetmesine neden oldu, ancak bu kavram, Londra'nın tarih boyunca komşu bölgeleri etkilediği gerekçesiyle birçok dilbilimci tarafından eleştirildi. [254] [255] [256] Son yıllarda Londra'dan yayılan özellikler arasında müdahaleci R kullanımı da var ( çizim , çekerek telaffuz ediliyor / ˈdrɔːrɪŋ /) T -glottalisation ( Potter gibi bir gırtlak stop telaffuz edilir Po'er / poʔʌ / ) ve kaydedin TH- olarak / f / ( sayesinde belirgin fanks ) ya da / v / ( rahatsız belirgin Bover ). [257]

İskoçlar bugün İngilizceden ayrı bir dil olarak kabul edilir, ancak kökenleri erken Kuzey Orta İngilizcesine [258] sahiptir ve tarihi boyunca diğer kaynaklardan, özellikle de İskoç Galcesi ve Eski İskandinavya'dan etkilenerek gelişti ve değişti . İskoçların kendisinin bir dizi bölgesel lehçesi vardır. İskoç İngilizcesine ek olarak, İskoç İngilizcesi İskoçya'da konuşulan Standart İngilizce çeşitlerini de kapsar; çoğu çeşit Kuzey İngiliz aksanıdır ve bazı İskoçlardan da etkilenir. [259]

In İrlanda , İngilizce değişik formları beri konuşulan edilmiştir Norman istilaları 11. yüzyılın. In İlçe Wexford , çevredeki Dublin , iki sönmüş lehçeleri olarak bilinen Forth ve Bargy ve Fingallian Erken Orta İngilizceden şubeleri olarak geliştirilen ve 19. yüzyıla kadar konuşulan bulundu. Bununla birlikte, modern İrlanda İngilizcesi'nin kökleri 17. yüzyılda İngiliz kolonizasyonuna dayanmaktadır. Bugün İrlanda İngilizcesi Ulster İngilizcesine bölünmüştür, İskoçlardan güçlü etkiye sahip Kuzey İrlanda lehçesi ve İrlanda Cumhuriyeti'nin çeşitli lehçeleri. İskoç ve çoğu Kuzey Amerika aksanında olduğu gibi, neredeyse tüm İrlanda aksanları , RP'nin etkilediği lehçelerde kaybolan rotikliği korur . [20] [260]

Kuzey Amerika

Kuzey Amerika İngilizcesinde Rhoticity hakimdir . Kuzey Amerika İngilizce Atlası üzerinde% 50 bulundu olmayan kırmızı bir nokta ile burada belirtilen her bir ABD metropol bölgesinde en az bir yerel beyaz hoparlör olsa da, -rhoticity. Rotik olmayan Afro - Amerikan Yerel İngilizce telaffuzları , konuma bakılmaksızın Afrikalı Amerikalılar arasında bulunabilir .

Kuzey Amerika İngilizcesi, İngiliz İngilizcesi ile karşılaştırıldığında oldukça homojendir. Bugün, Amerikan aksan varyasyonu genellikle bölgesel seviyede artmakta ve çok yerel seviyede azalmaktadır [261], ancak çoğu Amerikalı, topluca Genel Amerikan (GA) olarak bilinen , benzer aksanların fonolojik sürekliliği içinde konuşmaya devam etse de [262] , farklılıklarla birlikte Amerikalılar arasında bile neredeyse hiç fark edilmedi ( Midland ve Batı Amerikan İngilizcesi gibi ). [263] [264] [265] çoğu Amerikan ve Kanada İngilizcesi ağızlarında rhoticity (veya r -fulness) olmayan rhoticity ile, baskın ( r-döpüşmek) özellikle II. Dünya Savaşı'ndan sonra düşük prestij ve sosyal sınıfla ilişkilendirilmek; bu, rotisizliğin standart hale geldiği İngiltere'deki durumla çelişir. [266]

GA'dan ayrı olarak, tarihsel olarak Güney Amerika İngilizcesi , Kuzeydoğu kıyı İngilizcesi (meşhur Doğu New England İngilizcesi ve New York Şehir İngilizcesi dahil ) ve Afro-Amerikan Yerel İngilizcesi dahil olmak üzere açıkça farklı ses sistemlerine sahip Amerikan lehçeleri vardır ve bunların tümü tarihsel olarak ayrı değildir. rhotic. Atlantik eyaletleri ve belki Quebec dışında Kanada İngilizcesi de GA altında sınıflandırılabilir, ancak genellikle / / ve / / sesli harflerin sessiz sessiz harflerden önce yükselişini gösterir. yanı sıra yazılı ve telaffuz standartları için farklı normlar. [267]

In Güney Amerika İngilizce , GA en kalabalık Amerikan "vurgu grubu" Dışarıdan, [268] rhoticity şimdi şiddetle basıyorsa, bölgenin değiştirilmesi tarihsel olmayan rhotic prestij . [269] [270] [271] Güney aksanları konuşma dilinde "çekiliş" veya "tınlama" olarak tanımlanır [272] , en kolay şekilde / aɪ / sesli harfindeki kayma-silme ile başlatılan Güney Sesli Hareketi tarafından tanınır (ör. spy neredeyse spa gibi ), birkaç saf sesli harfin "Güneyden kırılması", kayan sesli bir sesliye veya hatta iki heceye (örneğin "basın" neredeyse benzer "kelimesini telaffuz etmebize dua et "), [273]pin kalem birleşme ve diğer ayırt edici fonolojik, gramer ve aslında 19. yüzyılın ya da geç son gelişmeler ve bunların birçoğu sözcük özellikleri,. [274]

Bugün çalısma ve orta sınıf tarafından öncelikle konuşulan Afrikalı Amerikalılar , Afrikalı-Amerikalı Geleneksel İngilizce (AAVE) de büyük ölçüde sigara rhotic ve muhtemelen Afrikalılar ve Afrikalı Amerikalılar olmayan rhotic, standart dışı öncelikle etkilenir esir arasında kökenli eski Güney lehçelerinde . Bir azınlık dilbilimci, [275] tersine, AAVE'nin çoğunlukla diğer etnik ve dilsel kökenlerden kölelerle iletişim kurmak için bir pidgin veya Creole İngilizcesi geliştirmek zorunda kalan köleler tarafından konuşulan Afrika dillerine kadar uzandığını öne sürüyor . [276]AAVE'nin Güney aksanlarıyla önemli ortak yönleri, 19. yüzyılda veya 20. yüzyılın başlarında oldukça uyumlu ve homojen bir tür haline geldiğini gösteriyor. AAVE, Kuzey Amerika'da beyaz Güney aksanları gibi "bozuk" veya "eğitimsiz" İngilizce olarak damgalanmaktadır, ancak bugün dilbilimciler, her ikisini de geniş bir konuşma topluluğu tarafından paylaşılan kendi normlarına sahip tam gelişmiş İngilizce çeşitleri olarak kabul etmektedir. [277] [278]

Avustralya ve Yeni Zelanda

1788'den beri, Okyanusya'da İngilizce konuşulmaktadır ve Avustralya İngilizcesi , Avustralya kıtasının sakinlerinin büyük çoğunluğunun birinci dili olarak gelişmiştir, standart aksanı Genel Avustralya'dır . Yeni Zelanda komşu İngiliz dilinin etkili bir standart çeşitliliği haline daha az oranda bulunur. [279] Avustralya ve Yeni Zelanda İngilizcesi, birkaç farklılaştırıcı özelliğe sahip birbirlerinin en yakın akrabalarıdır, ardından Güney Adası'ndaki bazı aksanların yanı sıra, Güney Afrika İngilizcesi ve güneydoğu İngiltere İngilizcesi izlemektedir.Yeni Zelanda. Avustralya ve Yeni Zelanda İngilizcesi yenilikçi ünlüleri ile öne çıkıyor: birçok kısa sesli harfin önünde ya da yükseltilmiş haldeyken, pek çok uzun ünlü iki tonlu harflerle ifade ediliyor. Avustralya İngilizcesi ayrıca uzun ve kısa ünlüler arasında, diğer pek çok türde bulunmayan bir zıtlığa sahiptir. Avustralya İngilizcesi grameri, İngiliz ve Amerikan İngilizcesi ile yakından uyumludur; Amerikan İngilizcesi, kolektif çoğul denekler tekil fiil almak gibi (olduğu gibi hükümet olduğunu ziyade vardır ). [280] [281] Yeni Zelanda İngilizcesi, Avustralya İngilizcesine göre genellikle daha yüksek olan ön ünlüleri kullanır. [282] [283] [284]

Singapur

Singapur İngilizcesinin gelişimi, İngiliz devlet adamı Stamford Raffles'ın şu anda Singapur'u oluşturan topraklara bir ticaret limanı kurmak için gelmesiyle en az 1819'da başladı . Genelde İngiliz İngilizcesine benzer ve genellikle işyeri gibi daha resmi ortamlarda veya işverenler, öğretmenler ve devlet memurları gibi yetkili kişilerle iletişim kurarken kullanılır. [285] Singapur İngilizcesi, Singapur'daki farklı etnik gruplar arasında "köprü" görevi görür ve ülkedeki dört resmi dilden biri olmasının yanı sıra fiilen iletişimin ana dili olarak kabul edilir. Standart Singapur İngilizcesi, İngiliz yazım ve gramerini korur. [286]

Eskiden standart Singapur aksanı , haber yayınları sırasında ve radyoda yaygın olan resmi olarak Alınan Telaffuz (RP) idi . Bununla birlikte, RP dahil olmak üzere herhangi bir dış standarttan oldukça bağımsız olan standart bir Singapur aksanı ortaya çıkmaya başladı. Singapur'daki Ulusal Eğitim Enstitüsü tarafından 2003 yılında yapılan bir araştırma, standart bir Singapurca telaffuzun ortaya çıktığını ve standartlaşmanın zirvesinde olduğunu gösteriyor. [287] Singapur aksanlarının da büyük ölçüde rotik olmadığı söylenebilir . [288]

Singapur İngilizcesine ek olarak Singlish , Singapur'da konuşulan İngilizce temelli bir creole dilidir [289] . SSE'den farklı olarak Singlish, Malayca , Japonca , Mandarin ve Hokkien gibi çeşitli Asya dillerinden birçok söylem parçacığı ve ödünç sözcük içerir . [290] Özellikle hükümet tarafından tartışmalı bir şekilde "düşük prestij" olarak kabul edilmesine rağmen, Singapurluların çoğu Singlish'i benzersiz bir Singapurlu kimliği olarak görüyor ve Singapurlular arasında gayri resmi iletişimde ve yeni vatandaşlar, göçmenler veya turistler hakkında daha fazla bilgi edinmek için kullanılmaya devam ediyor. Singapur kültürü. [287]

Filipinler

Filipinler'in İngiliz diliyle ilk önemli teması, 1762'de İngilizlerin Manila'yı Yedi Yıl Savaşı sırasında işgal etmesiyle meydana geldi , ancak bu, kalıcı bir etkisi olmayan kısa bir bölümdü. [ kaynak belirtilmeli ] İngilizce daha sonra 1898 ile 1946 arasındaki Amerikan yönetimi sırasında daha önemli ve yaygın hale geldi ve Filipinler için resmi bir dil olarak [ açıklamaya ihtiyaç duyulmaktadır ] . Bugün, Filipinler'de sokak tabelalarından ve çadırlarından, hükümet belgelerinden ve formlarından, mahkeme salonlarından, medya ve eğlence endüstrilerinden, iş sektöründen ve günlük yaşamın diğer yönlerinden İngilizce kullanımı her yerde mevcuttur. [kaynak belirtilmeli ]ayrıca ülkedeki belirgin olan bu gibi bir kullanım çoğu konuşmada, iseFilipinlilergelenManilakullanmak veya maruz kalmışTaglish, kod-anahtarlama arasında bir türTagalogve İngilizce. [ kaynak belirtilmeli ]Benzer bir kod değiştirme yöntemi,Bislishadı verilenVisayan dillerininşehirdeki yerli konuşmacıları tarafından kullanılmaktadır. [ alıntı gerekli ]

Afrika, Karayipler ve Güney Asya

İngilizce, Güney Afrika'da yaygın olarak konuşulmaktadır ve birçok ülkede resmi veya eş resmi bir dildir. Gelen Güney Afrika , İngilizce 1820 yılından beri konuşulan edilmiş, eşlik eden ile Afrikaans ve gibi çeşitli Afrika dilleri khoe ve Bantu dilleri . Bugün, Güney Afrika nüfusunun yaklaşık yüzde 9'u Güney Afrika İngilizcesini (SAE) birinci dil olarak konuşuyor. SAE, RP'yi bir norm olarak takip etme eğiliminde olan, rhotik olmayan bir çeşittir. Müdahaleci r eksikliğinde rhotic olmayan çeşitler arasında yalnızdır. Konuşmacıların ana diline göre farklılık gösteren farklı L2 çeşitleri vardır. [291] RP'den çoğu fonolojik farklılık ünlülerdedir. [292]Sessiz farklılıklar aspirasyonu olmaksızın telaffuz / p, t, t͡ʃ, k / eğilimi (örneğin pim belirgin [pɪn] olarak değil, [pʰɪn] çoğu diğer çeşitleri gibi) r, genellikle bir kapak olarak telaffuz edilirken, [ɾ] yerine daha yaygın frikatif olarak. [293]

Nijerya İngilizcesi, Nijerya'da konuşulan İngilizcenin bir lehçesidir . [294] İngiliz İngilizcesine dayanıyor, ancak son yıllarda Amerika Birleşik Devletleri'nin etkisiyle, Amerikan İngilizcesi kökenli bazı kelimeler onu Nijerya İngilizcesine dönüştürdü. Ek olarak, ulusun kültürüne özgü kavramları ifade etme ihtiyacından kaynaklanan bazı yeni sözcükler ve eşdizimler (örneğin yaşlı eş ) ortaya çıkmıştır . 150 milyondan fazla Nijeryalı İngilizce konuşuyor. [295]

Jamaika, Leeward ve Windward Adaları ve Trinidad ve Tobago , Barbados , Cayman Adaları ve Belize dahil olmak üzere Britanya'nın kolonyal mülkiyeti olan Karayip adalarında çeşitli İngilizce türleri de konuşulmaktadır . Bu alanların her biri, hem yerel İngilizce çeşitliliğine hem de İngilizce ve Afrika dillerini birleştiren yerel İngilizce temelli bir creole ev sahipliği yapmaktadır. En öne çıkan çeşitler Jamaika İngilizcesi ve Jamaika Kreolü'dür . Orta Amerika'da, Nikaragua ve Panama'nın Karayip kıyılarında İngilizce temelli creole'lar konuşulmaktadır. [296]Yerliler genellikle hem yerel İngilizce çeşitliliği hem de yerel creole dilleri konusunda akıcıdır ve bunlar arasında kod geçişi sıktır, aslında Creole ve Standard çeşitleri arasındaki ilişkiyi kavramsallaştırmanın başka bir yolu da Creole biçimleri ile hizmet veren bir dizi sosyal sicil görmektir. "basilect" ve daha RP benzeri biçimler, en resmi kayıt olan "akrolect" olarak hizmet ediyor. [297]

Karayip çeşitlerinin çoğu İngiliz İngilizcesine dayanmaktadır ve sonuç olarak, çoğu zaman rotik olan Jamaika İngilizcesinin resmi stilleri dışında çoğu rhotic değildir. Jamaika İngilizcesi, Standart İngilizcede olduğu gibi gergin ve gevşek ünlüler yerine uzun ve kısa ünlüler arasında bir ayrım olan ünlü envanterinde RP'den farklıdır. Çift tonlar / ei / ve / ou / tek sesli şarkılar [eː] ve [oː] veya hatta ters ikili ünlüler [yani] ve [uo] (örneğin, defne ve tekne [bʲeː] ve [bʷoːt] olarak telaffuz edilir ). Çoğunlukla kelime sonundaki ünsüz kümeleri, "çocuk" olarak telaffuz edilecek şekilde basitleştirilir.[kuyruk] ve "rüzgar" [kazan] . [298] [299] [300]

Tarihsel bir miras olarak, Hint İngilizcesi RP'yi ideal olarak alma eğilimindedir ve bu idealin bir kişinin konuşmasında ne kadar iyi gerçekleştirildiği, Hintli İngilizce konuşanlar arasındaki sınıf ayrımlarını yansıtır. Hint İngilizcesi aksanları, / t / ve / d / (genellikle retroflex artikülasyonla [ʈ] ve [ɖ] olarak telaffuz edilir ) ve / θ / ve / ð / yerine dentals [t̪] gibi fonemlerin telaffuzlarıyla işaretlenir. ve [d̪] . Bazen Hint İngilizcesi konuşanlar, hayalet gibi sözcüklerde bulunan sessiz ⟨h⟩ ifadesinin Hintçe seslendirilmiş aspire edilmiş olarak telaffuz edildiği yazım temelli telaffuzları da kullanabilirler.durdur [ɡʱ] . [301]

Ayrıca bakınız

  • İngilizcede dilbilimsel saflık
  • İngilizce konuşulan dünya

Referanslar

  1. ^ Oxford Learner's Dictionary 2015 , Giriş: İngilizce - Telaffuz .
  2. ^ a b Crystal 2006 , s. 424–426.
  3. ^ a b c İngilizce Yolları .
  4. ^ Kristal 2003a , s. 6.
  5. ^ Wardhaugh 2010 , s. 55.
  6. ^ a b Finkenstaedt, Thomas; Dieter Wolff (1973). Sıralı bolluk; sözlüklerde ve İngilizce sözlüğünde çalışmalar . C. Kış. ISBN 978-3-533-02253-4.
  7. ^ a b Bammesberger 1992 , s. 30.
  8. ^ a b Svartvik ve Leech 2006 , s. 39.
  9. ^ a b Ian Short, A Companion to the Anglo-Norman World , "Language and Literature", Boydell & Brewer Ltd, 2007. (s. 193)
  10. ^ Crystal 2003b , s. 30.
  11. ^ "İngilizce nasıl küresel bir dile dönüştü?" . BBC. 20 Aralık 2010 . Alındı Agustos 9 2015 .
  12. ^ König 1994 , s. 539.
  13. ^ English at Ethnologue (22. baskı, 2019)
  14. ^ Ethnologue 2010 .
  15. ^ Kristal, David (2008). "İki bin milyon?" English Today . 24 (1): 3–6. doi : 10.1017 / S0266078408000023 .
  16. ^ a b Crystal 2003b , s. 108–109.
  17. ^ Bammesberger 1992 , s. 29–30.
  18. ^ Robinson 1992 .
  19. ^ Romaine 1982 , s. 56–65.
  20. ^ a b Barry 1982 , s. 86–87.
  21. ^ Harbert 2007 .
  22. ^ Thomason & Kaufman 1988 , s. 264–265.
  23. ^ Watts 2011 , Bölüm 4.
  24. ^ Durrell 2006 .
  25. ^ König & van der Auwera 1994 .
  26. ^ Baugh Albert (1951). İngiliz Dili Tarihi. Londra: Routledge ve Kegan Paul. s. 60–83, 110–130
  27. ^ Shore, Thomas William (1906), Anglo-Sakson Irkının Kökeni - İngiltere Yerleşimi ve Eski İngiliz Halkının Kabile Kökeni Üzerine Bir Çalışma (1. baskı), Londra, s.3, 393
  28. ^ Collingwood ve Myres 1936 .
  29. ^ Graddol, Leith & Swann ve diğerleri. 2007 .
  30. ^ Blench & Spriggs 1999 .
  31. ^ Bosworth & Toller 1921 .
  32. ^ Campbell 1959 , s. 4.
  33. ^ Toon 1992 , Bölüm: Eski İngiliz Lehçeleri.
  34. ^ Donoghue 2008 .
  35. ^ a b c Gneuss 2013 , s. 23.
  36. ^ Denison & Hogg 2006 , s. 30-31.
  37. ^ Hogg 1992 , Bölüm 3. Fonoloji ve Morfoloji.
  38. ^ Smith 2009 .
  39. ^ Trask & Trask 2010 .
  40. ^ a b c Lass 2006 , s. 46–47.
  41. ^ Hogg 2006 , s. 360–361.
  42. ^ Thomason & Kaufman 1988 , s. 284–290.
  43. ^ Lass 1992 .
  44. ^ Fischer & van der Wurff 2006 , s. 111–13.
  45. ^ Wycliffe, John. "İncil" (PDF) . Wesley NNU.
  46. ^ Horobin, Simon. "Chaucer'in Orta İngilizcesi" . Canterbury Tales Açık Erişim Arkadaşı . Louisiana Eyalet Üniversitesi . Erişim tarihi: 24 Kasım 2019 . Onların ve onların Chaucer'in eserlerindeki tek görünüşü, iki Cambridge öğrencisi, Aleyn ve John tarafından konuşulan Kuzey lehçesinin bir parçasını oluşturdukları Reeve's Tale'dedir ve şu anda hala Kuzeycilik olarak algılandıklarını göstermektedir.
  47. ^ a b Lass 2000 . sfn hatası: birden çok hedef (3 ×): CITEREFLass2000 ( yardım )
  48. ^ Görlach 1991 , s. 66–70.
  49. ^ Nevalainen ve Tieken-Boon van Ostade 2006 , s. 274–79.
  50. ^ Cercignani 1981 .
  51. ^ İngilizce, 2010 yılında küresel bir dile nasıl dönüştü .
  52. ^ Romaine 2006 , s. 586.
  53. ^ a b Mufwene 2006 , s. 614.
  54. ^ a b Northrup 2013 , s. 81–86.
  55. ^ Baker, Colin (Ağustos 1998).İki Dillilik ve İki Dilli Eğitim Ansiklopedisi , sayfa CCCXI . Çok Dilli Konular Ltd. s. 311. ISBN 978-1-85359-362-8. Alındı Agustos 9 2015 .
  56. ^ a b c Graddol 2006 .
  57. ^ a b c Kristal 2003a .
  58. ^ McCrum, MacNeil & Cran 2003 , s. 9–10.
  59. ^ a b Romaine 1999 , s. 1-56.
  60. ^ Romaine 1999 , s. 2.
  61. ^ Leech ve diğerleri. 2009 , s. 18–19.
  62. ^ Mair & Leech 2006 .
  63. ^ Mair 2006 .
  64. ^ "İkinci dil olarak İngilizcede en iyi olan ülkeler hangileridir?" . Dünya Ekonomik Forumu . Erişim tarihi: 29 Kasım 2016 .
  65. ^ Crystal 2003b , s. 106.
  66. ^ a b Svartvik ve Leech 2006 , s. 2.
  67. ^ a b Kachru 2006 , s. 196.
  68. ^ a b Ryan 2013 , Tablo 1.
  69. ^ Ulusal İstatistik Ofisi 2013 , Anahtar Noktalar.
  70. ^ İskoçya 2013 Ulusal Kayıtları .
  71. ^ Kuzey İrlanda İstatistik ve Araştırma Ajansı 2012 , Tablo KS207NI: Ana Dil.
  72. ^ Statistics Canada 2014 .
  73. ^ Avustralya İstatistik Bürosu 2013 .
  74. ^ İstatistikler Güney Afrika 2012 , Tablo 2.5 Konuşulan ilk dile ve illere (sayı) göre nüfus.
  75. ^ İstatistikler Yeni Zelanda 2014 .
  76. ^ a b c d Bao 2006 , s. 377.
  77. ^ Kristal 2003a , s. 69.
  78. ^ Rubino 2006 .
  79. ^ Patrick 2006a .
  80. ^ Lim ve Ansaldo 2006 .
  81. ^ Connell 2006 .
  82. ^ Schneider 2007 .
  83. ^ a b Trudgill ve Hannah 2008 , s. 5.
  84. ^ Trudgill ve Hannah 2008 , s. 4.
  85. ^ Avrupa Komisyonu 2012 .
  86. ^ Kachru 2006 , s. 197.
  87. ^ Kachru 2006 , s. 198.
  88. ^ Bao 2006 .
  89. ^ Trudgill ve Hannah 2008 , s. 7.
  90. ^ Trudgill ve Hannah 2008 , s. 2.
  91. ^ Romaine 1999 .
  92. ^ Baugh & Cable 2002 .
  93. ^ Trudgill & Hannah 2008 , s. 8-9.
  94. ^ Trudgill 2006 .
  95. ^ Ammon 2008 , s. 1537–1539.
  96. ^ Svartvik ve Leech 2006 , s. 122.
  97. ^ Trudgill & Hannah 2008 , s. 5–6.
  98. ^ Deumert 2006 , s. 130.
  99. ^ Deumert 2006 , s. 131.
  100. ^ Crawford, James (1 Şubat 2012). "ABD'deki Dil Mevzuatı" lingagepolicy.net . Erişim tarihi: 29 Mayıs 2013 .
  101. ^ "Resmi İngiliz Yasalarına Sahip Devletler" . us-english.org. 15 Mayıs 2013 tarihinde orjinalinden arşivlendi . Erişim tarihi: 29 Mayıs 2013 .
  102. ^ Romaine 1999 , s. 5.
  103. ^ Svartvik ve Leech 2006 , s. 1.
  104. ^ Kachru 2006 , s. 195.
  105. ^ Mazrui ve Mazrui 1998 .
  106. ^ Mesthrie 2010 , s. 594.
  107. ^ Annamalai 2006 .
  108. ^ Sailaja 2009 , s. 2–9.
  109. ^ "Indiaspeak: İngilizce, 2. dilimizdir - The Times of India" . The Times of India . Erişim tarihi: 5 Ocak 2016 .
  110. ^ Hindistan'da İnsani Gelişme: Geçiş Sürecinde Bir Toplum için Zorluklar (PDF) . Oxford University Press. 2005. ISBN  978-0-19-806512-8. 11 Aralık 2015 tarihinde orjinalinden (PDF) arşivlendi . Erişim tarihi: 5 Ocak 2016 .
  111. ^ Crystal 2004 .
  112. ^ Graddol 2010 .
  113. ^ Meierkord 2006 , s. 165.
  114. ^ Brutt-Griffler 2006 , s. 690–91.
  115. ^ a b Northrup 2013 .
  116. ^ Wojcik 2006 , s. 139.
  117. ^ Uluslararası Denizcilik Örgütü 2011 .
  118. ^ Uluslararası Sivil Havacılık Örgütü 2011 .
  119. ^ Gordin 2015 .
  120. ^ Phillipson 2004 , s. 47.
  121. ^ ConradRubal-Lopez 1996 , s. 261.
  122. ^ Richter 2012 , s. 29.
  123. ^ Birleşmiş Milletler 2008 .
  124. ^ Ammon 2006 , s. 321.
  125. ^ Avrupa Komisyonu 2012 , s. 21, 19.
  126. ^ Alcaraz Ariza & Navarro 2006 .
  127. ^ Brutt-Griffler 2006 , s. 694–95.
  128. ^ "Globish - uluslararası ticaretin dili mi?" . Global Lingo . 2 Nisan 2012 . Erişim tarihi: 24 Kasım 2019 .
  129. ^ Crystal 2002 .
  130. ^ a b Jambor 2007 .
  131. ^ Svartvik & Leech 2006 , Bölüm 12: Geleceğe İngilizce.
  132. ^ Kristal 2006 .
  133. ^ Brutt-Griffler 2006 .
  134. ^ Li 2003 .
  135. ^ Meierkord 2006 , s. 163.
  136. ^ Wolfram 2006 , s. 334–335.
  137. ^ Carr ve Honeybone 2007 .
  138. ^ Bermúdez-Otero & McMahon 2006 .
  139. ^ MacMahon 2006 .
  140. ^ International Phonetic Association 1999 , s. 41–42.
  141. ^ König 1994 , s. 534.
  142. ^ Collins & Mees 2003 , s. 47–53.
  143. ^ Trudgill ve Hannah 2008 , s. 13.
  144. ^ Trudgill ve Hannah 2008 , s. 41.
  145. ^ Brinton & Brinton 2010 , s. 56–59.
  146. ^ Wells, John C. (8 Şubat 2001). "İngilizce için IPA transkripsiyon sistemleri" . University College London.
  147. ^ Collins & Mees 2003 , s. 46–50.
  148. ^ Cruttenden 2014 , s. 138.
  149. ^ Flemming & Johnson 2007 .
  150. ^ Wells 1982 , s. 167.
  151. ^ Wells 1982 , s. 121.
  152. ^ Brinton ve Brinton 2010 , s. 60.
  153. ^ König 1994 , s. 537–538.
  154. ^ Uluslararası Fonetik Birliği 1999 , s. 42.
  155. ^ Oxford Learner's Dictionary 2015 , Giriş "sözleşmesi".
  156. ^ Merriam Webster 2015 , Giriş "sözleşme".
  157. ^ Macquarie Dictionary 2015 , Giriş "sözleşmesi".
  158. ^ Brinton ve Brinton 2010 , s. 66.
  159. ^ "Cümle vurgusu" . ESOL Nexus . British Council . Erişim tarihi: 24 Kasım 2019 .
  160. ^ Lunden, Anya (2017). "Süre, sesli harf kalitesi ve İngilizcenin ritmik düzeni" . Laboratuvar Fonolojisi . 8 : 27. doi : 10.5334 / labphon.37 .
  161. ^ a b Trudgill & Hannah 2002 , s. 4–6.
  162. ^ Lass Roger (2000). Lass Roger (ed.). The Cambridge History of the English Language, Cilt II . Cambridge University Press. s. 90, 118, 610. ISBN 0-521-26475-8.
  163. ^ Lass Roger (2000). Lass Roger (ed.). The Cambridge History of the English Language, Cilt III . Cambridge University Press. s. 80, 656. ISBN 0-521-26476-6.
  164. ^ Roach 2009 , s. 53.
  165. ^ Giegerich 1992 , s. 36.
  166. ^ Wells, John (1982). İngilizce Aksanları . ISBN 0-521-28540-2.
  167. ^ Lass 2000 , s. 114. sfn hatası: çoklu hedefler (3 ×): CITEREFLass2000 ( yardım )
  168. ^ Wells 1982 , s. Xviii – xix.
  169. ^ Wells 1982 , s. 493.
  170. ^ Huddleston & Pullum 2002 , s. 22.
  171. ^ a b c d Carter, Ronald; McCarthey, Michael; Mark, Geraldine; O'Keeffe, Anne (2016). Bugün İngilizce Dilbilgisi . Cambridge Univ Pr. ISBN 978-1-316-61739-7.
  172. ^ a b Baugh, Albert; Kablo, Thomas (2012). İngiliz dili tarihi (6. baskı). Routledge. ISBN 978-0-415-65596-5.
  173. ^ Aarts & Haegeman (2006) , s. 118.
  174. ^ Payne ve Huddleston 2002 .
  175. ^ Huddleston & Pullum 2002 , s. 56–57.
  176. ^ Huddleston & Pullum 2002 , s. 55.
  177. ^ Huddleston & Pullum 2002 , s. 54–5.
  178. ^ Huddleston & Pullum 2002 , s. 57.
  179. ^ a b König 1994 , s. 540.
  180. ^ Mair 2006 , s. 148–49.
  181. ^ Leech 2006 , s. 69.
  182. ^ O'Dwyer 2006 .
  183. ^ Greenbaum ve Nelson 2002 .
  184. ^ Tatlı 2014 , s. 52.
  185. ^ Jespersen 2007 , s. 173–185.
  186. ^ Huddleston & Pullum 2002 , s. 425–26.
  187. ^ Huddleston & Pullum 2002 , s. 426.
  188. ^ a b Huddleston & Pullum 2002 , s. 58.
  189. ^ a b Huddleston & Pullum 2002 , s. 51.
  190. ^ König 1994 , s. 541.
  191. ^ Huddleston & Pullum 2002 , s. 50.
  192. ^ Huddleston & Pullum 2002 , s. 208–210 .
  193. ^ a b Huddleston & Pullum 2002 , s. 51–52.
  194. ^ Huddleston & Pullum 2002 , s. 210–11.
  195. ^ Huddleston & Pullum 2002 , s. 50–51.
  196. ^ "Sonlu ve Sonsuz Cümleler" . MyEnglishGrammar.com . Erişim tarihi: 7 Aralık 2019 .
  197. ^ Dixon 1982 .
  198. ^ McArthur 1992 , s. 64, 610–611.
  199. ^ König 1994 , s. 553.
  200. ^ König 1994 , s. 550.
  201. ^ "İsim ve Zamir Durumları" . Dilbilgisi ve Yazma Kılavuzu . Erişim tarihi: 24 Kasım 2019 .
  202. ^ König 1994 , s. 551.
  203. ^ Miller 2002 , s. 60–69.
  204. ^ König 1994 , s. 545.
  205. ^ König 1994 , s. 557.
  206. ^ Huddleston & Pullum 2002 , s. 114.
  207. ^ Huddleston & Pullum 2002 , s. 786–790.
  208. ^ Miller 2002 , s. 26–27.
  209. ^ Huddleston & Pullum 2002 , s. 7-8.
  210. ^ Huddleston & Pullum 2002 , s. 1365–70.
  211. ^ Huddleston & Pullum 2002 , s. 1370.
  212. ^ Huddleston & Pullum 2002 , s. 1366.
  213. ^ Halliday ve Hasan 1976 .
  214. ^ Schiffrin 1988 .
  215. ^ "İngiliz dilinde kaç kelime var?" . Oxford Sözlükleri .
  216. ^ a b c d e Algeo 1999 .
  217. ^ Leech ve diğerleri. 2009 , s. 24–50.
  218. ^ a b c Kastovsky 2006 .
  219. ^ a b Crystal 2003b , s. 129.
  220. ^ Crystal 2003b , s. 120–121.
  221. ^ Williams, Joseph M. (18 Nisan 1986). Joseph M. Willams, İngiliz Dilinin Kökenleri . ISBN 978-0-02-934470-5.
  222. ^ Denning, Kessler & Leben 2007 , s. 7.
  223. ^ Nation 2001 , s. 265.
  224. ^ a b Gottlieb 2006 , s. 196.
  225. ^ "L'incroyable histoire des mots français dans la langue anglaise" . Daily Motion (Fransızca) . Erişim tarihi: 20 Kasım 2018 .
  226. ^ Denning, Kessler & Leben 2007 .
  227. ^ Romaine 1999 , s. 4.
  228. ^ Fasold ve Connor-Linton 2014 , s. 302.
  229. ^ Crystal 2003b , s. 124–127.
  230. ^ Algeo 1999 , s. 80–81.
  231. ^ Brutt-Griffler 2006 , s. 692.
  232. ^ Gottlieb 2006 , s. 197.
  233. ^ Gottlieb 2006 , s. 198.
  234. ^ a b Gottlieb 2006 , s. 202.
  235. ^ a b Swan 2006 , s. 149.
  236. ^ Mountford 2006 .
  237. ^ Neijt 2006 .
  238. ^ a b c d Daniels ve Bright 1996 , s. 653.
  239. ^ a b Abercrombie & Daniels 2006 .
  240. ^ Mountford 2006 , s. 156.
  241. ^ Mountford 2006 , s. 157–158.
  242. ^ Daniels ve Bright 1996 , s. 654.
  243. ^ Dehaene 2009 .
  244. ^ McGuinness 1997 .
  245. ^ Shaywitz 2003 .
  246. ^ Mountford 2006 , s. 159.
  247. ^ Lawler 2006 , s. 290.
  248. ^ Crystal 2003b , s. 107.
  249. ^ Trudgill 1999 , s. 125.
  250. ^ Hughes ve Trudgill 1996 , s. 3.
  251. ^ Hughes ve Trudgill 1996 , s. 37.
  252. ^ Hughes ve Trudgill 1996 , s. 40.
  253. ^ Hughes ve Trudgill 1996 , s. 31.
  254. ^ "Haliç İngilizcesi Q and A - JCW" . Phon.ucl.ac.uk . Alındı Agustos 16 2010 .
  255. ^ Roach 2009 , s. 4.
  256. ^ Trudgill 1999 , s. 80.
  257. ^ Trudgill 1999 , s. 80–81.
  258. ^ Aitken ve McArthur 1979 , s. 81.
  259. ^ Romaine 1982 .
  260. ^ Hickey 2007 .
  261. ^ Labov 2012 .
  262. ^ Wells 1982 , s. 34.
  263. ^ Rowicka 2006 .
  264. ^ Toon 1982 .
  265. ^ Cassidy 1982 .
  266. ^ Labov 1972 .
  267. ^ Boberg 2010 .
  268. ^ "Amerikan Dili Konuşuyor musunuz: Önümüzdeki Ne Yalan" . PBS . Erişim tarihi: 15 Ağustos 2007 .
  269. ^ Thomas, Erik R. (2003), "Kırsal Beyaz Güney Aksanları" (PDF) , Kuzey Amerika İngilizcesi Atlası (çevrimiçi) , Mouton de Gruyter , s. 16, 22 Aralık 2014 tarihinde orjinalinden arşivlenmiş (PDF) , 11 Kasım 2015 tarihinde alındı . [Daha sonra bölüm olarak yayınlanmıştır: Bernd Kortmann ve Edgar W. Schneider (editörler) (2004). İngilizce Çeşitleri El Kitabı: Bir Multimedya Referans Aracı. New York: Mouton de Gruyter, s. 300–324.] CS1 maint: postscript (link)
  270. ^ Levine ve Crockett 1966 .
  271. ^ Schönweitz 2001 .
  272. ^ Montgomery 1993 .
  273. ^ Thomas 2008 , s. 95–96.
  274. ^ Bailey 1997 .
  275. ^ McWhorter, John H. (2001). Sokaktaki Söz: "Saf" Standart İngilizce Efsanesinin Çürütülmesi . Temel Kitaplar. s. 162. ISBN 978-0-7382-0446-8.
  276. ^ Bailey 2001 .
  277. ^ Yeşil 2002 .
  278. ^ Patrick 2006b .
  279. ^ Eagleson 1982 .
  280. ^ Trudgill & Hannah 2002 , s. 16–21.
  281. ^ Burridge 2010 .
  282. ^ Trudgill & Hannah 2002 , s. 24–26.
  283. ^ Maclagan 2010 .
  284. ^ Gordon, Campbell & Hay ve diğerleri. 2004 .
  285. ^ "Singapur'un Rolleri Standart İngilizce ve Singlish" (PDF) . 2 Haziran 2013 tarihinde orjinalinden (PDF) arşivlendi .
  286. ^ "Sıklıkla yanlış yazılmış İngilizce kelimelerden bazıları nelerdir?" . Ulusal Kütüphane Kurulu, Singapur. 18 Nisan 2008. 3 Mart 2012 tarihinde orjinalinden arşivlendi . Erişim tarihi: 7 Haziran 2013 .
  287. ^ a b Mercer, Neil; Maybin, Janet (1996). İngilizce Kullanımı: Sohbetten Canon'a . Birleşik Krallık: Routledge. s. 229. ISBN 0-415-13120-0. Lee'nin şarkılarının bir başka ilginç özelliği de Singapur İngilizcesi konuşanların [...] güçlü kültürel çağrışımlara sahip Singapur İngilizcesi özelliklerinin eğlenceli kullanımıyla (standart olmayan) telaffuzudur, Dick Lee [...]
  288. ^ Deterding, David (2007). Singapur'da İngilizce: Çeşitler, edebiyat ve edebiyat . Newcastle: Cambridge Scholars Yayınları. s. 11.
  289. ^ [1] Arşivlenen de 30 Mart 2012 Wayback Machine
  290. ^ "Singlish Guide: SG'yi Tanımlayan 125 İfade / Sözcük (Singapur İngilizcesi)" . guidesify.com . Erişim tarihi: 11 Eylül 2018 .
  291. ^ Lanham 1982 .
  292. ^ Lass 2002 .
  293. ^ Trudgill & Hannah 2002 , s. 30-31.
  294. ^ "Nijeryalı İngilizce" . Encarta . Microsoft. 9 Eylül 2010 tarihinde orjinalinden arşivlendi . Erişim tarihi: 17 Temmuz 2012 .
  295. ^ Adegbija, Efurosibina (1989). "Nijeryalı İngilizcede Sözcük-anlamsal varyasyon". Dünya İngilizleri . 8 (2): 165–177. doi : 10.1111 / j.1467-971X.1989.tb00652.x .
  296. ^ Lawton 1982 .
  297. ^ Trudgill ve Hannah 2002 , s. 115.
  298. ^ Trudgill & Hannah 2002 , s. 117–18.
  299. ^ Lawton 1982 , s. 256–60.
  300. ^ Trudgill & Hannah 2002 , s. 115–16.
  301. ^ Sailaja 2009 , s. 19–24.

Kaynakça

  • Aarts, Bas; Haegeman Liliane (2006). "6. İngilizce Kelime sınıfları ve İfadeler". Aarts, Bas'ta; McMahon, Nisan (editörler). The Handbook of English Linguistics . Blackwell Publishing Ltd.
  • Abercrombie, D .; Daniels, Peter T. (2006). "Yazım Reformu Önerileri: İngilizce". Brown, Keith (ed.). Dil ve dilbilim ansiklopedisi . Elsevier. sayfa 72–75. doi : 10.1016 / B0-08-044854-2 / ​​04878-1 . ISBN 978-0-08-044299-0. Lay özeti (6 Şubat 2015). - ScienceDirect aracılığıyla (Abonelik gerekebilir veya içerik kütüphanelerde bulunabilir.) 
  • Aitken, AJ; McArthur, Tom, editörler. (1979). İskoçya Dilleri . Ara sıra kağıt - İskoç Edebiyat Araştırmaları Derneği; Hayır. 4. Edinburgh: Odalar. ISBN 978-0-550-20261-1.
  • Alcaraz Ariza, M. Á .; Navarro, F. (2006). "Tıp: İngilizce Kullanımı" . Brown, Keith (ed.). Dil ve dilbilim ansiklopedisi . Elsevier. s. 752–759. doi : 10.1016 / B0-08-044854-2 / ​​02351-8 . ISBN 978-0-08-044299-0. Erişim tarihi: 6 Şubat 2015 . Lay özeti (6 Şubat 2015). - ScienceDirect aracılığıyla (Abonelik gerekebilir veya içerik kütüphanelerde bulunabilir.) 
  • Algeo, John (1999). "Bölüm 2: Kelime Bilgisi". Romaine, Suzanne (ed.). İngiliz Dili Cambridge Tarihi . IV: 1776–1997. Cambridge University Press. s. 57–91. doi : 10.1017 / CHOL9780521264778.003 . ISBN 978-0-521-26477-8.
  • Ammon, Ulrich (Kasım 2006). "Avrupa Birliği'ndeki Dil Çatışmaları: Farklı çıkarları tatmin eden AB kurumları için siyasi olarak kabul edilebilir ve uygulanabilir bir çözüm bulma üzerine". Uluslararası Uygulamalı Dilbilim Dergisi . 16 (3): 319–338. doi : 10.1111 / j.1473-4192.2006.00121.x . S2CID  142692741 .
  • Ammon, Ulrich (2008). "Pluricentric and Divided Languages". Ammon, Ulrich N .; Dittmar, Norbert; Mattheier, Klaus J .; et al. (editörler). Sosyolinguistik: Dil ve Toplum Bilimi Uluslararası El Kitabı / Soziolinguistik Ein internationales Handbuch zur Wissenschaft vov Sprache ve Gesellschaft . Dilbilim ve İletişim Bilimi El Kitapları / Handbücher zur Sprach- und Kommunikationswissenschaft 3/2. 2 (2. tamamen revize edilmiş ve genişletilmiş baskı). de Gruyter. ISBN 978-3-11-019425-8.
  • Annamalai, E. (2006). "Hindistan: Dil Durumu" . Brown, Keith (ed.). Dil ve dilbilim ansiklopedisi . Elsevier. sayfa 610–613. doi : 10.1016 / B0-08-044854-2 / ​​04611-3 . ISBN 978-0-08-044299-0. Erişim tarihi: 6 Şubat 2015 . Lay özeti (6 Şubat 2015). - ScienceDirect aracılığıyla (Abonelik gerekebilir veya içerik kütüphanelerde bulunabilir.) 
  • Avustralya İstatistik Bürosu (28 Mart 2013). "2011 Nüfus Sayımı QuickStats: Avustralya" . 6 Kasım 2015 tarihinde orjinalinden arşivlendi . Alındı 25 Mart 2015 .
  • Bailey, Guy (2001). "Bölüm 3: Afrikalı Amerikalı ve Beyaz Yereller arasındaki ilişki". Lanehart, Sonja L. (ed.). Afro-Amerikan İngilizcesinin sosyokültürel ve tarihsel bağlamları . Dünyadaki İngilizce Çeşitleri. John Benjamins. s.  53 –84. ISBN 978-1-58811-046-6.
  • Bailey, G. (1997). "Güney Amerika İngilizcesi ne zaman başladı". Edgar W. Schneider (ed.). Dünya çapında İngilizce . s. 255–275.
  • Bammesberger, Alfred (1992). "Bölüm 2: Almanca ve Hint-Avrupa Dilinde İngilizcenin Yeri". Hogg, Richard M. (ed.). İngiliz Dili Cambridge Tarihi . 1: The Beginnings to 1066. Cambridge University Press. s. 26–66. ISBN 978-0-521-26474-7.
  • Bao, Z. (2006). "İngilizcenin Yerli Olmayan Çeşitlerinde Varyasyon" . Brown, Keith (ed.). Dil ve dilbilim ansiklopedisi . Elsevier. s. 377–380. doi : 10.1016 / B0-08-044854-2 / ​​04257-7 . ISBN 978-0-08-044299-0. Erişim tarihi: 6 Şubat 2015 . Lay özeti (6 Şubat 2015). - ScienceDirect aracılığıyla (Abonelik gerekebilir veya içerik kütüphanelerde bulunabilir.) 
  • Barry, Michael V. (1982). "İrlanda'da İngilizce". Bailey, Richard W .; Görlach, Manfred (editörler). Bir Dünya Dili Olarak İngilizce . Michigan Üniversitesi Yayınları. sayfa 84–134. ISBN 978-3-12-533872-2.
  • Bauer, Laurie; Huddleston, Rodney (15 Nisan 2002). "Bölüm 19: Sözcüksel Kelime Oluşumu" . Huddleston, Rodney'de; Pullum, Geoffrey K. (editörler). İngiliz Dili Cambridge Dilbilgisi . Cambridge: Cambridge University Press. sayfa 1621–1721. ISBN 978-0-521-43146-0. Erişim tarihi: 10 Şubat 2015 . Lay özeti (PDF) (10 Şubat 2015).
  • Baugh, Albert C .; Kablo, Thomas (2002). İngiliz Dili Tarihi (5. baskı). Uzun adam. ISBN 978-0-13-015166-7.
  • Bermúdez-Otero, Ricardo; McMahon, Nisan (2006). "Bölüm 17: İngilizce fonolojisi ve morfolojisi" . Baş Aarts'ta; April McMahon (editörler). The Handbook of English Linguistics . Oxford: Blackwell. s. 382–410. doi : 10.1111 / b.9781405113823.2006.00018.x . ISBN 978-1-4051-6425-2. 3 Nisan 2017 tarihinde orjinalinden arşivlendi . Erişim tarihi: 2 Nisan 2015 .
  • Blench, R .; Dallar, Matthew (1999). Arkeoloji ve Dil: Arkeolojik ve Dilsel Hipotezlerle İlişkilendirme . Routledge. s. 285–286. ISBN 978-0-415-11761-6.
  • Boberg Charles (2010). Kanada'daki İngilizce: Durum, tarih ve karşılaştırmalı analiz . İngiliz Dili Çalışmaları. Cambridge University Press. ISBN 978-1-139-49144-0. Lay özeti (2 Nisan 2015).
  • Bosworth, Joseph ; Toller, T. Northcote (1921). "Engla ülkesi" . Bir Anglo-Sakson Sözlüğü (Çevrimiçi) . Charles Üniversitesi . Erişim tarihi: 6 Mart 2015 .
  • Brinton, Laurel J .; Brinton, Donna M. (2010). Modern İngilizcenin dilsel yapısı . John Benjamins. ISBN 978-90-272-8824-0. Erişim tarihi: 2 Nisan 2015 .
  • Brutt-Griffler, J. (2006). "Daha Geniş İletişim Dilleri" . Brown, Keith (ed.). Dil ve dilbilim ansiklopedisi . Elsevier. sayfa 690–697. doi : 10.1016 / B0-08-044854-2 / ​​00644-1 . ISBN 978-0-08-044299-0. Erişim tarihi: 6 Şubat 2015 . Lay özeti (6 Şubat 2015). - ScienceDirect aracılığıyla (Abonelik gerekebilir veya içerik kütüphanelerde bulunabilir.) 
  • Burridge Kate (2010). "Bölüm 7: Avustralya'da İngilizce". Kirkpatrick, Andy (ed.). Dünya İngilizcelerinin Routledge el kitabı . Routledge. s.  132 –151. ISBN 978-0-415-62264-6. Lay özeti (29 Mart 2015).
  • Campbell, Alistair (1959). Eski İngilizce Dilbilgisi . Oxford : Oxford University Press . ISBN 978-0-19-811943-2.
  • Carr, Philip; Bal kemiği Patrick (2007). "İngiliz fonoloji ve dilsel teori: ve 'İngiliz Fonoloji içinde Sorunları'na konularına giriş ' ". Dil Bilimleri . 29 (2): 117–153. doi : 10.1016 / j.langsci.2006.12.018 . - ScienceDirect aracılığıyla (Abonelik gerekebilir veya içerik kütüphanelerde bulunabilir.) 
  • Cassidy, Frederic G. (1982). "Amerika Birleşik Devletleri'nde İngilizcenin Coğrafi Varyasyonu". Bailey, Richard W .; Görlach, Manfred (editörler). Bir Dünya Dili Olarak İngilizce . Michigan Üniversitesi Yayınları. s. 177–210. ISBN 978-3-12-533872-2.
  • Cercignani, Fausto (1981). Shakespeare'in eserleri ve Elizabethan telaffuz . Clarendon Press. ISBN 978-0-19-811937-1. JSTOR  3728688 . Erişim tarihi: 14 Mart 2015 .
  • Collingwood, Robin George ; Myres, JNL (1936). "Bölüm XX. Dönemin Kaynakları: Kıta'daki Açılar, Saksonlar ve Jütler". Roma Britanya ve İngiliz Yerleşimleri . Kitap V: İngiliz Yerleşimleri. Oxford, İngiltere: Clarendon Press. JSTOR  2143838 . LCCN  37002621 .
  • Collins, Beverley; Mees, Inger M. (2003) [İlk yayın tarihi 1981]. İngilizce ve Hollandaca Ses Bilgisi (5. baskı). Leiden: Brill Yayıncıları. ISBN 978-90-04-10340-5.
  • Connell, BA (2006). "Nijerya: Dil Durumu" . Brown, Keith (ed.). Dil ve dilbilim ansiklopedisi . Elsevier. sayfa 88–90. doi : 10.1016 / B0-08-044854-2 / ​​01655-2 . ISBN 978-0-08-044299-0. Alındı 25 Mart 2015 . Lay özeti (6 Şubat 2015). - ScienceDirect aracılığıyla (Abonelik gerekebilir veya içerik kütüphanelerde bulunabilir.) 
  • Conrad, Andrew W .; Rubal-Lopez, Alma (1 Ocak 1996). Post-Imperial English: Eski İngiliz ve Amerikan Kolonilerinde Durum Değişikliği, 1940–1990 . de Gruyter. s. 261. ISBN 978-3-11-087218-7. Erişim tarihi: 2 Nisan 2015 .
  • Cruttenden, Alan (2014). Gimson's Pronunciation of English (8. baskı). Routledge. ISBN 978-1-4441-8309-2.
  • Kristal, David (2002). Dil Ölümü . Cambridge University Press . doi : 10.1017 / CBO9781139106856 . ISBN 978-1-139-10685-6. Alındı 25 Şubat 2015 .
  • Kristal, David (2003a). Global Dil Olarak İngilizce (2. baskı). Cambridge University Press. s. 69. ISBN 978-0-521-53032-3. Erişim tarihi: 4 Şubat 2015 . Lay özeti (PDF) - Library of Congress (örnek) (4 Şubat 2015).
  • Kristal David (2003b). The Cambridge Encyclopedia of the English Language (2. baskı). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-53033-0. Erişim tarihi: 4 Şubat 2015 . Lay özeti (4 Şubat 2015).
  • Kristal David (2004). "Alt Kıta Sesini Yükseltiyor" . The Guardian . Erişim tarihi: 4 Şubat 2015 .
  • Crystal, David (2006). "Chapter 9: English worldwide". In Denison, David; Hogg, Richard M. (eds.). A History of the English Language. Cambridge University Press. pp. 420–439. ISBN 978-0-511-16893-2.
  • Daniels, Peter T.; Bright, William, eds. (6 June 1996). The World's Writing Systems. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-507993-7. Retrieved 23 February 2015. Lay summary (23 February 2015).
  • Dehaene, Stanislas (2009). Reading in the Brain: The Science and Evolution of a Human Invention. Viking. ISBN 978-0-670-02110-9. Retrieved 3 April 2015. Lay summary (3 April 2015).
  • Denison, David; Hogg, Richard M. (2006). "Overview". In Denison, David; Hogg, Richard M. (eds.). A History of the English language. Cambridge University Press. pp. 30–31. ISBN 978-0-521-71799-1.
  • Denning, Keith; Kessler, Brett; Leben, William Ronald (17 February 2007). English Vocabulary Elements. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-516803-7. Retrieved 25 February 2015. Lay summary (25 February 2015).
  • Department for Communities and Local Government (United Kingdom) (27 February 2007). Second Report submitted by the United Kingdom pursuant to article 25, paragraph 1 of the framework convention for the protection of national minorities (PDF) (Report). Council of Europe. ACFC/SR/II(2007)003 rev1. Archived from the original (PDF) on 24 September 2015. Retrieved 6 March 2015.
  • Deumert, A. (2006). "Migration and Language". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 129–133. doi:10.1016/B0-08-044854-2/01294-3. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • Dixon, R. M. W. (1982). "The grammar of English phrasal verbs". Australian Journal of Linguistics. 2 (1): 1–42. doi:10.1080/07268608208599280.
  • Donoghue, D. (2008). Donoghue, Daniel (ed.). Old English Literature: A Short Introduction. Wiley. doi:10.1002/9780470776025. ISBN 978-0-631-23486-9.
  • Durrell, M. (2006). "Germanic Languages". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 53–55. doi:10.1016/B0-08-044854-2/02189-1. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • Eagleson, Robert D. (1982). "English in Australia and New Zealand". In Bailey, Richard W.; Görlach, Manfred (eds.). English as a World Language. University of Michigan Press. pp. 415–438. ISBN 978-3-12-533872-2.
  • "Summary by language size". Ethnologue: Languages of the World. Retrieved 10 February 2015.
  • European Commission (June 2012). Special Eurobarometer 386: Europeans and Their Languages (PDF) (Report). Eurobarometer Special Surveys. Archived from the original (PDF) on 6 January 2016. Retrieved 12 February 2015. Lay summary (PDF) (27 March 2015).
  • Fasold, Ralph W.; Connor-Linton, Jeffrey, eds. (2014). An Introduction to Language and Linguistics (Second ed.). Cambridge University Press. ISBN 978-1-316-06185-5.
  • Fischer, Olga; van der Wurff, Wim (2006). "Chapter 3: Syntax". In Denison, David; Hogg, Richard M. (eds.). A History of the English language. Cambridge University Press. pp. 109–198. ISBN 978-0-521-71799-1.
  • Flemming, Edward; Johnson, Stephanie (2007). "Rosa's roses: reduced vowels in American English" (PDF). Journal of the International Phonetic Association. 37 (1): 83–96. CiteSeerX 10.1.1.536.1989. doi:10.1017/S0025100306002817.
  • Giegerich, Heinz J. (1992). English Phonology: An Introduction. Cambridge Textbooks in Linguistics. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-33603-1.
  • Gneuss, Helmut (2013). "Chapter 2: The Old English Language". In Godden, Malcolm; Lapidge, Michael (eds.). The Cambridge companion to Old English literature (Second ed.). Cambridge University Press. pp. 19–49. ISBN 978-0-521-15402-4.
  • Görlach, Manfred (1991). Introduction to Early Modern English. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-32529-5.
  • Gordin, Michael D. (4 February 2015). "Absolute English". Aeon. Retrieved 16 February 2015.
  • Gordon, Elizabeth; Campbell, Lyle; Hay, Jennifer; Maclagan, Margaret; Sudbury, Angela; Trudgill, Peter (2004). New Zealand English: its origins and evolution. Studies in English Language. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-10895-9.
  • Gottlieb, H. (2006). "Linguistic Influence". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 196–206. doi:10.1016/B0-08-044854-2/04455-2. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • Graddol, David (2006). English Next: Why global English may mean the end of 'English as a Foreign Language' (PDF). The British Council. Archived from the original (PDF) on 12 February 2015. Retrieved 7 February 2015. Lay summary – ELT Journal (7 February 2015).
  • Graddol, David (2010). English Next India: The future of English in India (PDF). The British Council. ISBN 978-0-86355-627-2. Archived from the original (PDF) on 12 February 2015. Retrieved 7 February 2015. Lay summary – ELT Journal (7 February 2015).
  • Graddol, David; Leith, Dick; Swann, Joan; Rhys, Martin; Gillen, Julia, eds. (2007). Changing English. Routledge. ISBN 978-0-415-37679-2. Retrieved 11 February 2015.
  • Green, Lisa J. (2002). African American English: a linguistic introduction. Cambridge University Press.
  • Greenbaum, S.; Nelson, G. (1 January 2002). An introduction to English grammar (Second ed.). Longman. ISBN 978-0-582-43741-8.
  • Halliday, M. A. K.; Hasan, Ruqaiya (1976). Cohesion in English. Pearson Education ltd.
  • Hancock, Ian F.; Angogo, Rachel (1982). "English in East Africa". In Bailey, Richard W.; Görlach, Manfred (eds.). English as a World Language. University of Michigan Press. pp. 415–438. ISBN 978-3-12-533872-2.
  • Harbert, Wayne (2007). The Germanic Languages. Cambridge Language Surveys. Cambridge University Press. doi:10.1017/CBO9780511755071. ISBN 978-0-521-01511-0. JSTOR 40492966. Retrieved 26 February 2015.
  • Hickey, R. (2007). Irish English: History and present-day forms. Cambridge University Press.
  • Hickey, R., ed. (2005). Legacies of colonial English: Studies in transported dialects. Cambridge University Press.
  • Hogg, Richard M. (1992). "Chapter 3: Phonology and Morphology". In Hogg, Richard M. (ed.). The Cambridge History of the English Language. 1: The Beginnings to 1066. Cambridge University Press. pp. 67–168. doi:10.1017/CHOL9780521264747. ISBN 978-0-521-26474-7. S2CID 161881054.
  • Hogg, Richard M. (2006). "Chapter7: English in Britain". In Denison, David; Hogg, Richard M. (eds.). A History of the English language. Cambridge University Press. pp. 360–61. ISBN 978-0-521-71799-1.
  • "How English evolved into a global language". BBC. 20 December 2010. Retrieved 9 August 2015.
  • "How many words are there in the English language?". Oxford Dictionaries Online. Oxford University Press. 2015. Retrieved 2 April 2015. How many words are there in the English language? There is no single sensible answer to this question. It's impossible to count the number of words in a language, because it's so hard to decide what actually counts as a word.
  • Huddleston, Rodney; Pullum, Geoffrey K. (15 April 2002). The Cambridge Grammar of the English Language. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-43146-0. Retrieved 10 February 2015. Lay summary (PDF) (10 February 2015).
  • Hughes, Arthur; Trudgill, Peter (1996). English Accents and Dialects (3rd ed.). Arnold Publishers.
  • International Civil Aviation Organization (2011). "Personnel Licensing FAQ". International Civil Aviation Organization – Air Navigation Bureau. In which languages does a licence holder need to demonstrate proficiency?. Retrieved 16 December 2014. Controllers working on stations serving designated airports and routes used by international air services shall demonstrate language proficiency in English as well as in any other language(s) used by the station on the ground.
  • International Maritime Organization (2011). "IMO Standard Marine Communication Phrases". Retrieved 16 December 2014.
  • International Phonetic Association (1999). Handbook of the International Phonetic Association: A guide to the use of the International Phonetic Alphabet. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-65236-0.
  • Jambor, Paul Z. (December 2007). "English Language Imperialism: Points of View". Journal of English as an International Language. 2: 103–123.
  • Jespersen, Otto (2007) [1924]. "Case: The number of English cases". The Philosophy of Grammar. Routledge.
  • Kachru, B. (2006). "English: World Englishes". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 195–202. doi:10.1016/B0-08-044854-2/00645-3. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • Kastovsky, Dieter (2006). "Chapter 4: Vocabulary". In Denison, David; Hogg, Richard M. (eds.). A History of the English language. Cambridge University Press. pp. 199–270. ISBN 978-0-521-71799-1.
  • König, Ekkehard; van der Auwera, Johan, eds. (1994). The Germanic Languages. Routledge Language Family Descriptions. Routledge. ISBN 978-0-415-28079-2. JSTOR 4176538. Retrieved 26 February 2015. The survey of the Germanic branch languages includes chapters by Winfred P. Lehmann, Ans van Kemenade, John Ole Askedal, Erik Andersson, Neil Jacobs, Silke Van Ness, and Suzanne Romaine.
  • König, Ekkehard (1994). "17. English". In König, Ekkehard; van der Auwera, Johan (eds.). The Germanic Languages. Routledge Language Family Descriptions. Routledge. pp. 532–562. ISBN 978-0-415-28079-2. JSTOR 4176538. Retrieved 26 February 2015.
  • Labov, W. (1972). "13. The Social Stratification of (R) in New York City Department Stores". Sociolinguistic patterns. University of Pennsylvania Press.
  • Labov, W. (2012). "1. About Language and Language Change". Dialect Diversity in America: The Politics of Language Change. University of Virginia Press.
  • Labov, William; Ash, Sharon; Boberg, Charles (2006). The Atlas of North American English. Berlin: de Gruyter. ISBN 978-3-11-016746-7. Retrieved 2 April 2015.
  • Lanham, L. W. (1982). "English in South Africa". In Bailey, Richard W.; Görlach, Manfred (eds.). English as a World Language. University of Michigan Press. pp. 324–352. ISBN 978-3-12-533872-2.
  • Lass, Roger (1992). "2. Phonology and Morphology". In Blake, Norman (ed.). Cambridge History of the English Language. II: 1066–1476. Cambridge University Press. pp. 103–123.
  • Lass, Roger (2000). "Chapter 3: Phonology and Morphology". In Lass, Roger (ed.). The Cambridge History of the English Language, Volume III: 1476–1776. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 56–186.
  • Lass, Roger (2002), "South African English", in Mesthrie, Rajend (ed.), Language in South Africa, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-79105-2
  • Lass, Roger (2006). "Chapter 2: Phonology and Morphology". In Denison, David; Hogg, Richard M. (eds.). A History of the English language. Cambridge University Press. pp. 46–47. ISBN 978-0-521-71799-1.
  • Lawler, J. (2006). "Punctuation". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 290–291. doi:10.1016/B0-08-044854-2/04573-9. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • Lawton, David L. (1982). "English in the Caribbean". In Bailey, Richard W.; Görlach, Manfred (eds.). English as a World Language. University of Michigan Press. pp. 251–280. ISBN 978-3-12-533872-2.
  • Leech, G. N. (2006). A glossary of English grammar. Edinburgh University Press.
  • Leech, Geoffrey; Hundt, Marianne; Mair, Christian; Smith, Nicholas (22 October 2009). Change in contemporary English: a grammatical study (PDF). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-86722-1. Archived from the original (PDF) on 2 April 2015. Retrieved 22 September 2016. Lay summary (PDF) (29 March 2015).
  • Levine, L.; Crockett, H. J. (1966). "Speech Variation in a Piedmont Community: Postvocalic r*". Sociological Inquiry. 36 (2): 204–226. doi:10.1111/j.1475-682x.1966.tb00625.x.
  • Li, David C. S. (2003). "Between English and Esperanto: what does it take to be a world language?". International Journal of the Sociology of Language. 2003 (164): 33–63. doi:10.1515/ijsl.2003.055. ISSN 0165-2516.
  • Lim, L.; Ansaldo, U. (2006). "Singapore: Language Situation". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of Language & Linguistics. Elsevier. pp. 387–389. doi:10.1016/B0-08-044854-2/01701-6. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • Maclagan, Margaret (2010). "Chapter 8: The English(es) of New Zealand". In Kirkpatrick, Andy (ed.). The Routledge handbook of world Englishes. Routledge. pp. 151–164. ISBN 978-0-203-84932-3. Lay summary (29 March 2015).
  • MacMahon, M. K. (2006). "16. English Phonetics". In Bas Aarts; April McMahon (eds.). The Handbook of English Linguistics. Oxford: Blackwell. pp. 359–382.
  • "Macquarie Dictionary". Australia's National Dictionary & Thesaurus Online | Macquarie Dictionary. Macmillan Publishers Group Australia. 2015. Retrieved 15 February 2015.
  • Mair, C.; Leech, G. (2006). "14 Current Changes in English Syntax". The handbook of English linguistics.
  • Mair, Christian (2006). Twentieth-century English: History, variation and standardization. Cambridge University Press.
  • Mazrui, Ali A.; Mazrui, Alamin (3 August 1998). The Power of Babel: Language and Governance in the African Experience. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-51429-1. Retrieved 15 February 2015. Lay summary (15 February 2015).
  • McArthur, Tom, ed. (1992). The Oxford Companion to the English Language. Oxford University Press. doi:10.1093/acref/9780192800619.001.0001. ISBN 978-0-19-214183-5. Lay summary (15 February 2015).
  • McCrum, Robert; MacNeil, Robert; Cran, William (2003). The Story of English (Third Revised ed.). London: Penguin Books. ISBN 978-0-14-200231-5.
  • McGuinness, Diane (1997). Why Our Children Can't Read, and what We Can Do about it: A Scientific Revolution in Reading. Simon and Schuster. ISBN 978-0-684-83161-9. Retrieved 3 April 2015. Lay summary (3 April 2015).
  • Meierkord, C. (2006). "Lingua Francas as Second Languages". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 163–171. doi:10.1016/B0-08-044854-2/00641-6. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • "English". Merriam-webster.com. 26 February 2015. Retrieved 26 February 2015.
  • Mesthrie, Rajend (2010). "New Englishes and the native speaker debate". Language Sciences. 32 (6): 594–601. doi:10.1016/j.langsci.2010.08.002. ISSN 0388-0001. – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • Miller, Jim (2002). An Introduction to English Syntax. Edinburgh University Press.
  • Montgomery, M. (1993). "The Southern Accent—Alive and Well". Southern Cultures. 1 (1): 47–64. doi:10.1353/scu.1993.0006. S2CID 143984864.
  • Mountford, J. (2006). "English Spelling: Rationale". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 156–159. doi:10.1016/B0-08-044854-2/05018-5. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • Mufwene, S. S. (2006). "Language Spread". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 613–616. doi:10.1016/B0-08-044854-2/01291-8. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • Nation, I. S. P. (15 March 2001). Learning Vocabulary in Another Language. Cambridge University Press. p. 477. ISBN 978-0-521-80498-1. Retrieved 4 February 2015. Lay summary (PDF) (4 February 2015).
  • National Records of Scotland (26 September 2013). "Census 2011: Release 2A". Scotland's Census 2011. Retrieved 25 March 2015.
  • Neijt, A. (2006). "Spelling Reform". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 68–71. doi:10.1016/B0-08-044854-2/04574-0. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • Nevalainen, Terttu; Tieken-Boon van Ostade, Ingrid (2006). "Chapter 5: Standardization". In Denison, David; Hogg, Richard M. (eds.). A History of the English language. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-71799-1.
  • Northern Ireland Statistics and Research Agency (11 December 2012). "Census 2011: Key Statistics for Northern Ireland December 2012" (PDF). Statistics Bulletin. Table KS207NI: Main Language. Archived from the original (PDF) on 24 December 2012. Retrieved 16 December 2014.
  • Northrup, David (20 March 2013). How English Became the Global Language. Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-137-30306-6. Retrieved 25 March 2015. Lay summary (25 March 2015).
  • O'Dwyer, Bernard (2006). Modern English Structures, second edition: Form, Function, and Position. Broadview Press.
  • Office for National Statistics (4 March 2013). "Language in England and Wales, 2011". 2011 Census Analysis. Retrieved 16 December 2014.
  • "Oxford Learner's Dictionaries". Oxford. Retrieved 25 February 2015.
  • Patrick, P. L. (2006a). "Jamaica: Language Situation". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 88–90. doi:10.1016/B0-08-044854-2/01760-0. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • Patrick, P. L. (2006b). "English, African-American Vernacular". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 159–163. doi:10.1016/B0-08-044854-2/05092-6. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • Payne, John; Huddleston, Rodney (2002). "5. Nouns and noun phrases". In Huddleston, R.; Pullum, G. K. (eds.). The Cambridge Grammar of English. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 323–522.
  • Phillipson, Robert (28 April 2004). English-Only Europe?: Challenging Language Policy. Routledge. ISBN 978-1-134-44349-9. Retrieved 15 February 2015.
  • Richter, Ingo (1 January 2012). "Introduction". In Richter, Dagmar; Richter, Ingo; Toivanen, Reeta; et al. (eds.). Language Rights Revisited: The challenge of global migration and communication. BWV Verlag. ISBN 978-3-8305-2809-8. Retrieved 2 April 2015.
  • Roach, Peter (2009). English Phonetics and Phonology (4th ed.). Cambridge.
  • Robinson, Orrin (1992). Old English and Its Closest Relatives: A Survey of the Earliest Germanic Languages. Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-2221-6. Retrieved 5 April 2015. Lay summary (5 April 2015).
  • Romaine, Suzanne (1982). "English in Scotland". In Bailey, Richard W.; Görlach, Manfred (eds.). English as a World Language. University of Michigan Press. pp. 56–83. ISBN 978-3-12-533872-2.
  • Romaine, Suzanne (1999). "Chapter 1: Introduction". In Romaine, Suzanne (ed.). Cambridge History of the English Language. IV: 1776–1997. Cambridge University Press. pp. 01–56. doi:10.1017/CHOL9780521264778.002. ISBN 978-0-521-26477-8.
  • Romaine, S. (2006). "Language Policy in Multilingual Educational Contexts". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 584–596. doi:10.1016/B0-08-044854-2/00646-5. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • "The Routes of English". 1 August 2015.
  • Rowicka, G. J. (2006). "Canada: Language Situation". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 194–195. doi:10.1016/B0-08-044854-2/01848-4. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • Rubino, C. (2006). "Philippines: Language Situation". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 323–326. doi:10.1016/B0-08-044854-2/01736-3. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • Ryan, Camille (August 2013). "Language Use in the United States: 2011" (PDF). American Community Survey Reports. p. 1. Archived from the original (PDF) on 5 February 2016. Retrieved 16 December 2014.
  • Sailaja, Pingali (2009). Indian English. Dialects of English. Edinburgh University Press. ISBN 978-0-7486-2595-6. Retrieved 5 April 2015. Lay summary (5 April 2015).
  • Schiffrin, Deborah (1988). Discourse Markers. Studies in Interactional Sociolinguistics. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-35718-0. Retrieved 5 April 2015. Lay summary (5 April 2015).
  • Schneider, Edgar (2007). Postcolonial English: Varieties Around the World. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-53901-2. Retrieved 5 April 2015. Lay summary (5 April 2015).
  • Schönweitz, Thomas (2001). "Gender and Postvocalic /r/ in the American South: A Detailed Socioregional Analysis". American Speech. 76 (3): 259–285. doi:10.1215/00031283-76-3-259. S2CID 144403823.
  • Shaywitz, Sally E. (2003). Overcoming Dyslexia: A New and Complete Science-based Program for Reading Problems at Any Level. A.A. Knopf. ISBN 978-0-375-40012-4. Retrieved 3 April 2015. Lay summary (3 April 2015).
  • Sheidlower, Jesse (10 April 2006). "How many words are there in English?". Retrieved 2 April 2015. The problem with trying to number the words in any language is that it's very hard to agree on the basics. For example, what is a word?
  • Scheler, Manfred (1977). Der englische Wortschatz [English Vocabulary] (in German). Berlin: E. Schmidt. ISBN 978-3-503-01250-3.
  • Smith, Jeremy J. (2 April 2009). Old English: a linguistic introduction. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-86677-4.
  • Statistics Canada (22 August 2014). "Population by mother tongue and age groups (total), 2011 counts, for Canada, provinces and territories". Retrieved 25 March 2015.
  • Statistics New Zealand (April 2014). "2013 QuickStats About Culture and Identity" (PDF). p. 23. Archived from the original (PDF) on 15 January 2015. Retrieved 25 March 2015.
  • Lehohla, Pali, ed. (2012). "Population by first language spoken and province" (PDF). Census 2011: Census in Brief (PDF). Pretoria: Statistics South Africa. p. 23. ISBN 978-0-621-41388-5. Report No. 03‑01‑41. Archived (PDF) from the original on 13 November 2015.
  • Svartvik, Jan; Leech, Geoffrey (12 December 2006). English – One Tongue, Many Voices. Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-4039-1830-7. Retrieved 5 March 2015. Lay summary (16 March 2015).
  • Swan, M. (2006). "English in the Present Day (Since ca. 1900)". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 149–156. doi:10.1016/B0-08-044854-2/05058-6. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • Sweet, Henry (2014) [1892]. A New English Grammar. Cambridge University Press.
  • Thomas, Erik R. (2008). "Rural Southern white accents". In Edgar W. Schneider (ed.). Varieties of English. 2: The Americas and the Caribbean. de Gruyter. pp. 87–114. doi:10.1515/9783110208405.1.87. ISBN 978-3-11-020840-5.
  • Thomason, Sarah G.; Kaufman, Terrence (1988). Language Contact, Creolization and Genetic Linguistics. University of California Press. ISBN 978-0-520-91279-3.
  • Todd, Loreto (1982). "The English language in West Africa". In Bailey, Richard W.; Görlach, Manfred (eds.). English as a World Language. University of Michigan Press. pp. 281–305. ISBN 978-3-12-533872-2.
  • Toon, Thomas E. (1982). "Variation in Contemporary American English". In Bailey, Richard W.; Görlach, Manfred (eds.). English as a World Language. University of Michigan Press. pp. 210–250. ISBN 978-3-12-533872-2.
  • Toon, Thomas E. (1992). "Old English Dialects". In Hogg, Richard M. (ed.). The Cambridge History of the English Language. 1: The Beginnings to 1066. Cambridge University Press. pp. 409–451. ISBN 978-0-521-26474-7.
  • Trask, Larry; Trask, Robert Lawrence (January 2010). Why Do Languages Change?. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-83802-3. Retrieved 5 March 2015.
  • Trudgill, Peter (1999). The Dialects of England (2nd ed.). Oxford: Blackwell. ISBN 978-0-631-21815-9. Lay summary (27 March 2015).
  • Trudgill, P. (2006). "Accent". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. p. 14. doi:10.1016/B0-08-044854-2/01506-6. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • Trudgill, Peter; Hannah, Jean (2002). International English: A Guide to the Varieties of Standard English (4th ed.). London: Hodder Education. ISBN 978-0-340-80834-4.
  • Trudgill, Peter; Hannah, Jean (1 January 2008). International English: A Guide to the Varieties of Standard English (5th ed.). London: Arnold. ISBN 978-0-340-97161-1. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 26 March 2015. Lay summary (26 March 2015).
  • United Nations (2008). "Everything You Always Wanted to Know About the United Nations" (PDF). Retrieved 4 April 2015. The working languages at the UN Secretariat are English and French.
  • Wardhaugh, Ronald (2010). An Introduction to Sociolinguistics. Blackwell textbooks in Linguistics; 4 (Sixth ed.). Wiley-Blackwell. ISBN 978-1-4051-8668-1.
  • Watts, Richard J. (3 March 2011). Language Myths and the History of English. Oxford University Press. doi:10.1093/acprof:oso/9780195327601.001.0001. ISBN 978-0-19-532760-1. Retrieved 10 March 2015. Lay summary (10 March 2015).
  • Wells, John C. (1982). Accents of English. Volume 1: An Introduction (pp. i–xx, 1–278), Volume 2: The British Isles (pp. i–xx, 279–466), Volume 3: Beyond the British Isles (pp. i–xx, 467–674). Cambridge University Press. ISBN 0-52129719-2 , 0-52128540-2 , 0-52128541-0 .
  • Wojcik, R. H. (2006). "Controlled Languages". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 139–142. doi:10.1016/B0-08-044854-2/05081-1. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)
  • Wolfram, W. (2006). "Variation and Language: Overview". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 333–341. doi:10.1016/B0-08-044854-2/04256-5. ISBN 978-0-08-044299-0. Retrieved 6 February 2015. Lay summary (6 February 2015). – via ScienceDirect (Subscription may be required or content may be available in libraries.)

External links

  • Accents of English from Around the World (University of Edinburgh) Sound files comparing how 110 words are pronounced in 50 English accents from around the world
  • International Dialects of English Archive – recordings of English dialects and international L2 accents