Katolik kilisesi
 Katolik kilisesi | |
|---|---|
| Ecclesia Catholica | |
 Aziz Petrus Bazilikası , Vatikan Şehri | |
| Sınıflandırma | Katolik |
| Kutsal Kitap | Kutsal Kitap |
| İlahiyat | Katolik teoloji |
| Politika | Piskoposluk [1] |
| Yapısı | Cemaat |
| Papa | Francis |
| Yönetim (değiştir | kaynağı değiştir) | Roman Curia |
| Özel kiliseler sui iuris | Latin Kilisesi ve 23 Doğu Katolik Kilisesi |
| Piskoposluklar | |
| Mahalle | 221.700 |
| Bölge | Dünya çapında |
| Dil | Kilise Latince ve ana diller |
| Liturji | Batı ve Doğu |
| Merkez | Vatikan Şehri |
| Kurucu | Kutsal geleneğe göre İsa |
| Menşei | 1. yüzyıl Kutsal Topraklar , Roma İmparatorluğu [2] [3] |
| Üyeler | 1.345 milyar (2019) [4] |
| Ruhban |
|
| Hastaneler | 5.500 [5] |
| İlk okul | 95.200 [6] |
| Orta okul | 43.800 |
| Resmi internet sitesi | Vatican.va |
| Bir kısmı bir dizi üzerinde |
| Katolik kilisesi |
|---|
| Genel Bakış |
|
|
| Katolik Kilisesi portalı |
Kategori
Medya
Şablonlar
WikiProjectKatolik Kilisesi sık olarak anılacaktır, Roma Katolik Kilisesi'nin olduğu büyük Hıristiyan kilisesi yaklaşık 1,3 milyar ile, vaftiz Katoliklerin dünya çapında 2019 tarihinden itibaren [update]. [4] Dünyanın en eski ve sürekli işleyen en büyük uluslararası kurumu olarak [7] , Batı medeniyetinin tarihinde ve gelişiminde önemli bir rol oynamıştır . [8] kilise 24 oluşmaktadır belli kiliselerinde ve neredeyse 3.500 dioceses ve eparchies dünya çapında . papaRoma Piskoposu olan (ve unvanları arasında İsa Mesih'in Vekili ve Aziz Petrus'un Halefini de içeren ), evrensel Petrine birlik ve ıslah bakanlığına emanet edilen kilisenin baş papazıdır [9] . Kilisenin idaresi Holy See , papanın devlet başkanı olduğu Roma'nın küçük bir yerleşim bölgesi olan Vatikan Şehri'ndedir .
Katolikliğin temel inançları Nicene Creed'de bulunur . Katolik Kilisesi bu olduğunu öğretir , kutsal Katolik ve Apostolik biri tarafından kurulan kilise İsa onun içinde Büyük Komisyonu , [10] [11] [not 1] onun o piskoposlar olan ardılları İsa'nın ait havariler ve bu papa olduğunu halefi için Saint Peter kime üzerine, öncelik İsa tarafından takdim edildi. [14] Orijinal Hıristiyan inancını uyguladığını, yanılmazlığı saklı tuttuğunu ,kutsal gelenek . [15] Latin Kilisesi , yirmi üç Doğu Katolik Kiliseleri ve bu nedenle enstitüleri dilenci siparişler , kapalı manastır ve üçüncü siparişler bir yansıtan çeşitli arasında teolojik kilisede ve manevi vurguları. [16] [17]
Onun Of yedi ayinimize , komünyon anapara biri kutladı olduğu liturgically içinde Mass . [18] Kilise , bir rahibin kutsaması yoluyla kurbanlık ekmek ve şarabın Mesih'in bedeni ve kanı haline geldiğini öğretir . Meryem olduğu saygı olarak Katolik Kilisesi'nde Meryem Ana ve Cennetin Kraliçesi ödül aldı, dogmalardan ve ibadetlerinizi . [19] Öğretisi İlahi Merhameti içerir , kutsallaştırılması inanç ve içinden evangelizasyonu ait İncil'in yanı sıra Katolik sosyal öğretim hasta eder, zavallı için gönüllü destek vurgular, ve içinden tutulmuş merhamet bedensel ve ruhsal eserleri . Katolik Kilisesi , dünya çapında binlerce Katolik okulu , hastanesi ve yetimhaneyi işletmektedir ve dünyadaki en büyük hükümet dışı eğitim ve sağlık hizmeti sağlayıcısıdır . [20] Diğer sosyal hizmetleri arasında çok sayıda hayır ve insani yardım kuruluşu bulunmaktadır.
Katolik Kilisesi Batı felsefesini , kültürünü , sanatını , müziğini ve bilimini etkilemiştir . Katolikler dünyanın her yerinde görevler , diaspora ve dönüşümler yoluyla yaşarlar . 20. yüzyıldan beri çoğunluk , Avrupa'daki sekülerleşme ve Orta Doğu'da artan zulüm nedeniyle güney yarımkürede yaşıyor . Katolik Kilisesi , 1054'te Doğu-Batı Ayrılığına kadar Doğu Ortodoks Kilisesi ile komünyon paylaştı ve özelliklepapanın yetkisi . Önce Efes Konseyi AD 431 yılında, Doğu Kilisesi yaptığı gibi aynı zamanda, bu birlik içinde paylaşılan Oriental Ortodoks kiliselerini önce Chalcedon Konseyi AD 451 yılında; hepsi esas olarak Kristoloji'deki farklılıklar üzerinden ayrıldı . 16. yüzyılda Reform , Protestanlığın da kırılmasına yol açtı . 20. yüzyılın sonlarında itibaren, Katolik Kilisesi olmuştur eleştirdi onun için cinsellik üzerine öğretileri , onun nasip kadınlara yetersizlik ve şeklinden ötürü cinsel istismar vakalarını din adamı kapsayan.
İsim Soyisim
Katolik (dan Yunan : καθολικός , romanizasyonlarda : Katholikos , yanıyor 'evrensel') ilk 2. yüzyılın başlarında kilise tanımlamak için kullanılmıştır. [23] ifade "Katolik kilisesinin" nin bilinen ilk kullanımı ( Yunanca : καθολικὴ ἐκκλησία , romanizasyonlarda : katholike Ekklesia o ) 110 AD hakkında yazılan mektupta oluştu Antakya Saint Ignatius için Smyrnaeans . [Not 2] olarak catechetical Teorik ( c. 350 ) arasında Kudüs Aziz Kiril"Katolik Kilisesi" adı, onu kendilerine "kilise" olarak da adlandırılan diğer gruplardan ayırmak için kullanıldı. [24] [25] "Katolik" kavramı daha da fermanı gergin olurdu De niyetli Catolica tarafından 380 çıkarılan Theodosius I , hem hükmetmek son imparator doğu ve batı arasında yarısını Roma İmparatorluğu , kurarken devlet kilise Roma İmparatorluğu . [26]
1054 tarihli Doğu-Batı Bölünmesinden bu yana, Doğu Kilisesi "Ortodoks" sıfatını kendine özgü bir sıfat olarak almıştır (ancak, resmi adı "Ortodoks Katolik Kilisesi" [27] olmaya devam etmektedir ) ve Batı Kilisesi ile birlikte Holy See , benzer şekilde "Katolik" kavramını benimsemiştir ve bu tanımlamayı , cemaatte olmayı bırakanların "Protestanlar" olarak anıldıkları 16. yüzyıldaki Protestan Reformu'ndan sonra da muhafaza etmiştir . [28] [29]
"Roma Kilisesi" Papa'nın tanımlamak için kullanılmış olsa da Roma Piskoposluk beri Batı Roma İmparatorluğu'nun Güz ve içine Erken Ortaçağ'da (6-10 yüzyıl) "Roma Katolik Kilisesi" Bütün kiliseye uygulanmıştır 16. yüzyılın sonlarındaki Protestan Reformu'ndan bu yana İngiliz dilinde. [30] "Roman Katolik", hem Holy See tarafından üretilen, [not 3] özellikle belirli ulusal piskoposluk konferanslarına ve yerel piskoposluklara uygulanan belgelerde de yer almıştır . [not 4]
Kilisenin tamamı için "Katolik Kilisesi" adı Katolik Kilisesi'nin İlmihali'nde (1990) ve Canon Yasası Kanununda (1983) kullanılmaktadır. Adı "Katolik Kilisesi" ayrıca belgelerinde kullanılan İkinci Vatikan Konseyi (1962-1965), [31] Birinci Vatikan Konsili (1869-1870), [32] Trent Konseyi (1545-1563), [ 33] ve çok sayıda diğer resmi belge. [34] [35]
Tarih
Hıristiyan din öğretilerine dayanan İsa'nın yaşadığı ve ili MS 1. yüzyılda vaaz, Yahudiye ait Roma İmparatorluğu . Katolik teolojisi , çağdaş Katolik Kilisesi'nin İsa tarafından kurulan bu erken Hıristiyan topluluğunun devamı olduğunu öğretir. [10] Hıristiyanlık, putperest devlet diniyle çatışmalardan kaynaklanan zulümlere rağmen, erken Roma İmparatorluğu'na yayıldı. İmparator Konstantin 313 yılında Hıristiyanlık uygulamasını yasallaştırdı ve 380 yılında devlet dini haline geldi. 5. ve 6. yüzyıllarda Roma topraklarının Alman işgalcileri, birçoğu daha önce Arian Hıristiyanlığı kabul etmişti., sonunda papalık ve manastırlarla ittifak kurmak için Katolikliği benimsedi.
7. ve 8. yüzyıllarda, İslam'ın gelişinin ardından genişleyen Müslüman fetihleri , Akdeniz'de Arap hakimiyetine yol açtı ve bu bölge ile kuzey Avrupa arasındaki siyasi bağlantıları kopardı ve Roma ile Bizans İmparatorluğu arasındaki kültürel bağları zayıflattı . Kilisede otoriteyi , özellikle de Roma Piskoposunun otoritesini içeren çatışmalar nihayet 11. yüzyılda Doğu-Batı Bölünmesi ile sonuçlandı ve kiliseyi Katolik ve Ortodoks kiliselerine böldü . Efes Konseyi (431) ve Kalkedon Konseyi'nden sonra kilise içinde daha erken bölünmeler meydana geldi .(451). Bununla birlikte, birkaç Doğu Kilisesi Roma ile birlik içinde kaldı ve bazılarının bir kısmı 15. yüzyılda ve daha sonra Doğu Katolik Kiliseleri olarak adlandırılanları oluşturarak cemaat kurdu.
Avrupa'daki ilk manastırlar, Yunan ve Roma klasik medeniyetinin korunmasına yardımcı oldu . Kilise sonunda Batı medeniyetinde modern çağa kadar baskın etki haline geldi. Birçok Rönesans figürü kilise tarafından desteklendi. Bununla birlikte, 16. yüzyıl, Protestan Reformu'ndaki figürler ve 17. yüzyılda Aydınlanma'daki laik entelektüellerin kiliseye, özellikle de dini otoritesine karşı meydan okumaları görmeye başladı . Aynı zamanda, İspanyol ve Portekizli kaşifler ve misyonerler kilisenin etkisini Afrika, Asya ve Yeni Dünya'ya yaydılar .
1870 yılında, Birinci Vatikan Konsili dogmasının ilan Papalık yanılmazlığı ve İtalya'nın Krallık Roma şehrini ilhak nin son bölümünde Papalık Devletleri yeni ulus dahil edilecek. 20. yüzyılda, Meksika ve İspanya da dahil olmak üzere dünyanın dört bir yanındaki din karşıtı hükümetler binlerce din adamına ve meslekten olmayan kişiye zulmetti veya idam etti. İkinci Dünya Savaşı'nda kilise Nazizmi kınadı ve yüz binlerce Yahudiyi Holokost'tan korudu ; ancak çabaları yetersiz olduğu için eleştirildi. Savaştan sonra, Sovyetler Birliği ile yeni uyumlu Komünist ülkelerde din özgürlüğü ciddi şekilde kısıtlandı.birçoğu büyük Katolik nüfusa sahipti.
1960'larda, İkinci Vatikan Konseyi , savunucular tarafından "pencereleri açmak" olarak nitelendirilen, ancak gelenekçi Katolikler tarafından eleştirilen kilisenin ayin ve uygulamalarında reformlara yol açtı . Hem içeriden hem dışarıdan artan eleştiriler karşısında, kilise, din adamlarını erkeklerle sınırlama ve kürtaj , doğum kontrolü , evlilik dışı cinsel faaliyet , yeniden evlenme gibi ahlaki teşvikler de dahil olmak üzere, cinsellik ve cinsiyetle ilgili çeşitli zamanlarda tartışmalı doktrinel pozisyonları onayladı veya yeniden teyit etti. iptal edilmeden boşanmanın ardından ve eşcinsel evliliğe karşı .
Apostolik dönem ve papalık
Yeni Ahit , özellikle İncil'de İsa etkinlikleri ve öğretim, Oniki Havariler ve onun yaptığı randevu kaydeden Büyük Komisyonu işine devam etmelerini talimat, havarilerin. [36] [37] Elçilerin İşleri kitabı , Hıristiyan kilisesinin kuruluşunu ve mesajının Roma imparatorluğuna yayılmasını anlatıyor. [38] Katolik Kilisesi, halk hizmetinin Mesih'in dirildiğine inanılan tarihten elli gün sonra Pentekost'ta başladığını öğretiyor . [39]Pentekost'ta, havarilerin Kutsal Ruh'u aldıklarına ve onları kiliseye liderlik etme görevlerine hazırladıklarına inanılıyor. [40] [41] Katolik Kilisesi öğretir piskoposların üniversite öncülüğünde, Roma Bishop olan ardılları Havarilerin. [42]
Matta İncili'nde bulunan Petrus'un İtirafı'nın hesabında , Mesih Petrus'u Mesih'in kilisesinin üzerine inşa edileceği "kaya" olarak adlandırır. [43] [44] Katolik Kilisesi, Roma Piskoposu olan papayı Aziz Petrus'un halefi olarak kabul eder . [45] Bazı bilim adamları Petrus'un Roma'nın ilk piskoposu olduğunu belirtir. [46] [not 5] Diğerleri, papalık kurumunun Petrus'un Roma Piskoposu olduğu fikrine ve hatta Roma'da bulunmuş olmasına bağlı olmadığını söylüyor. [47]Pek çok bilim insanı, Roma'da, tek bir piskopos ve çoğul presbyter yapısının kabul edildiği 2. yüzyılın ortalarına kadar Roma'da çoğul papazlardan / piskoposlardan oluşan bir kilise yapısının varlığını sürdürdüğünü [48] ve daha sonraki yazarların "Roma piskoposu "önceki dönemdeki din adamlarının en önde gelen üyelerine ve ayrıca Peter'ın kendisine. [48] Bu temelde, Oscar Cullmann , [49] Henry Chadwick , [50] ve Bart D. Ehrman [51] , Peter ile modern papalık arasında resmi bir bağlantı olup olmadığını sorgular. Raymond E. BrownAyrıca, Petrus'tan Roma'nın yerel piskoposu açısından söz etmenin anakronik olduğunu, ancak o dönemin Hıristiyanlarının Petrus'a "papalığın ülkedeki rolünün gelişmesine önemli bir şekilde katkıda bulunacak rollere sahip olarak bakacaklarını" söyler. sonraki kilise ". Brown, bu rollerin "Peter'ın öldüğü ve Pavlus'un İsa'nın gerçeğine tanık olduğu şehrin piskoposu olan Roma piskoposunu, evrensel kilise için Petrus'un halefi olarak görmeye muazzam katkı sağladığını" söylüyor. [48]
Antik Çağ ve Roma İmparatorluğu
| Bir kısmı serisi üzerinde |
| Ekümenik konseyleri arasında Katolik Kilisesi |
|---|
| Antik Çağ ( yaklaşık 50 - 451) |
|
| Erken Orta Çağ (553–870) |
|
| Yüksek ve Geç Orta Çağ (1122–1517) |
|
| Modernite (1545–1965) |
|
| Katoliklik portalı |
Roma İmparatorluğu'ndaki koşullar yeni fikirlerin yayılmasını kolaylaştırdı. İmparatorluğun yol ve su yolları ağı seyahati kolaylaştırdı ve Pax Romana seyahati güvenli hale getirdi. İmparatorluk, fikirlerin daha kolay ifade edilmesini ve anlaşılmasını sağlayan Yunan kökleriyle ortak bir kültürün yayılmasını teşvik etti. [52]
Bununla birlikte, Roma İmparatorluğu'ndaki çoğu dinin aksine, Hıristiyanlık, yandaşlarının Yahudilikten benimsenen bir uygulama olan diğer tüm tanrılardan vazgeçmelerini gerektiriyordu (bkz. İdolatçılık ). Hıristiyanların pagan kutlamalarına katılmayı reddetmeleri , kamusal yaşamın çoğuna katılamayacakları anlamına geliyordu ve bu da Hristiyan olmayanların - hükümet yetkilileri de dahil - Hıristiyanların tanrıları kızdırdığından ve dolayısıyla İmparatorluğun barış ve refahını tehdit ettiğinden korkmalarına neden oldu. Ortaya çıkan zulümler , 4. yüzyılda Hristiyanlık yasallaşana kadar Hristiyan kendini anlamanın tanımlayıcı bir özelliğiydi. [53]
313 yılında İmparator Konstantin I 'in Milan Fermanı Hıristiyanlığı yasal ve 330 yılında Konstantin için emperyal sermaye taşındı Konstantinopolis modern İstanbul, Türkiye . 380 yılında Selanik Fermanı yapılmış İznik Hristiyanlık Roma İmparatorluğunun devlet kilisesi , azalan sınırları içinde olduğu bir pozisyon Bizans İmparatorluğu kendisi sona erdi imparatorluğun kadar süregelen Konstantinopolis'in düşüşü başka yerde kilise bağımsız iken, 1453 yılında imparatorluk, özellikle Doğu-Batı Bölünmesi ile açıklığa kavuştu . DönemindeYedi Ekümenik Konsey ortaya çıktı, beş ana görüş ortaya çıktı, 6. yüzyılın ortalarında İmparator I. Justinianus tarafından Roma, Konstantinopolis , Antakya , Kudüs ve İskenderiye pentarşi olarak resmileştirilen bir düzenleme . [54] [55] 451 Chalcedon Konseyi tartışmalı bir geçerlilik kanonda, [56] yükseltilmiş Kostantinopolis See "ikinci Roma piskoposuna mevki ve güç" bir pozisyona. [57] c. 350 ila c. Roma'nın piskoposları veya papaları olan 500,onlara itirazları teşvik eden teolojik anlaşmazlıklarda ortodoks liderler . [58] İmparator Justinianus komutası altındaki bölgelerde kesin bir formu kurulan caesaropapism , [59] o da dikte hakkını ve onun kanunlarına göre ibadet ve disiplin minutest ayrıntıları düzenleyen görevini ve vardı" hangi Kilisede yapılacak teolojik görüşler ", [60] Roma ve Batı'nın diğer bölgeleri üzerinde yeniden kurulan imparatorluk iktidarı, Bizans Papalığı olarak adlandırılan dönemi başlattı.Roma veya Papa fil, Constantinople'de veya kutsanmasında Ravenna temsilcisi ile ilgili imparatorlardan gerekli onay ve en çok Yunan konuşan deneklerden imparator ile seçildi sırasında (537-752), [61] elde edilen Batı ve Doğu Hıristiyan geleneklerinin sanat ve ayinlerde "eritme potasında". [62]
Sonraki yüzyıllarda Roma İmparatorluğu'nu işgal eden Cermen kabilelerinin çoğu , Katolik Kilisesi'nin sapkın olarak ilan ettiği Arian biçiminde Hıristiyanlığı benimsemişti . [63] Cermen hükümdarlar ile Katolik tebaası [64] arasında ortaya çıkan dini anlaşmazlık , 497'de Frank hükümdarı Clovis I , Ortodoks Katolikliğe dönerek papalık ve manastırlarla ittifak kurduğunda önlendi . [65] İspanya'daki Vizigotlar 589'da [66] ve 7. yüzyılda İtalya'daki Lombardlar'da onun liderliğini takip ettiler. [67]
Batı Hristiyanlığı , özellikle manastırları aracılığıyla, sanatı (bkz. Aydınlatılmış el yazması ) ve okuryazarlığı ile klasik uygarlığın korunmasında önemli bir faktördü . [68] [69] onun sayesinde Kural , Nursialı Benedikt (c. 480-543), kurucularından biri Batı keşişliğin erken Katolik Kilisesi'nin manastır manevi miras ödenekle Avrupa kültürü üzerinde büyük bir etki yapmıştır ve , Benedictine geleneğinin yayılmasıyla, antik kültürün korunması ve aktarılması yoluyla. Bu dönemde, manastır İrlanda bir öğrenme merkezi haline geldi ve ilk İrlandalı misyonerler, örneğinColumbanus ve Columba, Hıristiyanlığı yaydı ve kıta Avrupa'sına manastırlar kurdu. [1]
Orta Çağ ve Rönesans
| Bir kısmı serisi üzerinde |
| Katolik felsefesi |
|---|
   |
| Etik |
|
| Okullar |
|
| Filozoflar |
Katoliklik portalı Felsefe portalı |
Katolik Kilisesi, Geç Antik Çağ'dan modern çağın şafağına kadar Batı medeniyeti üzerindeki baskın etkiydi . [8] Romanesk, Gotik, Rönesans, Maniyerist ve Barok tarzların sanat, mimari ve müzikte ana sponsoruydu. [70] Raphael , Michelangelo , Leonardo da Vinci , Botticelli , Fra Angelico , Tintoretto , Titian , Bernini ve Caravaggio gibi Rönesans figürleri , kilisenin sponsor olduğu çok sayıda görsel sanatçıya örnektir. [71] Tarihçi Paul LegutkoStanford Üniversitesi , Katolik Kilisesi'nin " Batı medeniyeti dediğimiz şeyi oluşturan değerlerin, fikirlerin, bilimin, yasaların ve kurumların gelişiminin merkezinde " olduğunu söyledi. [72]
7. yüzyılın ortalarında meydana gelen kitlesel İslami istilalar , Akdeniz Havzası boyunca Hristiyanlık ve İslam arasında uzun bir mücadele başlattı . Bizans İmparatorluğu yakında doğu topraklarını kaybetmiş Patrikhaneye ait Kudüs , İskenderiye ve Antakya ve bu düşürülmüştür Konstantinopolis , imparatorluğun başkenti. Akdeniz'in İslami hakimiyetinin bir sonucu olarak , merkezde bu denizden uzaklaşan Frenk devleti, Orta Çağ'ın Batı Avrupa'sını şekillendiren hakim güç olarak gelişebildi. [73] arasında savaşlarda Toulouse vePoitiers Batı'daki İslami ilerlemeyi durdurdu ve başarısız Konstantinopolis Kuşatması Doğu'da durdurdu. Yirmi ya da otuz yıl sonra, 751'de Bizans İmparatorluğu , egemenliğini kabul eden Roma da dahil olmak üzere İtalya'nın küçük parçalarını yönettiği Ravenna kentini Lombardlara kaybetti . Ravenna'nın düşüşü, Papa II. Stephen'ın 752'deki seçimi sırasında artık var olmayan bir exarch tarafından onaylanmasının istenmediği ve papalığın onu korumak için başka bir sivil güç aramaya zorlandığı anlamına geliyordu . [74] 754 yılında, Papa Stephen'ın acil isteği üzerine, Frank kralı Pepin the Short Lombardları fethetti. Sonra hediye ettiPapa'ya eski ekzarchate toprakları, böylece Papalık Devletleri başlattı . Roma ve Bizans Doğu sırasında başka çatışma eski defterleri olurdu Photian bölünme sırasında, 860S arasında Fotiyus ekleyerek Latin batıya eleştirdi filioque tarafından aforoz edildikten sonra maddesinin Nicholas I . Bölünme uzlaştırılmış olsa da, çözülmemiş sorunlar daha fazla bölünmeye yol açacaktır. [75]
11. yüzyılda Hildebrand of Sovana'nın çabaları , 1061 papalık seçiminde Papa II . Alexander'dan başlayarak , Kardinaller Koleji'nin yeni papalar seçmek için kurulmasına yol açtı . II. İskender öldüğünde, yerine Papa VII . Gregory olarak Hildebrand seçildi . VII. Gregory'nin kurulmasına yardım ettiği Cardinals Koleji'nin temel seçim sistemi 21. yüzyılda işlemeye devam etti. Papa VII. Gregory , din adamlarının seküler otoriteden bağımsızlığına ilişkin Gregoryen Reformlarını da başlattı . Bu , kilise ile Kutsal Roma İmparatorları arasındaki Araştırma Tartışmasına yol açtı.üzerinde piskopos ve papa atama yetkisine sahipti. [76] [77]
1095 yılında Bizans İmparatoru Alexius I çağırdı Papa Urban II yenilenmiş Müslüman istilaları karşı yardım için Bizans-Selçuklu Savaşları , [78] başlatmak için Kentsel neden olan Birinci Haçlı Seferi , Bizans İmparatorluğu yardım ve dönen amaçlayan Kutsal toprakları Hıristiyan kontrole . [79] olarak 11. yüzyılın başta Yunan kilise ve Latin Kilisesi arasında gergin ilişkiler onları ayrılmış Doğu-Batı Schism kısmen nedeniyle üzerinde sıkışıklığından ötürü papalık otorite . Dördüncü Haçlı Seferive Konstantinopolis'in dönek haçlılar tarafından yağmalanması, son gedik oldu. [80] Bu çağda Fransa'daki büyük gotik katedraller, Hıristiyan inancına duyulan halkın gururunun bir ifadesiydi.
13. yüzyılın başlarında, asisli Francis ve Dominic de Guzmán tarafından dilenci tarikatları kuruldu . Studia conventualia ve studia generalia dilenci siparişlerin Kilisesi destekli dönüşümünde büyük rol oynamıştır katedral okullarında böyle o kadar ve saray okullar, Charlemagne at Aachen Avrupa'nın önemli üniversitelerinden içine. [81] Dominikli rahip Thomas Aquinas gibi skolastik teologlar ve filozoflar bu üniversitelerde okudu ve öğretmenlik yaptı. Aquinas'ın Summa TheologicaPlaton ve Aristo gibi eski Yunan filozoflarının mirasının Hıristiyan vahiy içeriğiyle sentezinde entelektüel bir kilometre taşıydı . [82]
14. yüzyıla damgasını vuran kilise-devlet anlaşmazlıkları arttı. Roma'daki istikrarsızlıktan kurtulmak için 1309'da Clement V , Avignon Papalığı olarak bilinen bir dönemde güney Fransa'daki müstahkem Avignon kentinde [83] ikamet eden yedi papadan ilki oldu . Avignon Papalığı 1376'da papa Roma'ya döndüğünde sona erdi [84], ancak 1378'de Roma, Avignon ve (1409'dan sonra) Pisa'daki papalıktan davacılarla birlikte 38 yıllık Batı ayrılığı izledi . [84] Mesele büyük ölçüde 1415-17'de Konstanz Konseyi'nde çözüldü., Roma ve Pisa'daki davacılar istifa etmeyi kabul etti ve üçüncü davacı, Martin V papa adıyla yeni bir seçim düzenleyen kardinaller tarafından aforoz edildi . [85]
1438'de, Katolik ve Ortodoks kiliselerini yeniden birleştirme umuduyla, Doğu ve Batı arasındaki teolojik farklılıkları anlamaya odaklanan güçlü bir diyalog içeren Floransa Konseyi toplandı. [86] Birkaç doğu kilisesi yeniden birleşerek Doğu Katolik Kiliselerinin çoğunu oluşturdu . [87]
Keşif Çağı
Keşifler Çağı , 15. yüzyılda başlayan Batı Avrupa'nın siyasi ve kültürel etkisi dünya çapında genişlemesini gördük. İspanya ve Portekiz'in güçlü Katolik uluslarının Batı Sömürgeciliğinde oynadıkları önemli rol nedeniyle, Katoliklik kaşifler, fatihler ve misyonerler tarafından Amerika, Asya ve Okyanusya'ya ve ayrıca toplumların sosyo-politik mekanizmalar yoluyla dönüştürülmesiyle yayıldı. sömürge yönetimi. Papa 6.Alexander , yeni keşfedilen toprakların çoğunun sömürge haklarını İspanya ve Portekiz'e vermişti [88] ve ardından gelen patronato sistemi, Vatikan'ın değil, devlet yetkililerinin yeni kolonilerdeki tüm dini atamaları kontrol etmesine izin verdi.[89] 1521'de Portekizli kâşif Ferdinand Magellan , Filipinler'deki ilk Katolik din değiştiricileri yaptı. [90] Başka yerlerde, İspanyol Cizvit Francis Xavier komutasındaki Portekizli misyonerlerHindistan, Çin ve Japonya'da müjdeledi. [91] Amerika Fransız kolonizasyonu 16. yüzyılda başlayan Roma Katolik kurulan frankofon yerleşmek nüfusu ve yasakladı olmayan Katolikler Quebec . [92]
Protestan Reformu ve Karşı Reform
1415 yılında, Jan Hus sapkınlık için tehlikede yakıldı, fakat reform çabaları teşvik Martin Luther , bir Augustinerinnen günümüz Almanya'da keşiş, gönderilen onun Tezler doksan beş 1517'den birkaç piskoposları [93] O'nun tezleri anahtarını protesto Katolik noktaları doktrin hem de satış , bağışlama ve birlikte Leipzig Tartışması bu onun yol açtı aforoz 1521 yılında [93] [94] in İsviçre , Huldrych Zwingli , John Calvin ve diğer Protestan Reformcularayrıca Katolik öğretilerini eleştirdi. Bu meydan okumalar, Protestan mezheplerinin büyük çoğunluğunu [95] ve ayrıca Katolik Kilisesi içinde kripto-Protestanlığı doğuran Reformasyon'a doğru gelişti . [96] Bu arada, VIII. Henry , Papa'dan Aragonlu Catherine ile evliliğiyle ilgili hükümsüzlük bildirmesi için dilekçe verdi . Bu reddedildiğinde, İngiliz Reformunu ve Anglikanizmin nihai gelişimini teşvik ederek, İngiltere Kilisesi'nin başına geçmek için Üstünlük Yasası'nı kabul ettirdi . [97]
Reformasyon, Protestan Schmalkaldic League ile Katolik İmparator Charles V ve müttefikleri arasındaki çatışmalara katkıda bulundu . İlk dokuz yıllık savaş, 1555'te Augsburg Barışı ile sona erdi, ancak devam eden gerilimler , 1618'de patlak veren, çok daha ağır bir çatışmaya yol açtı - Otuz Yıl Savaşları. [98] Fransa'da, bir dizi çatışma Fransız Savaşları olarak adlandırıldı . Din , 1562'den 1598'e kadar Huguenotlar (Fransız Kalvinistler ) ile bir dizi papa tarafından desteklenen ve finanse edilen Fransız Katolik Birliği güçleri arasında savaştı . [99] Bu, altında sona erdiKral IV. Henry'nin Fransız Protestanlara sivil ve dini hoşgörü tanıyan 1598 Nantes Fermanı'nı tereddütle kabul eden Papa VIII.Clement . [98] [99]
Trent Konseyi (1545-1563) arkasındaki itici güç olmuştur Counter-Reformasyon Protestan hareketine karşılık olarak. Doktrinel, merkezi Katolik gibi öğretileri tazeledi transubstantiation kurtuluşa erişmek ve sevgi ve umut için gereksinimi yanı sıra inanç. [100] Sonraki yüzyıllarda, Katoliklik, kısmen misyonerler ve emperyalizm yoluyla dünya çapında geniş çapta yayıldı , ancak Aydınlanma sırasında ve sonrasında dini şüpheciliğin artması nedeniyle Avrupa nüfusu üzerindeki etkisi azaldı . [101]
Aydınlanma ve modern dönem
| Bir kısmı serisi üzerinde |
| Zulüm ve Katolik Kilisesi |
|---|
| Katoliklik portalı |
17. yüzyıldan itibaren Aydınlanma , Katolik Kilisesi'nin Batı toplumu üzerindeki gücünü ve etkisini sorguladı. [102] 18. yüzyılda Voltaire ve Encyclopédistes gibi yazarlar hem din hem de Katolik Kilisesi hakkında sert eleştiriler yazdılar. Eleştirilerinin hedeflerinden biri , Protestan Huguenotlara karşı yüzyıllık bir dinsel hoşgörü politikasını sona erdiren Fransa Kralı XIV.Louis tarafından 1685 yılında Nantes Fermanı'nın iptal edilmesiydi . Papacy için iter direnmiş gibi Gallicanism , Fransız Devrimi 1789, a kurulması, devlet gücüne kaymıştır kiliselerin yıkıma neden olduSebep kültü , [103] ve şehitliği rahibeler sırasında terör Rejimi . [104] 1798'de Napolyon Bonaparte'ın Generali Louis-Alexandre Berthier , esaret altında ölen Papa VI. Pius'u hapse atarak İtalyan Yarımadası'nı işgal etti . Napolyon daha sonra 1801 Concordat ile Fransa'da Katolik Kilisesi'ni yeniden kurdu . [105] Napolyon Savaşlarının sonu Katoliklerin yeniden canlanmasını ve Papalık Devletlerinin geri dönüşünü getirdi . [106]
1854'te, Papa Pius IX , 1851'den 1853'e kadar danıştığı Katolik piskoposların ezici çoğunluğunun desteğiyle, Immaculate Conception'ı Katolik Kilisesi'nde bir Dogma olarak ilan etti . [107] 1870'de Birinci Vatikan Konseyi , özel olarak tanımlanmış bildirilerde uygulandığında papanın yanılmazlığı doktrinini onayladı ve [108] [109] , uzlaşmacılığın rakip konumuna bir darbe indirdi . Bu ve diğer konularda Tartışma adında bir ayrılıkçı hareketi sonuçlandı Eski Katolik Kilisesi , [110]
İtalyan birleşme 1860'ların içine, 1870 Roma'yı kendisi de dahil olmak üzere Papalık Devletleri, anonim İtalya Krallığı böylelikle papalık biten zamansal güç . Buna yanıt olarak Papa Pius IX, Kral Victor Emmanuel II'yi aforoz etti , arazi için ödeme yapmayı reddetti ve kendisine özel ayrıcalıklar tanıyan İtalyan Garanti Yasasını reddetti . Kendini İtalyan makamlarına gözle görülür bir şekilde boyun eğdirmekten kaçınmak için, " Vatikan'da tutuklu " olarak kaldı . [111] Roma Sorunu olarak söz edilen bu ihtilaf , 1929 Lateran Antlaşmaları ile çözüldü.Kutsal Makam, ödeme karşılığında eski Papalık Devletleri üzerindeki İtalyan egemenliğini ve İtalya'nın Vatikan Şehri üzerindeki papalık egemenliğini yeni bir egemen ve bağımsız devlet olarak tanımasını kabul etti. [112]
20. yüzyıl
Birinci Dünya Savaşı sırasında, Katolik Kilisesi'nden çok sayıda barış çağrısı geldi. Papa XV . Benedict'in 1 Ağustos 1917 tarihli "Dès le début" girişimi , savaşan tarafların reddedilmesi nedeniyle başarısız oldu. [113]
20. yüzyılda bir dizi ruhbanlık karşıtı hükümet ortaya çıktı. Meksika'da kilise ve eyaleti ayıran 1926 Çağrı Yasası , 3.000'den fazla rahibin sürgüne gönderildiği veya öldürüldüğü, [115] kilisenin saygısızlık edildiği, ayinlerin alay edildiği, rahibelerin tecavüze uğradığı ve rahiplerin vurulduğu Cristero Savaşı'na [114] yol açtı . [114] 1917 Ekim Devrimi'nin ardından, Sovyetler Birliği'ndeki kilise ve Katoliklere yönelik zulüm, din adamlarının, keşişlerin ve meslekten olmayanların infazı ve sürgünü, dini aletlere el konulması ve kiliselerin kapatılmasıyla 1930'lara kadar devam etti. [116] [117] 1936-39 İspanya İç Savaşı'ndaKatolik hiyerarşisi , Halk Cephesi hükümetine karşı Franco'nun Milliyetçileriyle ittifak kurdu [118] , kiliseye karşı Cumhuriyetçi şiddeti meşrulaştırdı . [119] [120] Papa Pius XI bu üç ülkeden "korkunç bir üçgen" olarak bahsetti. [121] [122]
Papa Pius XI , kilise ile Nazi Almanyası arasındaki 1933 Reichskonkordat'ın ihlal edilmesinden sonra , Nazilerin kiliseye zulmünü ve onların neo-paganizm ve ırksal üstünlük ideolojilerini alenen kınayan 1937 ansiklopedi Mit brennender Sorge'yi yayınladı . [123] [124] [125] Kilise, İkinci Dünya Savaşı'nı ve diğer savaş zamanı Nazi istilalarını başlatan 1939 Polonya İstilasını kınadı . [126]Binlerce Katolik rahip, rahibe ve erkek kardeş, Naziler tarafından işgal edilen ülkelerde hapsedildi veya bir toplama kampına götürüldü, işkence gördü ve Aziz Maximilian Kolbe ve Edith Stein dahil olmak üzere öldürüldü . [127] [128]
Bu sadece pasif direnişle ilgili değildi, aynı zamanda aktif olarak Nasyonal Sosyalizmi yenmekle ilgiliydi . Örneğin , sık sık Miles Christi olarak anılan rahip Heinrich Maier'in çevresindeki Katolik direniş grubu , V-2 roketleri , Tiger tankları , Messerschmitt Me 163 Komet ve diğer uçaklar için plan ve üretim tesislerini Müttefiklere çok başarılı bir şekilde devretti. Alman üretim tesislerini hedef alabilecekleri. Maier ve grubu, Amerikan gizli servisi OSS'ye Auschwitz'deki Yahudilerin toplu katliamı hakkında çok erken bilgi verdi. [129]
1943 civarında Adolf Hitler , Papa'nın kaçırılmasını ve Almanya'da tutuklanmasını planladı. SS General Wolff'a eyleme hazırlanmak için karşılık gelen bir emir verdi. [130] [131] iken Papa Pius XII yardımcı ile kredi olmuştur Yahudi yüzbinlerce tasarruf sırasında Yahudi Soykırımı , [132] [133] kilise ayrıca cesaretlendirmemişti yüzyıllar sahip suçlanıyor antisemitizm onun öğretileri ile [134] ve Nazi zulmünü durdurmak için yeterince şey yapmamak. [135] Birçok Nazi suçlusu, Vatikan'dan güçlü destekçileri olduğu için İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra denizaşırı ülkelerden kaçtı.[136] [137] [138] Pius XII'nin kararı. Nuncio, kardinal dışişleri bakanı ve papa olarak görev yaptığı kilise arşivleri kısmen kapatıldığı veya henüz işlenmediği için kaynaklar tarafından daha da zorlaştırılmıştır. [139]
In parçalanmış Yugoslavya , Kilise Nazi yüklenmiş Hırvat Katolik faşist tercih Ustaşa dağılmasından sonra bölgede Katolik nüfuzunu yeniden nedeniyle potansiyeli olan anti-komünist ideolojiye ve için rejimi Avusturya-Macaristan . [140] Ancak resmi olarak Hırvatistan Bağımsız Devletini (NDH) tanımadı . [140] Rejimin Ortodoks Sırplara , Yahudilere ve diğer Hırvat olmayanlara yönelik soykırımından haberdar olmasına rağmen , Kilise diplomasi yoluyla baskı yapmayı tercih ederek alenen ona karşı ses çıkarmadı. [141] Tarihçi, Vatikan'ın konumunu değerlendirirkenJozo Tomasevich , "Katolik Kilisesi'nin [Ustaše] rejimini ve politikalarını tam olarak desteklediği görülüyor" diye yazıyor. [142]
Savaş sonrası dönemde, Orta ve Doğu Avrupa'daki Komünist hükümetler dini özgürlükleri ciddi şekilde kısıtladı. [143] Bazı rahipler ve dindar kişiler Komünist rejimlerle işbirliği yapmalarına rağmen, [144] diğerleri hapsedildi, sınır dışı edildi veya idam edildi. Kilise, Avrupa'da, özellikle Polonya Halk Cumhuriyeti'nde komünizmin düşüşünde önemli bir oyuncuydu . [145]
1949'da Çin İç Savaşı'ndaki Komünist zafer , tüm yabancı misyonerlerin sınır dışı edilmesine yol açtı. [146] Yeni hükümet ayrıca Yurtsever Kilisesi'ni kurdu ve piskoposlarını atadı. Bu atamalar, çoğu kabul edilmeden önce Roma tarafından reddedildi. [147] [ daha iyi kaynağa ihtiyaç var ] 1960'larda Kültür Devrimi sırasında , Çin Komünistleri tüm dini kurumları kapattılar. Çin kiliseleri sonunda yeniden açıldığında, Vatanseverlik Kilisesi'nin kontrolü altında kaldılar. Birçok Katolik papaz ve rahip, Roma'ya bağlılıktan vazgeçmeyi reddettikleri için hapse gönderilmeye devam etti. [148]
İkinci Vatikan Konseyi
İkinci Vatikan Konseyi (1962-1965) beri Katolik uygulamalarına en önemli değişiklikler getirmiştir Trent Konseyi dört yüzyıl önce. [149] Papa XXIII. John tarafından başlatılan bu ekümenik konsey, Katolik Kilisesi'nin uygulamalarını modernize etti, Ayin'in yerel dilde söylenmesine izin verdi ve "tam bilinçli ve ayin kutlamalarına aktif katılımı" teşvik etti. [150] Kilise ile savunucuları tarafından "pencerelerin açılması" olarak tanımlanan mevcut dünya ( aggiornamento ) ile daha yakın ilişki kurmayı amaçlıyordu . [151]Liturgy değişimlere ek olarak, bu kilisenin yaklaşım değişikliklere yol açtı ekümenizmi , [152] ve diğer dinler ile düzelen ilişkilerin, özellikle bir çağrı Yahudilik kendi belge içinde, Nostra Aetate . [153]
Bununla birlikte konsey, reformlarını uygularken önemli tartışmalara yol açtı: İsviçreli ilahiyatçı Hans Küng gibi " Vatikan II'nin Ruhu " yandaşları, Vatikan II'nin kilise politikalarını değiştirmek için "yeterince ileri gitmediğini" söyledi. [154] Başpiskopos Marcel Lefebvre gibi gelenekçi Katolikler , konseyi şiddetle eleştirerek, ayin reformlarının diğer konuların yanı sıra "Ayin Kutsal Kurbanının ve ayinlerin yok edilmesine" yol açtığını iddia ettiler. [155]
Katolik Kilisesi'nin çeşitli öğretileri, hem konseyle eşzamanlı olarak hem de konseyden sonra artan bir incelemeye tabi tutuldu; bu öğretiler arasında kilisenin doğum kontrolünün ahlaksızlığına ilişkin öğretisi de vardı . Bazıları tarafından ahlaki olarak önceki yöntemlerden farklı olduğuna inanılan hormonal kontrasepsiyonun ("hap" dahil) yakın zamanda piyasaya sürülmesi, XXIII. John'u, yeni yöntemle ilgili ahlaki ve teolojik sorunları kendisine tavsiye edecek bir komite kurmaya sevk etti. [156] [157] Papa VI. Pauldaha sonra komitenin kapsamını tüm yöntemleri özgürce inceleyecek şekilde genişletti ve komitenin yayınlanmamış nihai raporunun, en azından bazı gebelik önleme yöntemlerine izin verilmesi önerildiği söylendi. Pavlus sunulan argümanlara katılmadı ve sonunda Humanae özgeçmişini kilisenin doğum kontrolüne karşı sürekli öğretisini desteklediğini söyleyerek yayınladı . Açıkça hormonal yöntemleri yasak olarak içeriyordu. [not 6] Bu belge, birçok Katolikten büyük ölçüde olumsuz bir yanıt oluşturdu. [ kimden? ] [158]
John Paul II
1978 yılında Papa John Paul II , eskiden Kraków'da Başpiskoposu içinde Polonya Halk Cumhuriyeti , 455 yıldır ilk İtalyan olmayan Papa oldu. 26 1/2 yıllık papazı , tarihteki en uzun papalıklardan biriydi. [159] Sovyetler Birliği Başkanı Mikhail Gorbaçov , Avrupa'da Komünizmin düşüşünü hızlandırmakla Polonya papasına itibar etti. [160]
II. John Paul, gittikçe sekülerleşen bir dünyayı müjdelemeye çalıştı . Dünya Gençlik Günü'nü gençler için "papa ile dünya çapında bir karşılaşma" olarak başlattı ; şimdi her iki ila üç yılda bir yapılıyor. [161] Diğer papalardan daha fazla seyahat etti, 129 ülkeyi ziyaret etti [162] ve kilisenin öğretilerini yaymak için televizyon ve radyoyu kullandı. Ayrıca , Laborem egzersizlerinde adil ücretlere ve güvenli koşullara sahip olmak için çalışma haysiyetini ve işçilerin doğal haklarını vurguladı . [163] O karşı ahlaki uyarıların dahil olmak üzere birçok kilise öğretileri vurguladı kürtaj , ötenaziVe yaygın kullanıma karşı idam cezasının içinde, Evangelium Vitae . [164]
20. yüzyılın sonlarında itibaren, Katolik Kilisesi olmuştur eleştirdi üzerindeki öğretileri için cinsellik , onun yetersizlik ordain kadınlar ve şeklinden ötürü cinsel istismar vakalarını .
21'inci yüzyıl
1992'de Vatikan, 359 yıl önce Dünya'nın Güneş etrafında döndüğünü kanıtladığı için Galileo'ya zulmetme hatasını kabul etti . [165] [166]
2005 yılında, II. John Paul'un ölümünün ardından, John Paul yönetimindeki İnanç Doktrini Cemaati başkanı Papa XVI.Benedict seçildi. O geleneksel sadık kalmasıyla bilinen Hıristiyan değerlerini karşı laikleflme , [167] ve artan kullanımı için Tridentine Mass bulunduğu haliyle Roma missal 1962. [168] 2012 yılında, bir montaj Vatikan II 50. yıl dönümü, Kilise Konseyi'nde Piskoposlar , gelişmiş dünyada eskimiş Katolikleri yeniden müjdelemeyi tartıştılar . [169] İleri yaşın zaaflarına atıfta bulunan Benedict2013'te istifa etti ve yaklaşık 600 yıldır bunu yapan ilk papa oldu. [170]
Papa Francis
Franciscus, Katolik Kilisesi'nin şimdiki Papa, ilk papa olarak 2013 yılında Papa Benedikt başarılı Amerika , ilk güney yarımkürede ve Suriye beri dış Avrupa'dan ilk Papa Gregory III 8 hüküm, yüzyıl. Papa Francis, alçakgönüllülüğü , Tanrı'nın merhametine verdiği önem, yoksullar ve çevreye duyduğu ilgi ve inançlar arası diyaloğa olan bağlılığıyla dikkat çekiyor . Papalığa seleflerine göre daha az resmi bir yaklaşıma sahip olduğu biliniyor.
Papa Francis, " Ortodoks Kiliseleri ile yaklaşık 1000 yıllık yabancılaşmayı daha da kapatma" çabalarıyla tanınıyor . [171] Enstalasyon katıldı Konstantinopolis Patriği Bartholomeos I ve Doğu Ortodoks Kilisesinin , [172] beri ilk defa Büyük Schism Doğu Ortodoks o 1054 Konstantinopolis Ekümenik Patrik bir papalık kurulumu katılmıştır. [173] Şubat 2016 12 günü Franciscus ve Moskova Patriği Kirill buluştu, büyük Doğu Ortodoks kilisesinin başkanı Havana , Küba , vereniki kilise arasında yeniden Hıristiyan birliğinin yeniden kurulmasını isteyen ortak bir bildirge . Bu, 1054'teki Büyük Bölünmeden bu yana iki kilise arasındaki bu türden ilk üst düzey buluşma olarak bildirildi. [174]
2014 yılında, Piskoposlar Meclisi Üçüncü Olağanüstü Genel Kurulu , kilisenin ailelere ve evliliklere karşı bakanlığına ve boşanmış ve hiçbir hükümsüzlük beyanı olmaksızın kilise dışında yeniden evlenenler gibi "düzensiz" ilişkilerdeki Katoliklere hitap etti . [175] [176] Bazıları tarafından memnuniyetle karşılanırken, bazıları tarafından algılanan belirsizlik nedeniyle eleştirildi ve farklı bakış açılarına sahip bireysel temsilciler arasında tartışmalara neden oldu. [177]
Papa Francis, 2017'de Mısır'a yaptığı bir ziyaret sırasında , Kıpti Ortodoks Kilisesi ile vaftizin karşılıklı olarak tanınmasını yeniden sağladı . [178]
Organizasyon
Katolik Kilisesi , kilisede resmi yönetim yetkileri verilen ve Kutsal Emirlerin kutsalını alan piskoposların önderlik ettiği bir piskoposluk rejimini izler . [179] , [180] olarak adlandırılan bir coğrafi alan üzerinde tasarrufa yetkilidir piskoposlarının oluşan adamlarının, episkoposluğunun, üç seviyesi vardır diocese veya vilayet ; piskoposlar tarafından atanan ve yerel piskoposluklarda veya dini tarikatlarda çalışan rahiplerden oluşan presbyterate; ve çeşitli bakanlık rollerinde piskoposlara ve rahiplere yardım eden diyakozlardan oluşan diyakonat. Nihayetinde, tüm Katolik Kilisesi'ne liderlik eden Roma Piskoposu, genel olarak papa olarak adlandırılan ve yargı yetkisi olarak adlandırılan Roma Piskoposu'dur.Holy See . Piskoposluk yapısına paralel olarak, özerk olarak işleyen, genellikle yalnızca papanın otoritesine tabi olan, ancak bazen yerel piskoposun tabi olduğu çeşitli dini kurumlar vardır. Çoğu dini kurumun sadece erkek veya kadın üyeleri vardır, ancak bazılarında her ikisi de vardır. Ek olarak, meslekten olmayan üyeler , ibadet hizmetleri sırasında birçok ayinle ilgili işleve yardımcı olur.
Holy See, papalık, Roman Curia ve Cardinals Koleji
Katolik Kilisesi'nin hiyerarşi başkanlık ediyor [not 7] tarafından Roma Bishop (papa olarak bilinen Latince : papa dünya çapında Katolik Kilisesinin lideri; "baba"). [186] Şimdiki papa Francis , 13 Mart 2013 tarihinde papa toplantısı ile seçildi . [187]
| Bir kısmı bir dizi üzerinde |
| Katolik Kilisesi'nin Canon yasası |
|---|
| Katoliklik portalı |
Papanın ofisi papalık olarak bilinir . Katolik Kilisesi İsa vererek üzerine Papalığa uyguladı olduğunu tutar Cennetin anahtarlarını için Saint Peter . Onun dini yargı yetkisine " Holy See " ( Latince Sancta Sedes ) veya " Apostolic See " (Elçi Petrus'un görüşü anlamına gelir ) denir . [188] [189] Doğrudan papaya hizmet eden Roma Curia , Katolik Kilisesi'nin günlük işlerini yöneten merkezi yönetim organıdır.
Papa da Sovereign Vatikan, [190] , küçük bir şehir durum tamamen mahsur Holy See ayrı bir varlık Roma şehir içinde. Papa, Vatikan Şehir Devleti'nin başı olarak değil, Vatikan'ın başı olarak, eyaletlerin büyükelçilerini kabul eder ve onlara kendi diplomatik temsilcilerini gönderir. [191] The Holy Ayrıca bkz sağladığını siparişleri, nişan ve madalyalarla gibi chivalry emriyle menşeyli Ortaçağ'da .
Ünlü ederken Aziz Petrus Bazilikası Vatikan bulunan, geleneksel bir sitede yukarıda Aziz Petrus mezarı , papalık katedral Roma Piskoposluk içindir Aziz John Lateran Archbasilica zevk olsa, Roma şehir içinde bulunan, bölge dışı ayrıcalıkları için akredite Kutsal bakın.
Kardinal pozisyonu , Roma Curia içindeki liderler, büyük şehirlerde görev yapan piskoposlar ve seçkin ilahiyatçılar gibi bazı din adamlarına papaların bahşettiği bir onur rütbesidir. Yönetimle ilgili tavsiye ve yardım için papa , Kardinaller Koleji'ne başvurabilir . [192]
Bir papanın ölümü veya istifasının ardından [not 8] , Kardinaller Koleji'nin 80 yaşın altındaki üyeleri bir seçim koleji olarak hareket eder ve bir papalık toplantısında bir halefi seçmek için toplanır . [194] Toplantı herhangi bir erkek Katoliği papa olarak seçebilse de, 1389'dan beri sadece kardinaller seçildi. [195]
Canon yasası
Canon kanunu ( Latince : Jus canonicum ) [196] olan sistem içinde yasalara ve yasal ilkelere tarafından yapılan ve uygulanan hiyerarşik makamlar ve sipariş dış organizasyonunu ve hükümeti düzenleyen ve misyonu doğru Katoliklerin faaliyetlerini yönlendirmek için Katolik Kilisesinin kilise. [197] Latin Kilisesi'nin kanon kanunu, ilk modern Batı hukuk sistemiydi [198] ve Batı'da sürekli işleyen en eski hukuk sistemidir [199] [200] , Doğu Katolik kanon hukukunun ayırt edici gelenekleri ise23 Doğu Katolik kilisesi sui iuris'i yönetiyor .
Doğrudan veya dolaylı olarak değişmez ilahi hukuka veya doğal hukuka dayanan pozitif dini kanunlar, evrensel kanunlar durumunda resmi yetkiyi , şahsında yasama, yürütme ve yargı gücünün bütünlüğüne sahip olan yüce kanun koyucu - Yüce Papa - tarafından ilan edilmesinden elde eder. , [201] belirli yasalar resmi yetkiyi, ister sıradan ister yetki verilmiş bir yasa koyucu olsun, en yüksek yasa koyucudan daha düşük bir yasa koyucu tarafından ilan edilmesinden alır. Kanonların asıl konu malzemesi, doğası gereği sadece doktrinsel veya ahlaki değil, aynı zamanda insanlık durumunun tamamını kapsamaktadır. Olgun bir hukuk sisteminin tüm sıradan unsurlarına sahiptir: [202] kanunlar, mahkemeler, avukatlar, yargıçlar, [202]Tamamen belden yasal kod Latin Kilisesi için [203] aynı zamanda iyi tanımlanmış kod Doğu Katolik Kiliseleri için, [203] prensipleri yasal yorumlama , [204] ve zorlayıcı cezalar. [205] [206]
Canon hukuku , Katolik Kilisesi'nin yaşamı ve organizasyonuyla ilgilidir ve medeni hukuktan farklıdır. Kendi alanında, medeni hukuka yalnızca reşit olmayanların vesayeti gibi konularda belirli bir kanun hükmü ile güç verir. [207] Benzer şekilde, medeni hukuk, kendi alanında kanon hukukuna güç verebilir, ancak kanonik evliliklerle ilgili olarak, ancak belirli bir kanunlaştırma yoluyla. [208] Şu anda Latin Kilisesi için 1983 tarihli Canon Kanunu yürürlüktedir. [209] 1990 tarihli Doğu Kiliseleri Kanunları Kanunu ( CCEO , Latince baş harflerinden sonra) özerk Doğu Katolik Kiliseleri için geçerlidir. [210]
Latin ve Doğu kiliseleri
| Bir kısmı bir dizi üzerinde |
| Özellikle kiliseler sui iuris arasında Katolik Kilisesi |
|---|
| Belirli kiliseler ayinlere göre gruplandırılmıştır. |
| İskenderiye Ayini |
|
| Ermeni Ayini |
|
| Bizans Ayini |
|
| Doğu Süryani Ayini |
|
| Latin ayinleri |
|
| Batı Süryani Ayini |
|
| Katoliklik portalı Hristiyanlık portalı |
Katolik tarihinin ilk bin yılında, Avrupa'nın Batı ve Doğu Hristiyan bölgelerinde farklı Hıristiyanlık çeşitleri gelişti . Çoğu Doğu geleneği kilisesi 1054'teki Büyük Bölünme'den sonra artık Katolik Kilisesi ile birleşme halinde olmasa da , her iki geleneğin de şu anda "kiliseler sui iuris " ( Latince : "kendi başına " kiliseler) olarak da bilinen özerk belirli kiliseleri katılmaktadır."). En büyüğü ve en iyi bilineni, dünya çapında 1 milyardan fazla üyesi olan tek Batı geleneği kilisesi olan Latin Kilisesi'dir. Latin Kilisesi ile karşılaştırıldığında taraftarları açısından nispeten küçük olan, 23 kendi kendini yöneten Doğu Katolik Kilisesi'dir. 2010 itibariyle toplam 17,3 milyon üyelik ile [update]. [211] [212] [213] [214]
Latin Kilisesi, papa ve doğrudan kendisi tarafından atanan piskoposluk piskoposları tarafından yönetilmektedir. Papa , Avrupa ve kuzeybatı Afrika'da ortaya çıkan ve bir kısmı birçok Hıristiyan mezhebine miras kalan , Batı Hristiyanlığının orijinal ve hâlâ büyük bir bölümünü oluşturduğu düşünülen Latin Kilisesi üzerinde doğrudan ataerkil bir rol oynamaktadır. kökenlerinin Protestan Reformu'na kadar uzanan izini sürüyor. [215]
Doğu Katolik Kiliseleri, Doğu Hristiyanlığının geleneklerini ve maneviyatını izler ve her zaman Katolik Kilisesi ile tam bir birliktelik içinde kalmış veya Doğu-Batı Bölünmesini ve daha önceki bölünmeleri izleyen yüzyıllarda tam bir cemaati yeniden kurmayı seçen kiliselerdir . Bu kiliseler, ibadet biçimleri doktrindeki farklılıklardan ziyade farklı tarihsel ve kültürel etkileri yansıtan Katolik Hıristiyan topluluklarıdır.
Bir kilise sui iurisi , Doğu Kiliseleri için Kanunlar Yasasında , papa tarafından kilise içindeki doktrin meseleleri üzerinde en yüksek otorite olarak tanınan "bir hiyerarşi tarafından birleştirilmiş bir Hıristiyan sadık grubu" olarak tanımlanmıştır . [216] terimi bir yeniliktir CCEO , Doğu Katolik Kiliselerinin göreli özerklik belirtmek için [217] kalır kim tam birlik papa ile, ancak yönetim yapılarına sahiptir ve ayin gelenekleri Latin Kilisesi'nin o ayrı. [212] Latin Kilisesi'nin kanunları bu terimi açıkça kullanmasa da, zımnen eşdeğer olarak kabul edilmektedir.
Bazı Doğu Katolik kiliseleri tarafından seçiliyor patrik tarafından yönetilir kavuşum o kilisenin rahibi, [218] diğerleri tarafından yönetiliyordu büyük başpiskoposu , [219] diğerleri altındadır büyükşehir , [220] ve diğerleri olarak düzenlenmektedir bireysel eparchies . [221] Her kilisenin kendi iç organizasyonunun ayrıntıları, ayin törenleri , ayin takvimi ve maneviyatının diğer yönleri üzerinde, yalnızca papanın yetkisine tabi olarak yetkisi vardır. [222] Roman Curia'nın belirli bir departmanı var,Doğu Kiliseleri cemaati , onlarla ilişkileri sürdürmek için. [223] Papa genellikle Doğu Katolik Kiliselerinde piskopos veya din adamları atamaz, iç yönetim yapılarına saygı duymaz, ancak gerekli olduğunu düşünürse müdahale edebilir.
Piskoposluklar, cemaatler, kuruluşlar ve enstitüler
Tek tek ülkeler, bölgeler veya büyük şehirlere , her biri bir piskopos tarafından denetlenen Latin Kilisesi'nde piskoposluk olarak bilinen belirli kiliseler veya Doğu Katolik Kiliselerindeki eparchies hizmet verir. 2008 itibariyle , Katolik Kilisesi'nin 2.795 piskoposluk bölgesi vardır. [225] Belirli bir ülkedeki piskoposlar, ulusal veya bölgesel bir piskoposluk konferansının üyeleridir. [226][update]
Piskoposluklar , her biri bir veya daha fazla rahip , diyakoz veya dini papazın bulunduğu mahallelere bölünmüştür . [227] Cemaatler, ayinlerin günlük kutlamalarından ve vatandaşların pastoral bakımından sorumludur. [228] 2016 itibariyle, dünya çapında 221.700 mahalle var.}} [229][update]
Latin Kilisesi'nde, Katolik erkekler kutsal tören alarak papaz veya rahip olarak hizmet edebilirler . Erkekler ve kadınlar , Kutsal Komünyonun olağanüstü bakanları, okurlar ( öğretmenler ) veya sunak sunucuları olarak hizmet edebilirler . Tarihsel olarak, erkeklerin ve erkeklerin yalnızca sunak sunucuları olarak hizmet etmelerine izin verilmiştir; ancak 1990'lardan beri kızlara ve kadınlara da izin verilmektedir. [230] [not 9]
Rahip Katolikler ve aynı zamanda laiklerin üyeleri, bireysel olarak, bir münzevi veya kutsal bakire olarak veya alacakları bir kutsal yaşam enstitüsüne (dini bir enstitü veya laik bir enstitü ) katılarak kutsanmış hayata girebilirler. sözü üç izleyin arzularını teyit evanjelik öğütlerini ait iffet , yoksulluk ve itaat. [231] Kutsanmış yaşam enstitülerinin örnekleri Benedictines , Carmelites , Dominicans ve theFransiskanlar , Charity Misyonerler , Mesih'in Lejyonerler ve Merhamet Sisters . [231]
"Dini kurumlar", bir zamanlar kanon hukukunda ayırt edilen hem " dini emirleri " hem de " dini cemaatleri " kapsayan modern bir terimdir . [232] "Dini düzen" ve "dini enstitü" terimleri, konuşma dilinde eşanlamlı olarak kullanılma eğilimindedir. [233]
Sayesinde Katolik yardım kuruluşları ve öbür Katolik Kilisesi en büyük sivil toplum kuruluşu olan eğitim ve sağlık dünyasında. [20]
Üyelik
 |
| Bir kısmı bir dizi üzerinde |
| Ülkeye göre Katolik Kilisesi |
|---|
| Katoliklik portalı |
Katoliklik, dünyadaki en büyük ikinci dini yapıdır ve boyutu yalnızca Sünni İslam tarafından aşılmıştır . [234] Vaftiz edilmiş Katolikler olarak tanımlanan kilise üyeliği, dünya nüfusunun% 18'i olan 2019 sonunda 1.345 milyardı. [4] Brezilya , dünyadaki en büyük Katolik nüfusa sahiptir ve onu Meksika , Filipinler ve ABD izlemektedir . [235] Katolikler, tüm Hristiyanların yaklaşık yarısını temsil eder. [236]
Katoliklerin dünya çapında coğrafi dağılımı Afrika'da% 18,7, Amerika'da% 48,1,% 11,0 Asya,% 21,2 ve Okyanusya'da% 0,8 ile değişmeye devam ediyor. [4]
Katolik bakanlar arasında papaz din adamları, ruhban olmayan din adamları , misyonerler ve kateşistler bulunur . Ayrıca 2019 sonu itibariyle, 5,364 piskopos, 414,336 rahip (piskoposluk ve dini) ve 48,238 deacon (kalıcı) dahil olmak üzere 467,938 rahip vardı. [4] Görevli olmayan bakanlar arasında 3,157,568 ilmihalci, 367,679 rahip olmayan misyoner ve 39,951 ruhban dini bakanı vardı . [237]
Bir yaşam durumu veya ilişkisel meslek olarak evlilik veya bekar bekarlık yerine dini veya kutsanmış hayata adanmış olan Katolikler arasında 54.559 erkek dindar, 705.529 kadın dindar bulunmaktadır. Bunlar, yukarıda belirtilen meslekten olmayan bakan kategorilerinden biriyle de meşgul olmadıkça, tayin edilmez ve genellikle bakanlar olarak kabul edilmez. [238]
Doktrin
Katolik doktrini, ilk Hıristiyanların doğrudan öğretilerini, ekümenik konseyler ve papalık boğalar tarafından sapkın ve ortodoks inançların resmi tanımlarını ve bilim adamları tarafından teolojik tartışmaları yansıtan yüzyıllar boyunca gelişmiştir . Kilise, yeni teolojik meseleleri fark ettiği için sürekli olarak Kutsal Ruh tarafından yönlendirildiğine ve bir konu hakkında kesin bir karara varıldığında doktrinsel hataya düşmekten yanılmaz bir şekilde korunduğuna inanmaktadır . [239] [240]
Vahiyin tek bir ortak kaynağa, Tanrı'ya ve iki farklı aktarım tarzına sahip olduğunu öğretir : Kutsal Yazı ve Kutsal Gelenek [241] [242] ve bunların Magisterium tarafından otantik olarak yorumlandığını . [243] [244] Kutsal Kitap , 46 Eski Ahit ve 27 Yeni Ahit yazısından oluşan Katolik İncil’in 73 kitabından oluşmaktadır . Kutsal Gelenek, kilisenin Havariler zamanından beri aktarıldığına inanılan öğretilerden oluşur. [245] Kutsal Yazılar ve Kutsal Gelenek topluca "inanç depozitosu" olarak bilinir (depositum fidei Latince). Bunlar sırasıyla Papa ve Piskopos Koleji tarafından Roma Piskoposu papa ile birlikte uygulanan kilisenin öğretim yetkisi olan Magisterium ( hakimden , Latince "öğretmen" anlamına gelir) tarafından yorumlanır. [246] Katolik doktrini, Holy See tarafından yayınlanan Katolik Kilisesi Katechism'de yetkili bir şekilde özetlenmiştir . [247] [248]
Tanrı'nın doğası
Katolik Kilisesi, üç hipostazın veya "kişinin" bir perikorezi ("karşılıklı ikamet ") olarak var olan tek bir ebedi Tanrı olduğunu kabul eder : Baba Tanrı ; Tanrı Oğlu ; ve birlikte " Kutsal Üçlü " olarak adlandırılan Tanrı Kutsal Ruh . [249]
Katolikler, İsa Mesih'in Üçlü Birliğin "İkinci Kişisi", Oğul Tanrı olduğuna inanırlar. Enkarnasyon olarak bilinen bir olayda , Kutsal Ruh'un gücüyle Tanrı, Kutsal Bakire Meryem'in rahmindeki Mesih kavramıyla insan doğası ile birleşti . Bu nedenle Mesih, bir insan ruhuna sahip olmak da dahil olmak üzere hem tamamen ilahi hem de tamamen insan olarak anlaşılır . Mesih'in yeryüzündeki misyonunun, insanlara öğretilerini vermeyi ve dört İncil'de kaydedildiği gibi takip etmeleri için örnek vermeyi içerdiği öğretilir . [250] İsa'nın yeryüzündeyken günahsız kaldığına ve çarmıha gerilerek haksız yere idam edilmesine izin verdiğine inanılıyor, insanlığı Tanrı'yla barıştırmak için kendisinin bir kurbanı olarak; bu uzlaşma, Paschal Gizemi olarak bilinir . [251] Yunanca "Mesih" ve İbranice "Mesih" terimlerinin her ikisi de "meshedilmiş kişi" anlamına gelir ve İsa'nın ölümü ve dirilişinin Eski Ahit'in mesih kehanetlerinin gerçekleşmesi olduğuna dair Hristiyan inancına atıfta bulunur . [252]
Katolik Kilisesi dogmatik bir şekilde "Kutsal Ruh'un, iki ilkeden değil, tek bir ilkeden sonsuza kadar Baba ve Oğul'dan geldiğini" öğretir. [253] "İlkesiz ilke" olarak Baba'nın Ruh'un ilk kökeni olduğunu, ancak aynı zamanda tek Evlat'ın Babası olarak, Ruh'un içinden çıktığı tek ilkenin Oğul ile birlikte olduğunu kabul eder. [254] Bu inanç 381 Nicene Creed'in Latince versiyonuna eklenen ancak Doğu Hıristiyanlıkta kullanılan inancın Yunanca versiyonlarına dahil edilmeyen Filioque cümlesinde ifade edilmektedir . [255]
Kilisenin doğası
Katolik Kilisesi, " tek gerçek kilise ", [10] [256] "insan ırkı için kurtuluşun evrensel kutsallığı", [257] [258] ve "tek gerçek din" olduğunu öğretir . [259] Kateşizme göre , Katolik Kilisesi, İznik İnancında ayrıca "tek, kutsal, katolik ve havarisel Kilise" olarak tanımlanmaktadır. [260] Bunlar toplu olarak Kilisenin Dört İşareti olarak bilinir . Kilise, kurucusunun İsa Mesih olduğunu öğretir. [261] [36] İncilKatolik Kilisesi'nin kuruluşunun ayrılmaz bir parçası olduğu düşünülen çeşitli olayları kaydeder; bunlar arasında İsa'nın faaliyetleri ve öğretisi ve havarileri hizmetine tanık olarak ataması , acı çekmesi ve dirilişi dahil. Büyük Komisyonu , ardından yeniden dirilerek, işine devam etmek elçiler talimat verdi. Kutsal Ruh'un Pentecost olarak bilinen bir olayda havarilerin üzerine gelmesi , Katolik Kilisesi'nin kamu bakanlığının başlangıcı olarak görülüyor. [39] Kilise, usulüne uygun olarak kutsanan tüm piskoposların, havarisel miras olarak bilinen Mesih'in elçilerinden gelen bir soy dizisine sahip olduğunu öğretir . [262]Özellikle, Roma Piskoposu (papa), kilise üzerindeki üstünlüğünü aldığı bir pozisyon olan elçi Simon Petrus'un halefi olarak kabul edilir . [263]
Katolik inancı, kilisenin "İsa'nın yeryüzündeki devam eden varlığıdır" [264] ve tek başına tam kurtuluş araçlarına sahip olduğunu kabul eder . [265] İncil'de anlatıldığı gibi , Mesih'in çarmıha gerilmesine yol açan tutkusu (ıstırabı) aracılığıyla, Mesih'in insanlığı Tanrı ile uzlaştırmak için Baba Tanrı'ya bir adak olarak kabul ettiği söylenir ; [266] İsa'nın Dirilişi birçok kardeş arasında ilk ona ölümden ilk doğan yapar. [267] Tanrı ile uzlaşarak ve Mesih'in sözlerini ve eylemlerini izleyerek, kişi Tanrı'nın Krallığına girebilir . [268]Kilise, ayinlerini ve ayinlerini, bir kişinin Mesih'le ilişkisini güçlendirmek ve günahın üstesinden gelmesine yardımcı olmak için Mesih'in kurban edilmesiyle elde edilen lütufları sürdürmek olarak görüyor. [269]
Nihai hüküm
Katolik Kilisesi, ölümden hemen sonra her bireyin ruhunun , günahlarına ve Mesih'le olan ilişkisine dayalı olarak Tanrı'dan belirli bir hüküm alacağını öğretir . [270] [271] Bu öğreti, Mesih'in tüm insanlığın evrensel yargısına oturacağı başka bir günü de doğruluyor. Kilisenin öğretisine göre bu son yargı , insanlık tarihine bir son verecek ve Tanrı tarafından doğrulukla yönetilen hem yeni hem de daha iyi bir cennetin ve dünyanın başlangıcını işaret edecektir. [272]
Ölümün ardından verilen yargıya bağlı olarak, bir ruhun öbür dünyanın üç halinden birine girebileceğine inanılır:
- Cennet , ontolojik olarak değil, lütufla, Tanrı'nın ilahi doğasıyla bitmeyen bir birlik halidir. Bu, ruhun Tanrı'yı sonsuz güzelliğiyle düşündüğü sonsuz bir yaşamdır . [273]
- Araf , Cennete gitmesine rağmen günahtan tamamen kopmayan ve bu nedenle hemen Cennete giremeyen ruhların arınması için geçici bir koşuldur. [274] Araf'ta can acı çeker, arındırılır ve mükemmelleştirilir. Araf'taki ruhlara, yeryüzündeki sadıkların duaları ve azizlerin şefaati ile cennete ulaşmalarında yardım edilebilir . [275]
- Son Lanet : Son olarak, ölümcül bir günah durumunda yaşamakta ısrar edenler ve ölümden önce tövbe etmeyenler cehenneme, Tanrı'dan ebedi bir ayrılığa maruz kalırlar. [276] Kilise, özgürce Tanrı'yı reddetmeye karar vermeden hiç kimsenin cehenneme mahkum olmadığını öğretir. [277] Hiç kimse edilir mukadderdir cehenneme ve kimse cehenneme mahkum edilmiştir mutlak bir kesinlikle belirleyebilir. [278] Katoliklik, bir kişinin Tanrı'nın merhametiyle ölümden önce herhangi bir noktada tövbe edebileceğini, Katolik inancının gerçeğiyle aydınlanabileceğini ve böylece kurtuluşa erişebileceğini öğretir. [279]Bazı Katolik ilahiyatçılar, vaftiz edilmemiş bebeklerin ve ölümcül günahları olmayan ancak orijinal günahta ölen Hıristiyan olmayanların ruhlarının, bu kilisenin resmi bir dogması olmasa da , belirsizliğe atfedildiğini iddia etmişlerdir . [280]
Katolik Kilisesi, tek başına tam kurtuluş araçlarına sahip olduğunu öğretirken [265] , Kutsal Ruh'un kendisinden ayrılmış Hristiyan topluluklarını "Katolik birliğine doğru itmek" [281] ve "eğilim ve önderlik etmek için kullanabileceğini de kabul eder. Katolik Kilisesi ", [281] ve böylece insanları kurtuluşa götürür, çünkü bu ayrılmış topluluklar, hatalarla karıştırılmış olsa da, uygun doktrinin bazı unsurlarını içerirler . Kurtulan herkesin Katolik Kilisesi aracılığıyla kurtarıldığını, ancak insanların arzunun vaftizi olarak bilinen sıradan yöntemlerin dışında ve kan vaftiz olarak bilinen vaftiz öncesi şehitlik yoluyla kurtarılabileceğini öğretir.ve yenilmez cehalet koşulları mevcut olduğunda, ancak yenilmez cehalet kendi başına bir kurtuluş aracı değildir. [282]
Azizler ve bağlılıklar
Bir aziz (tarihsel olarak kutsal olarak da bilinir), olağanüstü derecede kutsallığa veya Tanrı'ya benzerliğe veya yakınlığa sahip olduğu kabul edilen bir kişidir; kanonlaştırma ise, bir Hıristiyan kilisesinin ölen bir kişinin bir aziz olduğunu ilan ettiği eylemdir. , kişinin hangi beyanı üzerine, tanınmış azizlerin "kanonu" ya da listesine dahil edilir. [283] [284] Aziz olarak onurlandırılan ilk kişiler şehitlerdi . Onların ölümlerine dair dindar efsaneler, Mesih'e imanlarının gerçekliğinin doğrulaması olarak görülüyordu . Ancak dördüncü yüzyıla gelindiğinde, inançlarını ölerek değil, söz ve yaşamla itiraf eden " itirafçılar " alenen saygı görmeye başladı..
Katolik Kilisesi'nde, hem Latin hem de Doğu Katolik kiliselerinde, kanonlaştırma eylemi Apostolic See'ye mahsustur ve kanonizasyon adayının böyle örnek ve kutsal bir şekilde yaşadığına ve öldüğüne dair kapsamlı kanıt gerektiren uzun bir sürecin sonunda gerçekleşir. bir aziz olarak tanınmaya layık olduğunu. Kilisenin kutsallığı resmi olarak tanıması, kişinin şimdi Cennette olduğu ve Azizler Litany'si de dahil olmak üzere kilisenin ayininde resmen çağrılabileceği ve resmen bahsedilebileceği anlamına gelir . Kanonlaştırma , Roma Ayini ayininde azizin evrensel olarak saygı görmesine izin verir ; yalnızca yerel olarak saygı gösterme izni için, yalnızcagüzelleştirme gereklidir. [285]
Adanmışlıklar , Katolik Kilisesi'nin resmi ayinlerinin bir parçası olmayan, ancak Katoliklerin popüler ruhani uygulamalarının bir parçası olan "dış dindarlık uygulamalarıdır". [286] Bunlar, azizlere hürmet, özellikle Meryem Ana'ya saygı ile ilgili çeşitli uygulamaları içerir . Diğer adanmışlık uygulamalar şunlardır Haç İstasyonları , Kutsal Kalp İsa, İsa Kutsal Yüz , [287] çeşitli scapulars , çeşitli azizlere novenas, [288] hac [289] ve ibadet Ne mutlu Sacrament , [288 ] ve saygısantos gibi aziz görüntüler . [290] İkinci Vatikan Konseyindeki piskoposlar, Katoliklere "adanmışlıkların, ayin mevsimleriyle uyum sağlayacak, kutsal ayinle uyumlu olacak şekilde hazırlanmaları gerektiğini, bir şekilde ondan kaynaklandığını ve insanları ona yönlendirdiğini hatırlattı. aslında, doğası gereği ayin, bunlardan herhangi birini çok aşıyor. " [291]
Meryemana
| Bir kısmı serisi üzerinde |
| Meryem Ana ve Katolik Kilisesi |
|---|
| Catholicism portal |
Catholic Mariology deals with the doctrines and teachings concerning the life of the Mary, mother of Jesus, as well as the veneration of Mary by the faithful. Mary is held in special regard, declared the Mother of God (Greek: Θεοτόκος, romanized: Theotokos, lit. 'God-bearer'), and believed as dogma to have remained a virgin throughout her life.[292] Further teachings include the doctrines of the Immaculate Conception (her own conception without the stain of original sin) and the Assumption of Mary (that her body was assumed directly into heaven at the end of her life). Both of these doctrines were defined as infallible dogma, by Pope Pius IX in 1854 and Pope Pius XII in 1950 respectively,[293] but only after consulting with the Catholic bishops throughout the world to ascertain that this is a Catholic belief.[294]
Devotions to Mary are part of Catholic piety but are distinct from the worship of God.[295] Practices include prayers and Marian art, music, and architecture. Several liturgical Marian feasts are celebrated throughout the Church Year and she is honoured with many titles such as Queen of Heaven. Pope Paul VI called her Mother of the Church because, by giving birth to Christ, she is considered to be the spiritual mother to each member of the Body of Christ.[293] Because of her influential role in the life of Jesus, prayers and devotions such as the Hail Mary, the Rosary, the Salve Regina and the Memorare are common Catholic practices.[296] Pilgrimage to the sites of several Marian apparitions affirmed by the church, such as Lourdes, Fátima, and Guadalupe,[297] are also popular Catholic devotions.[298]
Sacraments
The Catholic Church teaches that it was entrusted with seven sacraments that were instituted by Christ. The number and nature of the sacraments were defined by several ecumenical councils, most recently the Council of Trent.[299][note 10] These are Baptism, Confirmation, the Eucharist, Penance, Anointing of the Sick (formerly called Extreme Unction, one of the "Last Rites"), Holy Orders and Holy Matrimony. Sacraments are visible rituals that Catholics see as signs of God's presence and effective channels of God's grace to all those who receive them with the proper disposition (ex opere operato).[300] The Catechism of the Catholic Church categorises the sacraments into three groups, the "sacraments of Christian initiation", "sacraments of healing" and "sacraments at the service of communion and the mission of the faithful". These groups broadly reflect the stages of people's natural and spiritual lives which each sacrament is intended to serve.[301]
The liturgies of the sacraments are central to the church's mission. According to the Catechism:
In the liturgy of the New Covenant every liturgical action, especially the celebration of the Eucharist and the sacraments, is an encounter between Christ and the Church. The liturgical assembly derives its unity from the "communion of the Holy Spirit" who gathers the children of God into the one Body of Christ. This assembly transcends racial, cultural, social—indeed, all human affinities.[302]
According to church doctrine, the sacraments of the church require the proper form, matter, and intent to be validly celebrated.[303] In addition, the Canon Laws for both the Latin Church and the Eastern Catholic Churches govern who may licitly celebrate certain sacraments, as well as strict rules about who may receive the sacraments.[304] Notably, because the church teaches that Christ is present in the Eucharist,[305] those who are conscious of being in a state of mortal sin are forbidden to receive the sacrament until they have received absolution through the sacrament of Reconciliation (Penance).[306] Catholics are normally obliged to abstain from eating for at least an hour before receiving the sacrament.[306] Non-Catholics are ordinarily prohibited from receiving the Eucharist as well.[304][307]
Catholics, even if they were in danger of death and unable to approach a Catholic minister, may not ask for the sacraments of the Eucharist, penance or anointing of the sick from someone, such as a Protestant minister, who is not known to be validly ordained in line with Catholic teaching on ordination.[308][309] Likewise, even in grave and pressing need, Catholic ministers may not administer these sacraments to those who do not manifest Catholic faith in the sacrament. In relation to the churches of Eastern Christianity not in communion with the Holy See, the Catholic Church is less restrictive, declaring that "a certain communion in sacris, and so in the Eucharist, given suitable circumstances and the approval of Church authority, is not merely possible but is encouraged."[310]
Sacraments of initiation
Baptism
As viewed by the Catholic Church, Baptism is the first of three sacraments of initiation as a Christian.[311] It washes away all sins, both original sin and personal actual sins.[312] It makes a person a member of the church.[313] As a gratuitous gift of God that requires no merit on the part of the person who is baptised, it is conferred even on children,[314] who, though they have no personal sins, need it on account of original sin.[315] If a new-born child is in a danger of death, anyone—be it a doctor, a nurse, or a parent—may baptise the child.[316] Baptism marks a person permanently and cannot be repeated.[317] The Catholic Church recognises as valid baptisms conferred even by people who are not Catholics or Christians, provided that they intend to baptise ("to do what the Church does when she baptises") and that they use the Trinitarian baptismal formula.[318]
Confirmation
The Catholic Church sees the sacrament of confirmation as required to complete the grace given in baptism.[319] When adults are baptised, confirmation is normally given immediately afterwards,[320] a practice followed even with newly baptised infants in the Eastern Catholic Churches.[321] In the West confirmation of children is delayed until they are old enough to understand or at the bishop's discretion.[322] In Western Christianity, particularly Catholicism, the sacrament is called confirmation, because it confirms and strengthens the grace of baptism; in the Eastern Churches, it is called chrismation, because the essential rite is the anointing of the person with chrism,[323] a mixture of olive oil and some perfumed substance, usually balsam, blessed by a bishop.[323][324] Those who receive confirmation must be in a state of grace, which for those who have reached the age of reason means that they should first be cleansed spiritually by the sacrament of Penance; they should also have the intention of receiving the sacrament, and be prepared to show in their lives that they are Christians.[325]
Eucharist
For Catholics, the Eucharist is the sacrament which completes Christian initiation. It is described as "the source and summit of the Christian life".[326] The ceremony in which a Catholic first receives the Eucharist is known as First Communion.[327]
The Eucharistic celebration, also called the Mass or Divine liturgy, includes prayers and scriptural readings, as well as an offering of bread and wine, which are brought to the altar and consecrated by the priest to become the body and the blood of Jesus Christ, a change called transubstantiation.[328][note 11] The words of consecration reflect the words spoken by Jesus during the Last Supper, where Christ offered his body and blood to his Apostles the night before his crucifixion. The sacrament re-presents (makes present) the sacrifice of Jesus on the cross,[329] and perpetuates it. Christ's death and resurrection give grace through the sacrament that unites the faithful with Christ and one another, remits venial sin, and aids against committing moral sin (though mortal sin itself is forgiven through the sacrament of penance).[330]
Sacraments of healing
The two sacraments of healing are the Sacrament of Penance and Anointing of the Sick.
Penance
The Sacrament of Penance (also called Reconciliation, Forgiveness, Confession, and Conversion[331]) exists for the conversion of those who, after baptism, separate themselves from Christ by sin.[332] Essential to this sacrament are acts both by the sinner (examination of conscience, contrition with a determination not to sin again, confession to a priest, and performance of some act to repair the damage caused by sin) and by the priest (determination of the act of reparation to be performed and absolution).[333] Serious sins (mortal sins) should be confessed at least once a year and always before receiving Holy Communion, while confession of venial sins also is recommended.[334] The priest is bound under the severest penalties to maintain the "seal of confession", absolute secrecy about any sins revealed to him in confession.[335]
Anointing of the sick
While chrism is used only for the three sacraments that cannot be repeated, a different oil is used by a priest or bishop to bless a Catholic who, because of illness or old age, has begun to be in danger of death.[336] This sacrament, known as Anointing of the Sick, is believed to give comfort, peace, courage and, if the sick person is unable to make a confession, even forgiveness of sins.[337]
The sacrament is also referred to as Unction, and in the past as Extreme Unction, and it is one of the three sacraments that constitute the last rites, together with Penance and Viaticum (Eucharist).[338]
Sacraments at the service of communion
According to the Catechism, there are two sacraments of communion directed towards the salvation of others: priesthood and marriage.[339] Within the general vocation to be a Christian, these two sacraments "consecrate to specific mission or vocation among the people of God. Men receive the holy orders to feed the Church by the word and grace. Spouses marry so that their love may be fortified to fulfil duties of their state".[340]
Holy Orders
The sacrament of Holy Orders consecrates and deputes some Christians to serve the whole body as members of three degrees or orders: episcopate (bishops), presbyterate (priests) and diaconate (deacons).[341][342] The church has defined rules on who may be ordained into the clergy. In the Latin Church, the priesthood is generally restricted to celibate men, and the episcopate is always restricted to celibate men.[343] Men who are already married may be ordained in certain Eastern Catholic churches in most countries,[344] and the personal ordinariates and may become deacons even in the Western Church[345][346] (see Clerical marriage). But after becoming a Catholic priest, a man may not marry (see Clerical celibacy) unless he is formally laicised.
All clergy, whether deacons, priests or bishops, may preach, teach, baptise, witness marriages and conduct funeral liturgies.[347] Only bishops and priests can administer the sacraments of the Eucharist, Reconciliation (Penance) and Anointing of the Sick.[348][349] Only bishops can administer the sacrament of Holy Orders, which ordains someone into the clergy.[350]
Matrimony
The Catholic Church teaches that marriage is a social and spiritual bond between a man and a woman, ordered towards the good of the spouses and procreation of children; according to Catholic teachings on sexual morality, it is the only appropriate context for sexual activity. A Catholic marriage, or any marriage between baptised individuals of any Christian denomination, is viewed as a sacrament. A sacramental marriage, once consummated, cannot be dissolved except by death.[351][note 12] The church recognises certain conditions, such as freedom of consent, as required for any marriage to be valid; In addition, the church sets specific rules and norms, known as canonical form, that Catholics must follow.[354]
The church does not recognise divorce as ending a valid marriage and allows state-recognised divorce only as a means of protecting the property and well-being of the spouses and any children. However, consideration of particular cases by the competent ecclesiastical tribunal can lead to declaration of the invalidity of a marriage, a declaration usually referred to as an annulment.[355] Remarriage following a divorce is not permitted unless the prior marriage was declared invalid.[355]
Liturgy
Among the 24 autonomous (sui iuris) churches, numerous liturgical and other traditions exist, called rites, which reflect historical and cultural diversity rather than differences in belief.[356] In the definition of the Code of Canons of the Eastern Churches, "a rite is the liturgical, theological, spiritual, and disciplinary patrimony, culture and circumstances of history of a distinct people, by which its own manner of living the faith is manifested in each Church sui iuris".[357]
The liturgy of the sacrament of the Eucharist, called the Mass in the West and Divine Liturgy or other names in the East, is the principal liturgy of the Catholic Church.[358] This is because it is considered the propitiatory sacrifice of Christ himself.[359] Its most widely used form is that of the Roman Rite as promulgated by Paul VI in 1969 and revised by Pope John Paul II in 2002. In certain circumstances, the 1962 form of the Roman Rite remains authorised in the Latin Church. Eastern Catholic Churches have their own rites. The liturgies of the Eucharist and the other sacraments vary from rite to rite, reflecting different theological emphases.
Western rites
Part of a series on |
| Roman Rite mass of the Catholic Church |
|---|
| A. Introductory rites |
|
| B. Liturgy of the Word |
|
| C. Liturgy of the Eucharist |
|
| D. Concluding rites |
| "Ite, missa est!" |
| Catholicism portal |
The Roman Rite is the most common rite of worship used by the Catholic Church. Its use is found worldwide, originating in Rome and spreading throughout Europe, influencing and eventually supplanting local rites.[360] The present ordinary form of Mass in the Roman Rite, found in the post-1969 editions of the Roman Missal, is usually celebrated in the local vernacular language, using an officially approved translation from the original text in Latin. An outline of its major liturgical elements can be found in the sidebar.
In 2007, Pope Benedict XVI affirmed the licitness of continued use of the 1962 Roman Missal as an "extraordinary form" (forma extraordinaria) of the Roman Rite, speaking of it also as an usus antiquior ("older use"), and issuing new more permissive norms for its employment.[361] An instruction issued four years later spoke of the two forms or usages of the Roman Rite approved by the pope as the ordinary form and the extraordinary form ("the forma ordinaria" and "the forma extraordinaria").[362]
The 1962 edition of the Roman Missal, published a few months before the Second Vatican Council opened, was the last that presented the Mass as standardised in 1570 by Pope Pius V at the request of the Council of Trent and that is therefore known as the Tridentine Mass.[305] Pope Pius V's Roman Missal was subjected to minor revisions by Pope Clement VIII in 1604, Pope Urban VIII in 1634, Pope Pius X in 1911, Pope Pius XII in 1955, and Pope John XXIII in 1962. Each successive edition was the ordinary form of the Roman Rite Mass until superseded by a later edition. When the 1962 edition was superseded by that of Paul VI, promulgated in 1969, its continued use at first required permission from bishops;[363] but Pope Benedict XVI's 2007 motu proprio Summorum Pontificum allowed free use of it for Mass celebrated without a congregation and authorised parish priests to permit, under certain conditions, its use even at public Masses. Except for the scriptural readings, which Pope Benedict allowed to be proclaimed in the vernacular language, it is celebrated exclusively in liturgical Latin.[364]
Since 2014, clergy in the small personal ordinariates set up for groups of former Anglicans under the terms of the 2009 document Anglicanorum Coetibus[365] are permitted to use a variation of the Roman Rite called "Divine Worship" or, less formally, "Ordinariate Use",[366] which incorporates elements of the Anglican liturgy and traditions,[note 13] an accommodation protested by Anglican leaders.
In the Archdiocese of Milan, with around five million Catholics the largest in Europe,[367] Mass is celebrated according to the Ambrosian Rite. Other Latin Church rites include the Mozarabic[368] and those of some religious institutes.[369] These liturgical rites have an antiquity of at least 200 years before 1570, the date of Pope Pius V's Quo primum, and were thus allowed to continue.[370]
Eastern rites
The Eastern Catholic Churches share common patrimony and liturgical rites as their counterparts, including Eastern Orthodox and other Eastern Christian churches who are no longer in communion with the Holy See. These include churches that historically developed in Russia, Caucasus, the Balkans, North Eastern Africa, India and the Middle East. The Eastern Catholic Churches are groups of faithful who have either never been out of communion with the Holy See or who have restored communion with it at the cost of breaking communion with their associates of the same tradition.[371]
The rites used by the Eastern Catholic Churches include the Byzantine Rite, in its Antiochian, Greek and Slavonic varieties; the Alexandrian Rite; the Syriac Rite; the Armenian Rite; the Maronite Rite and the Chaldean Rite. Eastern Catholic Churches have the autonomy to set the particulars of their liturgical forms and worship, within certain limits to protect the "accurate observance" of their liturgical tradition.[372] In the past some of the rites used by the Eastern Catholic Churches were subject to a degree of liturgical Latinisation. However, in recent years Eastern Catholic Churches have returned to traditional Eastern practices in accord with the Vatican II decree Orientalium Ecclesiarum.[373] Each church has its own liturgical calendar.[374]
Social and cultural issues
| Part of a series on |
| Catholic social teaching |
|---|
| Overview |
|
| Catholicism portal |
Catholic social teaching
Catholic social teaching, reflecting the concern Jesus showed for the impoverished, places a heavy emphasis on the corporal works of mercy and the spiritual works of mercy, namely the support and concern for the sick, the poor and the afflicted.[375][376] Church teaching calls for a preferential option for the poor while canon law prescribes that "The Christian faithful are also obliged to promote social justice and, mindful of the precept of the Lord, to assist the poor."[377] Its foundations are widely considered to have been laid by Pope Leo XIII's 1891 encyclical letter Rerum novarum which upholds the rights and dignity of labour and the right of workers to form unions.
Catholic teaching regarding sexuality calls for a practice of chastity, with a focus on maintaining the spiritual and bodily integrity of the human person. Marriage is considered the only appropriate context for sexual activity.[378] Church teachings about sexuality have become an issue of increasing controversy, especially after the close of the Second Vatican Council, due to changing cultural attitudes in the Western world described as the sexual revolution.
The church has also addressed stewardship of the natural environment, and its relationship to other social and theological teachings. In the document Laudato si', dated 24 May 2015, Pope Francis critiques consumerism and irresponsible development, and laments environmental degradation and global warming.[379] The pope expressed concern that the warming of the planet is a symptom of a greater problem: the developed world's indifference to the destruction of the planet as humans pursue short-term economic gains.[380]
Social services
The Catholic Church is the largest non-government provider of education and medical services in the world.[20] In 2010, the Catholic Church's Pontifical Council for Pastoral Assistance to Health Care Workers said that the church manages 26% of health care facilities in the world, including hospitals, clinics, orphanages, pharmacies and centres for those with leprosy.[381]
The church has always been involved in education, since the founding of the first universities of Europe. It runs and sponsors thousands of primary and secondary schools, colleges and universities throughout the world[382][383] and operates the world's largest non-governmental school system.[384]
Religious institutes for women have played a particularly prominent role in the provision of health and education services,[385] as with orders such as the Sisters of Mercy, Little Sisters of the Poor, the Missionaries of Charity, the Sisters of St. Joseph of the Sacred Heart, the Sisters of the Blessed Sacrament and the Daughters of Charity of Saint Vincent de Paul.[386] The Catholic nun Mother Teresa of Calcutta, India, founder of the Missionaries of Charity, was awarded the Nobel Peace Prize in 1979 for her humanitarian work among India's poor.[387] Bishop Carlos Filipe Ximenes Belo won the same award in 1996 for "work towards a just and peaceful solution to the conflict in East Timor".[388]
The church is also actively engaged in international aid and development through organisations such as Catholic Relief Services, Caritas International, Aid to the Church in Need, refugee advocacy groups such as the Jesuit Refugee Service and community aid groups such as the Saint Vincent de Paul Society.[389]
Sexual morality
The Catholic Church calls all members to practise chastity according to their state in life. Chastity includes temperance, self-mastery, personal and cultural growth, and divine grace. It requires refraining from lust, masturbation, fornication, pornography, prostitution and rape. Chastity for those who are not married requires living in continence, abstaining from sexual activity; those who are married are called to conjugal chastity.[390]
In the church's teaching, sexual activity is reserved to married couples, whether in a sacramental marriage among Christians or in a natural marriage where one or both spouses are unbaptised. Even in romantic relationships, particularly engagement to marriage, partners are called to practise continence, in order to test mutual respect and fidelity.[391] Chastity in marriage requires in particular conjugal fidelity and protecting the fecundity of marriage. The couple must foster trust and honesty as well as spiritual and physical intimacy. Sexual activity must always be open to the possibility of life;[392] the church calls this the procreative significance. It must likewise always bring a couple together in love; the church calls this the unitive significance.[393]
Contraception and certain other sexual practices are not permitted, although natural family planning methods are permitted to provide healthy spacing between births, or to postpone children for a just reason.[394] Pope Francis said in 2015 that he is worried that the church has grown "obsessed" with issues such as abortion, same-sex marriage and contraception and has criticised the Catholic Church for placing dogma before love, and for prioritising moral doctrines over helping the poor and marginalised.[395][396]
Divorce and declarations of nullity
Canon law makes no provision for divorce between baptised individuals, as a valid, consummated sacramental marriage is considered to be a lifelong bond.[397] However, a declaration of nullity may be granted when the proof is produced that essential conditions for contracting a valid marriage were absent from the beginning—in other words, that the marriage was not valid due to some impediment. A declaration of nullity, commonly called an annulment, is a judgement on the part of an ecclesiastical tribunal determining that a marriage was invalidly attempted.[398] In addition, marriages among unbaptised individuals may be dissolved with papal permission under certain situations, such as a desire to marry a Catholic, under Pauline or Petrine privilege.[352][353] An attempt at remarriage following divorce without a declaration of nullity places "the remarried spouse … in a situation of public and permanent adultery". An innocent spouse who lives in continence following divorce, or couples who live in continence following a civil divorce for a grave cause, do not sin.[399]
Worldwide, diocesan tribunals completed over 49000 cases for nullity of marriage in 2006. Over the past 30 years about 55 to 70% of annulments have occurred in the United States. The growth in annulments has been substantial; in the United States, 27,000 marriages were annulled in 2006, compared to 338 in 1968. However, approximately 200,000 married Catholics in the United States divorce each year; 10 million total as of 2006[update].[400][note 14] Divorce is increasing in some predominantly Catholic countries in Europe.[402] In some predominantly Catholic countries, it is only in recent years that divorce was introduced (e.g. Italy (1970), Portugal (1975), Brazil (1977), Spain (1981), Ireland (1996), Chile (2004) and Malta (2011), while the Philippines and the Vatican City have no procedure for divorce. (The Philippines does, however, allow divorce for Muslims.)
Contraception
The church teaches that sexual intercourse should only take place between a man and woman who are married to each other, and should be without the use of birth control or contraception. In his encyclical Humanae vitae[403] (1968), Pope Paul VI firmly rejected all contraception, thus contradicting dissenters in the church that saw the birth control pill as an ethically justifiable method of contraception, though he permitted the regulation of births by means of natural family planning. This teaching was continued especially by John Paul II in his encyclical Evangelium Vitae, where he clarified the church's position on contraception, abortion and euthanasia by condemning them as part of a "culture of death" and calling instead for a "culture of life".[404]
Many Western Catholics have voiced significant disagreement with the church's teaching on contraception.[405] Catholics for Choice, a political lobbyist group that is not associated with the Catholic Church, stated in 1998 that 96% of U.S. Catholic women had used contraceptives at some point in their lives and that 72% of Catholics believed that one could be a good Catholic without obeying the church's teaching on birth control.[406] Use of natural family planning methods among United States Catholics purportedly is low, although the number cannot be known with certainty.[note 15] As Catholic health providers are among the largest providers of services to patients with HIV/AIDS worldwide, there is significant controversy within and outside the church regarding the use of condoms as a means of limiting new infections, as condom use ordinarily constitutes prohibited contraceptive use.[409]
Similarly, the Catholic Church opposes artificial insemination regardless of whether it is homologous (from the husband) or heterologous (from a donor) and in vitro fertilisation (IVF), saying that the artificial process replaces the love and conjugal act between a husband and wife.[410] In addition, it opposes IVF because it might cause disposal of embryos; Catholics believe an embryo is an individual with a soul who must be treated as such.[411] For this reason, the church also opposes abortion.[412]
Homosexuality
The Catholic Church also teaches that "homosexual acts" are "contrary to the natural law", "acts of grave depravity" and "under no circumstances can they be approved", but that persons experiencing homosexual tendencies must be accorded respect and dignity.[413] According to the Catechism of the Catholic Church,
The number of men and women who have deep-seated homosexual tendencies is not negligible. This inclination, which is objectively disordered, constitutes for most of them a trial. They must be accepted with respect, compassion, and sensitivity. Every sign of unjust discrimination in their regard should be avoided… Homosexual persons are called to chastity. By the virtues of self-mastery that teach them inner freedom, at times by the support of disinterested friendship, by prayer and sacramental grace, they can and should gradually and resolutely approach Christian perfection.[414]
This part of the Catechism was quoted by Pope Francis in a 2013 press interview in which he remarked, when asked about an individual:
I think that when you encounter a person like this [the individual he was asked about], you must make a distinction between the fact of a person being gay from the fact of being a lobby, because lobbies, all are not good. That is bad. If a person is gay and seeks the Lord and has good will, well who am I to judge them?[415]
This remark and others made in the same interview were seen as a change in the tone, but not in the substance of the teaching of the church,[416] which includes opposition to same-sex marriage.[417] Certain dissenting Catholic groups oppose the position of the Catholic Church and seek to change it.[418]
Holy orders and women
Women and men religious engage in a variety of occupations, from contemplative prayer, to teaching, to providing health care, to working as missionaries.[385][419] While Holy Orders are reserved for men, Catholic women have played diverse roles in the life of the church, with religious institutes providing a formal space for their participation and convents providing spaces for their self-government, prayer and influence through many centuries. Religious sisters and nuns have been extensively involved in developing and running the church's worldwide health and education service networks.[420]
Efforts in support of the ordination of women to the priesthood led to several rulings by the Roman Curia or popes against the proposal, as in Declaration on the Question of the Admission of Women to the Ministerial Priesthood (1976), Mulieris Dignitatem (1988) and Ordinatio sacerdotalis (1994). According to the latest ruling, found in Ordinatio sacerdotalis, Pope John Paul II affirmed that the Catholic Church "does not consider herself authorised to admit women to priestly ordination".[421] In defiance of these rulings, opposition groups such as Roman Catholic Womenpriests have performed ceremonies they affirm as sacramental ordinations (with, reputedly, an ordaining male Catholic bishop in the first few instances) which, according to canon law, are both illicit and invalid and considered mere simulations[422] of the sacrament of ordination.[423][note 16] The Congregation for the Doctrine of the Faith responded by issuing a statement clarifying that any Catholic bishops involved in ordination ceremonies for women, as well as the women themselves if they were Catholic, would automatically receive the penalty of excommunication (latae sententiae, literally "with the sentence already applied", i.e. automatically), citing canon 1378 of canon law and other church laws.[424]
Sexual abuse cases
From the 1990s, the issue of sexual abuse of minors by Catholic clergy and other church members has become the subject of civil litigation, criminal prosecution, media coverage and public debate in countries around the world. The Catholic Church has been criticised for its handling of abuse complaints when it became known that some bishops had shielded accused priests, transferring them to other pastoral assignments where some continued to commit sexual offences.
In response to the scandal, formal procedures have been established to help prevent abuse, encourage the reporting of any abuse that occurs and to handle such reports promptly, although groups representing victims have disputed their effectiveness.[425] In 2014, Pope Francis instituted the Pontifical Commission for the Protection of Minors for the safeguarding of minors.[426]
See also
- Anti-Catholicism
- Catechism of the Catholic Church
- Catholic Church by country
- Catholic spirituality
- Criticism of the Catholic Church
- Glossary of the Catholic Church
- List of Catholic religious institutes
- Lists of Catholics
- Role of Christianity in civilisation
Notes
- ^ While the Catholic Church considers itself to be the authentic continuation of the Christian community founded by Jesus Christ, it teaches that other Christian churches and communities can be in an imperfect communion with the Catholic Church.[12][13]
- ^ Quote of St Ignatius to the Smyrnaeans (c. 110 AD): "Wheresoever the bishop shall appear, there let the people be, even as where Jesus may be, there is the universal [katholike] Church."[24]
- ^ Examples uses of "Roman Catholic" by the Holy See: the encyclicals Divini Illius Magistri Archived 23 September 2010 at the Wayback Machine of Pope Pius XI and Humani generis Archived 19 April 2012 at the Wayback Machine of Pope Pius XII; joint declarations signed by Pope Benedict XVI with Archbishop of Canterbury Rowan Williams on 23 November 2006 Archived 2 March 2013 at the Wayback Machine and Patriarch Bartholomew I of Constantinople on 30 November 2006.
- ^ Example use of "Roman" Catholic by a bishop's conference: The Baltimore Catechism, an official catechism authorised by the Catholic bishops of the United States, states: "That is why we are called Roman Catholics; to show that we are united to the real successor of St Peter" (Question 118) and refers to the church as the "Roman Catholic Church" under Questions 114 and 131 (Baltimore Catechism).
- ^ Joyce, George (1913). . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
Regarding Peter as the first Bishop of Rome, "It is not, however, difficult to show that the fact of his [Peter's] bishopric is so well attested as to be historically certain. In considering this point, it will be well to begin with the third century, when references to it become frequent and work backwards from this point. In the middle of the third century St. Cyprian expressly terms the Roman See the Chair of St. Peter, saying that Cornelius has succeeded to "the place of Fabian which is the place of Peter" (Ep 55:8; cf. 59:14). Firmilian of Caesarea notices that Stephen claimed to decide the controversy regarding rebaptism on the ground that he held the succession from Peter (Cyprian, Ep. 75:17). He does not deny the claim: yet certainly, had he been able, he would have done so. Thus in 250, the Roman episcopate of Peter was admitted by those best able to know the truth, not merely at Rome but in the churches of Africa and of Asia Minor. In the first quarter of the century (about 220) Tertullian (De Pud. 21) mentions Callistus's claim that Peter's power to forgive sins had descended in a special manner to him. Had the Roman Church been merely founded by Peter and not reckoned him as its first bishop, there could have been no ground for such a contention. Tertullian, like Firmilian, had every motive to deny the claim. Moreover, he had himself resided at Rome, and would have been well aware if the idea of a Roman episcopate of Peter had been, as is contended by its opponents, a novelty dating from the first years of the third century, supplanting the older tradition according to which Peter and Paul were co-founders and Linus first bishop. About the same period, Hippolytus (for Lightfoot is surely right in holding him to be the author of the first part of the "Liberian Catalogue" – "Clement of Rome", 1:259) reckons Peter in the list of Roman bishops…"[46] - ^ While ruling contraception to be prohibited, Pope Paul VI did, however, consider natural family planning methods to be morally permissible if used with just cause.
- ^ According to Catholic teaching, Jesus Christ is the 'invisible Head' of the Church[181][182][183] while the pope is the 'visible Head'.[184][185]
- ^ The last resignation occurred on 28 February 2013, when Pope Benedict XVI retired, citing ill health in his advanced age. The next most recent resignation occurred in 1415, as part of the Council of Constance's resolution of the Avignon Papacy.[193]
- ^ In 1992, the Vatican clarified the 1983 Code of Canon Law removed the requirement that altar servers be male; permission to use female altar servers within a diocese is at the discretion of the bishop.[230]
- ^ Other councils that addressed the sacraments include the Second Council of Lyon (1274); Council of Florence (1439); as well as the Council of Trent (1547)[299]
- ^ For an outline of the Eucharistic liturgy in the Roman Rite, see the side bar in the "Worship and liturgy".
- ^ Marriages involving unbaptised individuals are considered valid, but not sacramental. While sacramental marriages are insoluble, non-sacramental marriages may be dissolved under certain situations, such as a desire to marry a Catholic, under Pauline or Petrine privilege.[352][353]
- ^ The Divine Worship variant of the Roman Rite differs from the "Anglican Use" variant, which was introduced in 1980 for the few United States parishes established in accordance with a pastoral provision for former members of the Episcopal Church (the American branch of the Anglican Communion). Both uses adapted Anglican liturgical traditions for use within the Catholic Church.
- ^ With regard to divorce in the United States, according to the Barna Group, among all who have been married, 33% have been divorced at least once; among American Catholics, 28% (the study did not track religious annulments).[401]
- ^ Regarding use of natural family planning, in 2002, 24% of the U.S. population identified as Catholic,[407] but according to a 2002 study by the Centers for Disease Control and Prevention, of sexually active Americans avoiding pregnancy, only 1.5% were using NFP.[408]
- ^ According to Roman Catholic Womanpriests: "The principal consecrating Roman Catholic male bishop who ordained our first women bishops is a bishop with apostolic succession within the Roman Catholic Church in full communion with the pope."[423]
References
- NOTE: CCC stands for Catechism of the Catholic Church. The number following CCC is the paragraph number, of which there are 2865. The numbers cited in the Compendium of the CCC are question numbers, of which there are 598. Canon law citations from the 1990 Code of Canons of the Eastern Churches are labelled "CCEO, Canon xxx", to distinguish from canons of the 1983 Code of Canon Law, which are labelled "Canon xxx".
- ^ Marshall, Thomas William (1844). Notes of the Episcopal Polity of the Holy Catholic Church. London: Levey, Rossen and Franklin. ASIN 1163912190.
- ^ Stanford, Peter. "Roman Catholic Church". BBC Religions. BBC. Retrieved 1 February 2017.
- ^ Bokenkotter 2004, p. 18.
- ^ a b c d e f "Pubblicati l'Annuario Pontificio 2021 e l'Annuarium Statisticum Ecclesiae 2019" (in Italian). L'Osservatore Romano. 25 March 2021. Archived from the original on 25 March 2020. Retrieved 29 March 2021.
- ^ Calderisi, Robert. Earthly Mission - The Catholic Church and World Development; TJ International Ltd; 2013; p.40
- ^ "Laudato Si". Vermont Catholic. 8 (4, 2016–2017, Winter): 73. Retrieved 19 December 2016.
- ^ Mark A. Noll. The New Shape of World Christianity (Downers Grove, IL: IVP Academic, 2009), 191.
- ^ a b O'Collins, p. v (preface).
- ^ "Lumen gentium". www.vatican.va. Retrieved 11 October 2020.
- ^ a b c "Vatican congregation reaffirms truth, oneness of Catholic Church". Catholic News Service. Archived from the original on 10 July 2007. Retrieved 17 March 2012.
- ^ Bokenkotter 2004, p. 7.
- ^ "Responses to Some Questions regarding Certain Aspects of the Doctrine of the Church". Vatican.va. Archived from the original on 13 August 2013.
It is possible, according to Catholic doctrine, to affirm correctly that the Church of Christ is present and operative in the churches and ecclesial communities not yet fully in communion with the Catholic Church, on account of the elements of sanctification and truth that are present in them.
- ^ "Declaration on the Unicity and Salvific Universality of Jesus Christ and the Church Dominus Iesus § 17". Vatican.va.
Therefore, there exists a single Church of Christ, which subsists in the Catholic Church, governed by the Successor of Peter and by the Bishops in communion with him. The Churches which, while not existing in perfect Koinonia with the Catholic Church, remain united to her by means of the closest bonds, that is, by apostolic succession and a valid Eucharist, are true particular churches. Therefore, the Church of Christ is present and operative also in these Churches, even though they lack full communion with the Catholic Church since they do not accept the Catholic doctrine of the Primacy, which, according to the will of God, the Bishop of Rome objectively has and exercises over the entire Church. … 'The Christian faithful are therefore not permitted to imagine that the Church of Christ is nothing more than a collection—divided, yet in some way one—of Churches and ecclesial communities; nor are they free to hold that today the Church of Christ nowhere really exists, and must be considered only as a goal which all Churches and ecclesial communities must strive to reach.'
- ^ Holy Bible: Matthew 16:19
- ^ "CCC, 890". Vatican.va.
- ^ "CCC, 835". Vatican.va.
The rich variety of … theological and spiritual heritages proper to the local churches 'unified in a common effort shows all the more resplendently the catholicity of the undivided Church'.(cf. Second Vatican Council, Dogmatic Constitution on the Church Lumen gentium, 23)
- ^ Colin Gunton. "Christianity among the Religions in the Encyclopedia of Religion", Religious Studies, Vol. 24, number 1, page 14. In a review of an article from the Encyclopedia of Religion, Gunton writes: "[T]he article [on Catholicism in the encyclopedia] rightly suggests caution, suggesting at the outset that Roman Catholicism is marked by several different doctrinal, theological and liturgical emphases."
- ^ "CCC, 1322–1327". Vatican.va.
the Eucharist is the sum and summary of our faith
- ^ "The Four Marian Dogmas". Catholic News Agency. Retrieved 25 March 2017.
- ^ a b c Agnew, John (12 February 2010). "Deus Vult: The Geopolitics of Catholic Church". Geopolitics. 15 (1): 39–61. doi:10.1080/14650040903420388. S2CID 144793259.
- ^ John Meyendorff, Catholicity and the Church, St Vladimirs Seminary Press, 1997, ISBN 0-88141-006-3, p. 7
- ^ Elwell, Walter; Comfort, Philip Wesley (2001), Tyndale Bible Dictionary, Tyndale House Publishers, pp. 266, 828, ISBN 0-8423-7089-7
- ^ MacCulloch, Christianity, p. 127.
- ^ a b Thurston, Herbert (1908). "Catholic". In Knight, Kevin (ed.). The Catholic Encyclopedia. 3. New York: Robert Appleton Company. Retrieved 17 August 2012.
- ^ "Cyril of Jerusalem, Lecture XVIII, 26". Tertullian.org. 6 August 2004. Retrieved 17 August 2012.
- ^ Edictum de fide catholica
- ^ "Eastern Orthodoxy", Encyclopædia Britannica online.
- ^ "catholic, adj. and n." Oxford English Dictionary Online. Oxford University Press, June 2014. Web. 7 August 2014. Excerpt: "After the separation of East and West 'Catholic' was assumed as its descriptive epithet by the Western or Latin Church, as 'Orthodox' was by the Eastern or Greek. At the Reformation, the term 'Catholic' was claimed as its exclusive right by the body remaining under the Roman obedience, in opposition to the 'Protestant' or 'Reformed' National Churches. These, however, also retained the term, giving it, for the most part, a wider and more ideal or absolute sense, as the attribute of no single community, but only of the whole communion of the saved and saintly in all churches and ages. In England, it was claimed that the Church, even as Reformed, was the national branch of the 'Catholic Church' in its proper historical sense." Note: The full text of the OED definition of "catholic" can be consulted here.
- ^ McBrien, Richard (2008). The Church. Harper Collins. p. xvii. Online version available Browseinside.harpercollins.com Archived 27 August 2009 at the Wayback Machine. Quote: "[T]he use of the adjective 'Catholic' as a modifier of 'Church' became divisive only after the East–West Schism… and the Protestant Reformation. … In the former case, the Western Church claimed for itself the title Catholic Church, while the East appropriated the name Orthodox Church. In the latter case, those in communion with the Bishop of Rome retained the adjective "Catholic", while the churches that broke with the Papacy were called Protestant."
- ^ "Roman Catholic, n. and adj". Oxford English Dictionary. Retrieved 24 October 2017.
- ^ "Documents of the II Vatican Council". Vatican.va. Archived from the original on 5 June 2004. Retrieved 4 May 2009.|quote=Note: The pope's signature appears in the Latin version.}}
- ^ "Decrees of the First Vatican Council – Papal Encyclicals". 29 June 1868.
- ^ "The Bull of Indiction of the Sacred Oecumenical and General Council of Trent under the Sovereign Pontiff, Paul III." The Council of Trent: The Canons and Decrees of the Sacred and Oecumenical Council of Trent. Ed. and trans. J. Waterworth. London: Dolman, 1848. Retrieved from History.Hanover.edu, 12 September 2018.
- ^ "Catholic Encyclopedia: Roman Catholic". www.newadvent.org.
- ^ "Kenneth D. Whitehead". www.ewtn.com.
- ^ a b Bokenkotter 2004, p. 30.
- ^ Kreeft, p. 980.
- ^ Burkett, p. 263
- ^ a b Barry, p. 46.
- ^ "CCC, 1076". Vatican.va. Retrieved 8 November 2014.
§ 1076: The Church was made manifest to the world on the day of Pentecost by the outpouring of the Holy Spirit…
- ^ Herbermann, Charles, ed. (1913). . Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
"He [the Holy Spirit] is essentially the Spirit of truth (John 14:16–17; 15:26), Whose office it is to … to teach the Apostles the full meaning of it [of the truth] (John 14:26; 16:13). With these Apostles, He will abide forever (John 14:16). Having descended on them at Pentecost, He will guide them in their work (Acts 8:29)… - ^ "CCC, 880, 883". Vatican.va. Retrieved 1 November 2014."
- ^ Christian Bible, Matthew 16:13–20
- ^ "Saint Peter the Apostle: Incidents important in interpretations of Peter". Encyclopædia Britannica. Retrieved 8 November 2014.
- ^ "CCC, 880–881". Vatican.va. Retrieved 1 November 2014.
- ^ a b Joyce, George (1913). . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
- ^ "Was Peter in Rome?". Catholic Answers. 10 August 2004. Archived from the original on 12 December 2016. Retrieved 9 November 2014.
if Peter never made it to the capital, he still could have been the first pope, since one of his successors could have been the first holder of that office to settle in Rome. After all, if the papacy exists, it was established by Christ during his lifetime, long before Peter is said to have reached Rome. There must have been a period of some years in which the papacy did not yet have its connection to Rome.
- ^ a b c Brown, Raymond E. (2003). 101 Questions and Answers on the Bible. Paulist Press. pp. 132–134. ISBN 978-0-8091-4251-4.
- ^ Oscar Cullmann (1962), Peter: Disciple, Apostle, Martyr (2 ed.), Westminster Press p. 234
- ^ Henry Chadwick (1993), The Early Church, Penguin Books p. 18
- ^ Ehrman, Bart D (2006). Peter, Paul, and Mary Magdalene: The Followers of Jesus in History and Legend. US: Oxford University Press. p. 84. ISBN 978-0-19530-013-0.
Peter, in short, could not have been the first bishop of Rome, because the Roman church did not have anyone as its bishop until about a hundred years after Peter's death.
- ^ Bokenkotter 2004, p. 24.
- ^ MacCulloch, Christianity, pp. 155–159, 164.
- ^ Valliere, Paul (2012). Conciliarism. Cambridge University Press. p. 92. ISBN 978-1-107-01574-6.
- ^ Patriarch, Bartholomew (2008). Encountering the Mystery. Random House. p. 3. ISBN 978-0-385-52561-9.
- ^ Michalopulos, George C. (11 September 2009). "Canon 28 and Eastern Papalism: Cause or Effect?". Archived from the original on 10 January 2013.
- ^ Noble, p. 214.
- ^ "Rome (early Christian)". Cross, F. L., ed., The Oxford Dictionary of the Christian Church. New York: Oxford University Press. 2005
- ^ Ayer, Joseph Cullen, Jr. (1913). A Source Book for Ancient Church History: From the Apostolic Age to the Close of the Conciliar Period. New York: Charles Scribner's Sons. p. 538.
- ^ Ayer, p. 553
- ^ Baumgartner, Frederic J. (2003). Behind Locked Doors: A History of the Papal Elections. Palgrave Macmillan. pp. 10–12. ISBN 978-0-31229-463-2.
- ^ Duffy, Eamon. 1997. Saints & Sinners: A History of the Popes. Yale University Press. pp. 66–67
- ^ Le Goff, p. 14: "The face of the barbarian invaders had been transformed by another crucial fact. Although some of them had remained pagan, another part of them, not the least, had become Christian. But, by a curious chance, which was to leave serious consequences, these converted barbarians—the Ostrogoths, Visigoths, Burgundians, Vandals, and later the Lombards—had been converted to Arianism, which had become a heresy after the council of Nicaea. They had in fact been converted by followers of the 'apostle of the Goths', Wulfilas."
- ^ Le Goff, p. 14: "Thus what should have been a religious bond was, on the contrary, a subject of discord and sparked off bitter conflicts between Arian barbarians and Catholic Romans."
- ^ Le Goff, p. 21: "Clovis' master-stroke was to convert himself and his people not to Arianism, like the other barbarian kings, but to Catholicism."
- ^ Le Goff, p. 21
- ^ Drew, Katherine Fischer (2014). The Lombard Laws. University of Pennsylvania Press. p. xviii. ISBN 978-0-81221-055-2.
- ^ How The Irish Saved Civilisation: The Untold Story of Ireland's Heroic Role from the Fall of Rome to the Rise of Medieval Europe by Thomas Cahill, 1995.
- ^ Cahill, Thomas. How the Irish Saved Civilisation. Hodder and Stoughton, 1995.
- ^ Woods, pp. 115–27
- ^ Duffy, p. 133.
- ^ Woods Jr., Thomas. "Review of How the Catholic Church Built Western Civilisation". National Review Book Service. Archived from the original on 22 August 2006. Retrieved 16 September 2006.
- ^ Pirenne, Henri (1980) [1925]. Medieval Cities: Their Origins and the Revival of Trade. Frank D. Halsey (trans.). Princeton, NJ: Princeton University Press. pp. 27–32. ISBN 978-0-69100-760-1.
- ^ Richards, Jeffrey (2014). The Popes and the Papacy in the Early Middle Ages. Routledge. p. 230. ISBN 978-1-31767-817-5.
- ^ Walker, Willston (1985). History of the Christian Church. Simon and Schuster. pp. 250–251. ISBN 978-0-68418-417-3.
- ^ Vidmar, The Catholic Church Through the Ages (2005), pp. 107–11
- ^ Duffy, Saints and Sinners (1997), p. 78, quote: "By contrast, Paschal's successor Eugenius II (824–7), elected with imperial influence, gave away most of these papal gains. He acknowledged the Emperor's sovereignty in the papal state, and he accepted a constitution imposed by Lothair which established imperial supervision of the administration of Rome, imposed an oath to the Emperor on all citizens, and required the pope–elect to swear fealty before he could be consecrated. Under Sergius II (844–7) it was even agreed that the pope could not be consecrated without an imperial mandate and that the ceremony must be in the presence of his representative, a revival of some of the more galling restrictions of Byzantine rule."
- ^ Riley-Smith, p. 8
- ^ Bokenkotter 2004, pp. 140-141.
- ^ Phillips, Jonathan (2005). The Fourth Crusade and the Sack of Constantinople. Penguin Books. p. PT19. ISBN 978-1-10112-772-8.
- ^ Woods, pp. 44–48
- ^ Bokenkotter 2004, pp. 158-159.
- ^ Duffy, Saints and Sinners (1997), p. 122
- ^ a b Morris, p. 232
- ^ McManners, p. 240
- ^ Geanakoplos, Deno John (1989). Constantinople and the West. Madison, WI: University of Wisconsin Press. ISBN 978-0-29911-880-8.
- ^ Collinge, William J. (2012). Historical Dictionary of Catholicism. Scarecrow Press. p. 169. ISBN 978-0-81085-755-1.
- ^ Koschorke, pp. 13, 283
- ^ Hastings (1994), p. 72
- ^ Koschorke, p. 21
- ^ Koschorke, pp. 3, 17
- ^ Lyons (2013), p. 17
- ^ a b Bokenkotter 2004, p. 215.
- ^ Vidmar, p. 184.
- ^ Bokenkotter 2004, pp. 223-224.
- ^ Fernández, Luis Martínez (2000). "Crypto-Protestants and Pseudo-Catholics in the Nineteenth-Century Hispanic Caribbean". Journal of Ecclesiastical History. 51 (2): 347–365. doi:10.1017/S0022046900004255. S2CID 162296826.
- ^ Bokenkotter 2004, pp. 235-237.
- ^ a b Vidmar, The Catholic Church Through the Ages (2005), p. 233
- ^ a b Duffy, Saints and Sinners (1997), pp. 177–178
- ^ Bokenkotter 2004, pp. 242-244.
- ^ Maxwell, Melvin. Bible Truth or Church Tradition, p. 70
- ^ Pollard, pp. 7–8
- ^ Bokenkotter 2004, pp. 283-285.
- ^ Herbermann, Charles, ed. (1913). . Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
- ^ Collins, p. 176
- ^ Duffy, pp. 214–216
- ^ "John Paul II, General Audience". Vatican.va. 24 March 1993. Archived from the original on 10 August 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ Leith, Creeds of the Churches (1963), p. 143
- ^ Duffy, Saints and Sinners (1997), p. 232
- ^ Fahlbusch, The Encyclopedia of Christianity (2001), p. 729
- ^ Kertzer, David I. (2006). Prisoner of the Vatican. Houghton Mifflin Harcourt. p. PT155. ISBN 978-0-547-34716-5.
- ^ D'Agostino, Peter R. (2010). "'Utterly Faithless Specimens': Italians in the Catholic Church in America". In Connell, William J.; Gardaphé, Fred (eds.). Anti-Italianism: Essays on a Prejudice. Palgrave Macmillan. pp. 33–34. ISBN 978-0-230-11532-3.
- ^ John Pollard "Papal Diplomacy and The Great War" (2014).
- ^ a b Chadwick, Owen, pp. 264–265
- ^ Scheina, p. 33.
- ^ Riasanovsky 617
- ^ Riasanovsky 634
- ^ Payne, p. 13
- ^ Alonso, pp. 395–396
- ^ Blood of Spain, Ronald Fraser p. 415, collective letter of bishops of Spain, addressed to the bishops of the world. ISBN 0-7126-6014-3
- ^ Fontenelle, Mrg R (1939), Seine Heiligkeit Pius XI, p. 164. Alsactia, France
- ^ Encyclical Divini Redemptoris, § 18 (AAS 29 [1937], 74). 1937. Libreria Editrice Vaticana (English translation Archived 9 September 2015 at the Wayback Machine)
- ^ Rhodes, pp. 182–183
- ^ Rhodes, p. 197
- ^ Rhodes, pp. 204–205
- ^ Cook, p. 983
- ^ "Non-Jewish Victims of Persecution in Germany". Yad Vashem. Retrieved 28 October 2010.
- ^ Erika Weinzierl: Kirchlicher Widerstand gegen den Nationalsozialismus. In: Themen der Zeitgeschichte und der Gegenwart. Vienna 2004, ISBN 3-8258-7549-0, pp 76.
- ^ Elisabeth Boeckl-Klamper, Thomas Mang, Wolfgang Neugebauer: Gestapo-Leitstelle Wien 1938–1945. Vienna 2018, ISBN 978-3902494832, pp. 299–305; Hans Schafranek: Widerstand und Verrat: Gestapospitzel im antifaschistischen Untergrund. Vienna 2017, ISBN 978-3707606225, pp. 161–248; Fritz Molden: Die Feuer in der Nacht. Opfer und Sinn des österreichischen Widerstandes 1938–1945. Vienna 1988, p. 122; Peter Broucek "Die österreichische Identität im Widerstand 1938–1945" (2008), p. 163; Hansjakob Stehle "Die Spione aus dem Pfarrhaus (German: The spy from the rectory)" In: Die Zeit, 5 January 1996; Christoph Thurner "The CASSIA Spy Ring in World War II Austria: A History of the OSS's Maier-Messner Group" (2017), pp 35; Bernhard Kreutner "Gefangener 2959: Das Leben des Heinrich Maier – Mann Gottes und unbeugsamer Widerstandskämpfer" (2021).
- ^ Iken, Katja. "Pius XII: Wie Adolf Hitler den Papst entführen lassen wollte". www.spiegel.de.
- ^ Online, Wiener Zeitung. "Hitler plante Entführung Pius' XII. - "Streng geheime" Berichte faschistischer Parteigrößen entdeckt". Weltpolitik Nachrichten - Wiener Zeitung Online.
- ^ Bokenkotter 2004, p. 192.
- ^ Deák, p. 182
- ^ Eakin, Emily (1 September 2001). "New Accusations Of a Vatican Role In Anti-Semitism; Battle Lines Were Drawn After Beatification of Pope Pius IX". The New York Times. Retrieved 9 March 2008.
- ^ Phayer (2000), pp. 50–57
- ^ Welle, Deutsche (1 March 2020). "The ratlines: What did the Vatican know about Nazi escape routes?". DW.COM. Retrieved 7 February 2021.
- ^ Opitz, Manuel (15 February 2014). "Rattenlinien: Fluchthilfe für Nazis - vom Vatikan und US-Agenten" – via www.welt.de.
- ^ "NS-Fluchthelfer: Der "braune Bischof" und die Rattenlinie". DER STANDARD.
- ^ Rome, Philip Willan. "Judgment day: Vatican ready to open its Holocaust files to the world" – via www.thetimes.co.uk.
- ^ a b Phayer (2000), p. 32
- ^ Phayer (2000), p. 39
- ^ Tomasevich, Jozo (2001). War and Revolution in Yugoslavia, 1941-1945: Occupation and Collaboration. Stanford University Press. p. 555. ISBN 978-0-80477-924-1.
- ^ "Pope Stared Down Communism in Homeland – and Won". CBC News. April 2005. Archived from the original on 23 December 2007. Retrieved 31 January 2008.
- ^ Smith, Craig (10 January 2007). "In Poland, New Wave of Charges Against Clerics". The New York Times. Retrieved 23 May 2008.
- ^ "Untold story of 1989". The Tablet. Retrieved 28 October 2010.
- ^ Bokenkotter 2004, pp. 356-358.
- ^ "China installs Pope-backed bishop". BBC News. 21 September 2007. Retrieved 28 October 2010.
- ^ Chadwick, p. 259
- ^ The Second Vatican Council Celebrating Its Achievements and the Future p. 86
- ^ "Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium". Vatican.va. 4 December 1963. Archived from the original on 21 February 2008. Retrieved 12 January 2012.
- ^ Duffy, pp. 270–276
- ^ Duffy, Saints and Sinners (1997), pp. 272, 274
- ^ Pope Paul VI (28 October 1965). "Nostra aetate: Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions". Archived from the original on 20 December 2008. Retrieved 16 June 2011.
According to Section 4: "True, the Jewish authorities and those who followed their lead pressed for the death of Christ; still, what happened in His passion cannot be charged against all the Jews, without distinction, then alive, nor against the Jews of today. Although the Church is the new people of God, the Jews should not be presented as rejected or accursed by God, as if this followed from the Holy Scriptures."
- ^ Bauckham, p. 373
- ^ O'Neel, Brian (3 April 2003). "Holier Than Thou: How Rejection of Vatican II Led Lefebvre into Schism". This Rock. San Diego: Catholic Answers. 14 (4). Archived from the original on 10 May 2010.
- ^ May, John F. (2012). World Population Policies: Their Origin, Evolution, and Impact. Springer. pp. 202–203. ISBN 978-94-007-2837-0.
- ^ Kinkel, R. John (2014). Papal Paralysis: How the Vatican Dealt with the AIDS Crisis. Lexington. p. 2. ISBN 978-0-7391-7684-9.
- ^ "Germain Grisez on "Humanae Vitae", Then and Now: The Dust Still Hasn't Settled, But There Are Signs of Hope". Zenit: The World Seen from Rome. 14 July 2003. Retrieved 16 November 2014.
- ^ "2 April – This Day in History". History.co.uk. Retrieved 28 October 2010.
- ^ Peter and Margaret Hebblethwaite and Peter Stanford (2 April 2005). "Obituary: Pope John Paul II". The Guardian. London. Retrieved 28 October 2010.
- ^ "WYD 2011 Madrid – Official Site – What is WYD?". Madrid11.com. 15 June 2011. Archived from the original on 22 June 2012. Retrieved 17 August 2012.
- ^ Maxwell-Stuart, P.G. (2006). Chronicle of the Popes: Trying to Come Full Circle. London: Thames & Hudson. p. 234. ISBN 978-0-500-28608-1.
- ^ John Paul II (15 May 1981). "Laborem exercens". Libreria Editrice Vaticana. Archived from the original on 27 October 2014. Retrieved 16 November 2014.
- ^ John Paul II (25 March 1995). "Evangelium Vitae". Libreria Editrice Vaticana. Archived from the original on 27 October 2014. Retrieved 16 November 2014.
- ^ Cowell, Alan (31 October 1992). "After 350 Years, Vatican Says Galileo Was Right: It Moves" – via NYTimes.com.
- ^ Montalbano, William D. (1 November 1992). "Vatican Finds Galileo 'Not Guilty'" – via www.washingtonpost.com.
- ^ Johnston, Jerry Earl (18 February 2006). "Benedict's encyclical offers hope for world". Deseret News. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 12 September 2010. WebCitation archive
- ^ Gledhill, Ruth "Pope set to bring back Latin Mass that divided the Church" The Times 11 October 2006. Retrieved 21 November 2010 WebCitation archive
- ^ "Summary of the synod assemblies", Synodal Information, Rome, IT: The Vatican, 9 March 2005
- ^ Smith-Spark, Laura; Messia, Hada (13 February 2013). "Pope's resignation was not forced by health issues, spokesman says". CNN. Retrieved 30 March 2015.
- ^ Ritter, Karl, "Pope Francis reaches out to Jews", huffingtonpost.com, 16 March 2013. Retrieved 16 March 2013.
- ^ Demacopoulos, George E., "The extraordinary historical significance of His Holiness' presence at Pope Francis' installation as Bishop of Rome", Archon News (Order of St. Andrew the Apostle), 19 March 2013. Retrieved 19 March 2013.
- ^ Pelowski, Alton J. (May 2013). "Our Eastern Brothers". Columbia. pp. 20–23.
- ^ "Unity call as Pope Francis holds historic talks with Russian Orthodox Patriarch". BBC. 12 February 2016. Retrieved 13 February 2016.
- ^ Dias, Elizabeth (8 October 2013). "Pope Francis Calls Extraordinary Synod on Family and Marriage". Time Magazine. Retrieved 17 November 2014.
- ^ Twomey, Fr. D. Vincent (24 October 2014). "The "media synod" has eclipsed the real one". Catholic Herald. Retrieved 17 November 2014.
- ^ Echeverria, Eduardo (17 October 2014). "The Synod's Interim Report: Ambiguity and Misinterpretation". Crisis Magazine.
- ^ Miille, Andrew (3 May 2017). "Catholics and Copts Recognise Shared Baptism". The Philadelphia Trumpet. Retrieved 22 May 2017.
- ^ "Christ's Faithful – Hierarchy, Laity, Consecrated Life: The episcopal college and its head, the Pope (880–883)". Catechism of the Catholic Church, Second Edition. Libreria Editrice Vaticana. 2012.
'[T]he Roman Pontiff [the pope], … has full, supreme, and universal power over the whole Church, a power which he can always exercise unhindered.' 'The college or body of bishops has no authority unless united with the Roman Pontiff, Peter's successor, as its head.' As such, this college has 'supreme and full authority over the universal Church; but this power cannot be exercised without the agreement of the Roman Pontiff.'
- ^ Van Hove, A. (1913). . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. "It is usual to distinguish a twofold hierarchy in the Church, that of order and that of jurisdiction, corresponding to the twofold means of sanctification, grace, which comes to us principally through the sacraments, and good works, which are the fruit of grace."
- ^ "Lesson 11: On the Church". Catholic News Agency.
- ^ Most, William G. "The Catholic Church is the Mystical Body of Christ". ewtn.com. Global Catholic Network.
- ^ "Christ's Headship". catholicculture.org.
- ^ "The Pope". newadvent.org.
- ^ "Lumen Gentium". vatican.va.
- ^ "Christ's Faithful – Hierarchy, Laity, Consecrated Life: The episcopal college and its head, the Pope". Catechism of the Catholic Church. Vatican City: Libreria Editrice Vaticana. 1993. Retrieved 14 April 2013.
- ^ "Habemus Papam! Cardinal Bergoglio Elected Pope Francis". News.va. Retrieved 14 March 2013.
- ^ Pelikan, Jaroslav (1985). Christian Tradition: A History of the Development of Doctrine, Volume 4: Reformation of Church and Dogma (1300–1700). University of Chicago Press. p. 114. ISBN 978-0-226-65377-8.
- ^ Feduccia (editor), Robert (2005). Primary Source Readings in Catholic Church History. Saint Mary's Press. p. 85. ISBN 978-0-88489-868-9.CS1 maint: extra text: authors list (link)
- ^ "Vatican City State – State and Government". Vaticanstate.va. Archived from the original on 22 July 2010. Retrieved 11 August 2010.
- ^ "Country Profile: Vatican City State/Holy See | Travel and Living Abroad". British Foreign and Commonwealth Office. 27 February 2012. Archived from the original on 31 December 2010. Retrieved 26 June 2012.
- ^ McDonough (1995), p. 227
- ^ Duffy (1997), p. 415
- ^ Duffy (1997), p. 416
- ^ Duffy (1997), pp. 417–418
- ^ Black's Law Dictionary, 5th Edition, pg. 771: "Jus canonicum"
- ^ Della Rocca, Manual of Canon Law, p. 3.
- ^ Berman, Harold J. Law and Revolution, pp. 86, 115.
- ^ Edward N. Peters, CanonLaw.info Home Page, accessed 11 June 2013.
- ^ Raymond Wacks, Law: A Very Short Introduction, 2nd Ed. (Oxford University Press, 2015) p. 13.
- ^ "Canon 331 - 1983 Code of Canon Law". Vatican.va.
- ^ a b Edward N. Peters, "A Catechist's Introduction to Canon Law", CanonLaw.info, accessed June-11-2013
- ^ a b Manual of Canon Law, pg. 49
- ^ "Code of Canon Law: text – IntraText CT". intratext.com.
- ^ "St. Joseph Foundation newsletter" (PDF). 30 (7). St. Joseph Foundation: 3. Cite journal requires
|journal=(help) - ^ Pink, Thomas. "Conscience·and·Coercion". First·Things. The Institute on Religion and Public Life. Retrieved 24 March 2015.
The 1983 Code of Canon Law still teaches that the Church has a coercive authority over the baptised, with the authority to direct and to punish, by temporal as well as spiritual penalties, for culpable apostasy or heresy.
- ^ Beal, John P. (2000). New Commentary on the Code of Canon Law. Paulist Press. p. 85. ISBN 978-0-8091-4066-4.
- ^ "Agreement between the Holy See and the Republic of Malta on the recognition of civil effects to canonical marriages and to the decisions of the ecclesiastical authorities and tribunals about the same marriages". Vatican.va. 3 February 1993. Archived from the original on 16 February 2014. Retrieved 6 August 2014.
- ^ "Code of Canon Law: Book I General Norms (1–6)". Intratext Library. Retrieved 3 April 2015.
- ^ "1990 Code of Canons of Oriental Churches, Canon 1". jgray.org. Retrieved 3 April 2015.
- ^ Ronald G. Roberson. "Eastern Catholic Churches Statistics 2010". CNEWA. Retrieved 30 April 2011.
- ^ a b Colin Gunton. "Christianity among the Religions in the Encyclopedia of Religion", Religious Studies, Vol. 24, number 1, p. 14. In a review of an article from the Encyclopedia of Religion, Gunton writes "… [T] he article [on Catholicism in the encyclopedia] rightly suggests caution, suggesting at the outset that Roman Catholicism is marked by several different doctrinal and theological emphases."
- ^ "Orientalium Ecclesiarum". Vatican Council II. 2. Archived from the original on 1 September 2000. Retrieved 30 April 2011.
- ^ Kevin R. Yurkus. "The Other Catholics: A Short Guide to the Eastern Catholic Churches". Catholic Education Resource Center. Retrieved 20 June 2017.
- ^ "General Essay on Western Christianity", "Western Church/Roman Catholicism" Overview of World Religions. Division of Religion and Philosophy, University of Cumbria. 1998/9 ELMAR Project. Accessed 26 March 2015.
- ^ "Code of Canons for the Eastern Churches, Title 2". intratext.com. 1992.
- ^ "Malankara Catholic Church sui iuris: Juridical Status and Power of Governance". Scribd.
- ^ "CCEO, Canons 55–150". Intratext.com (English Translation). 1990.
- ^ "CCEO, Canons 151–154". 1990.
- ^ "CCEO, Canons 155–173". 1990.
- ^ "CCEO, Canons 174–176". 1990.
- ^ "CCEO, Canon 27–28.". Intratext.com (English Translation). 1990.
- ^ "Congregation for the Oriental Churches: Profile". Rome: Vatican.va. Archived from the original on 14 May 2011. Retrieved 2 April 2015.
- ^ "PEW Research Center: Christian Population as Percentages of Total Population by Country 2010". Retrieved 13 October 2015.
- ^ Vatican, Annuario Pontificio 2009, p. 1172.
- ^ Annuario Pontifico per l'anno 2010 (Città di Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2010)
- ^ Barry, p. 52
- ^ "Canon 519 1983 Code of Canon Law". Intratext.com.
The parish priest is the proper clergyman in charge of the congregation of the parish entrusted to him. He exercises the pastoral care of the community entrusted to him under the authority of the diocesan bishop, whose ministry of Christ he is called to share, so that for this community he may carry out the offices of teaching, sanctifying and ruling with the cooperation of other priests or deacons and with the assistance of lay members of Christ's faithful, in accordance with the law.
- ^ "Laudato Si". Vermont Catholic (Winter ed.). 8 (4): 73. 2016–2017. Retrieved 19 December 2016.
- ^ a b Acta Apostolicae Sedis 86 (PDF). 1994. pp. 541–542. Archived from the original (PDF) on 21 July 2015.; English translation)
- ^ a b "Canon 573–746". 1983 Code of Canon Law. Vatican.va. Archived from the original on 18 April 2016. Retrieved 9 March 2008.
- ^ "Google Scholar". scholar.google.com.
- ^ Cafardi, Nicolas P. "Catholic Law Schools and Ex Corde Ecclesiae", Theological Exploration, vol. 2. no. 1 of Duquesne University and in Law Review of University of Toledo, vol. 33
- ^ "Definition of Catholic Church on the Your Dictionary website". Yourdictionary.com. Retrieved 3 June 2020.
The Roman Catholic Church, which consists of 23 particular Churches in full communion with the Bishop of Rome. The Catholic Church is the world's second largest religious body after Sunni Islam.
- ^ "The Global Catholic Population". Pew Research Center. 13 February 2013. Retrieved 4 April 2021.
- ^ Chryssides, George D.; Wilkins, Margaret Z. (2014). Christians in the Twenty-First Century. p. 9. ISBN 978-1-31754-558-3.
Roughly half of all Christians worldwide are Roman Catholics
- ^ "News – Agenzia Fides". www.fides.org.
- ^ "Pontifical Yearbook 2016 and the Annuarium Statisticum Ecclesiae 2014: dynamics of a Church in transformation". press.vatican.va.
- ^ "The teaching office". Catechism of the Catholic Church. Vatican. Archived from the original on 29 April 2011. Retrieved 28 April 2011.
889 in order to preserve the Church in the purity of the faith handed on by the apostles, Christ who is the Truth willed to confer on her a share in his own infallibility.
- ^ Second Vatican Council. "Chapter III, paragraph 25". Lumen Gentium. Vatican. Archived from the original on 6 September 2014. Retrieved 24 July 2010.
by the light of the Holy Spirit … vigilantly warding off any errors that threaten their flock.
- ^ "CCC, 80–81". Vatican.va. Archived from the original on 29 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ Paul VI, Pope (1964). "Lumen Gentium chapter 2, Paragraph 14". Vatican. Archived from the original on 6 September 2014. Retrieved 9 March 2008.
- ^ "The teaching office". Catechism of the Catholic Church. Vatican. Archived from the original on 6 September 2010. Retrieved 24 July 2010.
- ^ "CCC, 85–88". Vatican.va. Archived from the original on 29 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ Schreck, pp. 15–19
- ^ Schreck, p. 30
- ^ Marthaler, preface
- ^ John Paul II, Pope (1997). "Laetamur Magnopere". Vatican. Archived from the original on 14 March 2015. Retrieved 21 March 2015.
- ^ "CCC, 232–237, 252". Vatican.va. Retrieved 21 March 2015.
- ^ McGrath, pp. 4–6.
- ^ "CCC, 'Jesus Christ suffered under Pontius Pilate, was crucified, died, and was buried'". Vatican.va. Retrieved 30 December 2014.
- ^ Kreeft, pp. 71–72
- ^ "Greek and Latin Traditions on Holy Spirit". ewtn.com.
- ^ "Catechism of the Catholic Church – IntraText – CCC 248". vatican.va. Archived from the original on 3 March 2013. Retrieved 12 February 2016.
- ^ "CCC, 245–248". Vatican.va. Retrieved 7 August 2014.
- ^ William Cardinal Levada (29 June 2007). "Responses to Some Questions Regarding Certain Aspects of the Doctrine of the Church". Rome: Congregation for the Doctrine of the Faith. Archived from the original on 13 August 2013. Retrieved 26 November 2014.
- ^ "Pastoral Constitution on the Church in the Modern World GAUDIUM ET SPES § 45". Vatican.va. 7 December 1965. Archived from the original on 17 October 2012. Retrieved 4 April 2015.
- ^ Felici, Pericle, ed. (21 November 1964). "Dogmatic Constitution on the Church Lumen Gentium". Archived from the original on 6 September 2014. Retrieved 4 April 2015.
- ^ Paragraph 2, second sentence: "Dignitatis humanae". Archived from the original on 11 February 2012. Retrieved 20 June 2015.
- ^ "Catechism of the Catholic Church – IntraText – CCC, 811". vatican.va. Archived from the original on 7 April 2015.
- ^ Kreeft, p. 98, quote "The fundamental reason for being a Catholic is the historical fact that the Catholic Church was founded by Christ, was God's invention, not man's;… As the Father gave authority to Christ (Jn 5:22; Mt 28:18–20), Christ passed it on to his apostles (Lk 10:16), and they passed it on to the successors they appointed as bishops." (see also Kreeft, p. 980)
- ^ Barry, p. 46
- ^ "CCC_880". vatican.va. Archived from the original on 6 September 2010. Retrieved 20 August 2011.
- ^ Schreck, p. 131
- ^ a b "CCC, 816". Vatican.va. Retrieved 30 December 2014.
816':The Second Vatican Council's Decree on Ecumenism explains: "For it is through Christ's Catholic Church alone, which is the universal help toward salvation, that the fullness of the means of salvation can be obtained. It was to the apostolic college alone, of which Peter is the head, that we believe that our Lord entrusted all the blessings of the New Covenant, in order to establish on earth the one Body of Christ into which all those should be fully incorporated who belong in any way to the People of God. [Unitatis redintegratio 3 § 5.]
- ^ "CCC, 608". Vatican.va. Retrieved 6 August 2014.
- ^ Colossians 1.18
- ^ Barry, p. 26
- ^ "The paschal mystery in the sacraments of the church". Compendium of the Catechism of the Catholic Church. Vatican.va. 2005. Retrieved 14 December 2014.
- ^ "CCC, 1021–22, 1039, 1051". Vatican.va. Retrieved 28 December 2014.
1039: …The Last Judgment will reveal even to its furthest consequences the good each person has done or failed to do during his earthly life
- ^ Schreck, p. 397
- ^ "CCC, 1038–1041". Vatican.va. Retrieved 7 August 2014.
- ^ "CCC, 1023–29, 1042–50". Vatican.va. Retrieved 30 July 2014.
- ^ "CCC, 1030–1032, 1054". Vatican.va. Retrieved 6 August 2014.
- ^ "Saints' Prayers for Souls in Purgatory". Ewtn.com. Retrieved 28 October 2010.
- ^ "CCC, 1033–37, 1057". Vatican.va. Retrieved 7 August 2014.
- ^ "CCC, 1058". Vatican.va. Retrieved 7 August 2014.
- ^ "CCC, 1037". Vatican.va. Retrieved 7 August 2014.
- ^ Christian Bible, Luke 23:39–43
- ^ "Library : The Hope of Salvation for Infants Who Die Without Being Baptised". Catholic Culture. 19 January 2007. Retrieved 28 October 2010.
- ^ a b "Christ's Church Subsists in the Catholic Church". ewtn.com. Retrieved 27 August 2015.
- ^ Fanning, William (1913). . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. (See: "Necessity of baptism" and "Substitutes for the sacrament")
- ^ Wilson, Douglas; Fischer, Ty (2005). Omnibus II: Church Fathers Through the Reformation. Veritas Press. p. 101. ISBN 978-1-932168-44-0.
The word 'hallow' means 'saint,' in that 'hallow' is just an alternative form of the word 'holy' ('hallowed be Thy name').
- ^ Diehl, Daniel; Donnelly, Mark (2001). Medieval Celebrations. Stackpole Books. p. 13. ISBN 978-0-8117-2866-9.
The word hallow was simply another word for saint.
- ^ "Beatification, in the present discipline, differs from canonisation in this: that the former implies (1) a locally restricted, not a universal, permission to venerate, which is (2) a mere permission, and no precept; while canonisation implies a universal precept" (Beccari, Camillo. "Beatification and Canonisation". The Catholic Encyclopedia. Vol. 2. New York, New York: Robert Appleton Company, 1907. Accessed 27 May 2009.).
- ^ Carroll, Michael P. (1989). Catholic Cults and Devotions: A Psychological Inquiry. McGill-Queen's University Press. p. 7. ISBN 978-0-7735-0693-0.
- ^ "Catholic Prayers, Novenas, Prayers of Jesus, Marian Prayers, Prayers of the Saints". EWTN. Archived from the original on 7 April 2015. Retrieved 4 April 2015.
- ^ a b "Popular Devotions". New Advent. Retrieved 4 April 2015.
- ^ "Pilgrimages". New Advent. Retrieved 4 April 2015.
- ^ Knight, Christopher (15 September 1994). "Art Review : Images of 'Santos': Fascinating Portrait of Catholic Devotion". LA Times. Retrieved 4 April 2015.
- ^ Sacrosanctum Concilium, 13
- ^ "Pope Benedict XVI. 1 January 2012 – Feast of Solemnity of the Blessed Virgin Mary". Vatican.va. 1 January 2012. Archived from the original on 2 July 2012. Retrieved 17 August 2012.
- ^ a b Barry, p. 106
- ^ Schaff, Philip (2009). The Creeds of Christendom. ISBN 1-115-46834-0, p. 211.
- ^ Schreck, pp. 199–200
- ^ Barry, pp. 122–123
- ^ Schreck, p. 368
- ^ Baedeker, Rob (21 December 2007). "World's most-visited religious destinations". USA Today. Retrieved 3 March 2008.
- ^ a b "CCC, 1113–1114, 1117". Vatican.va. Retrieved 3 August 2014.
- ^ Kreeft, pp. 298–299
- ^ "CCC, 1210–1211". Vatican.va. Archived from the original on 9 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "CCC, 1097". Vatican.va. Retrieved 21 November 2014.
- ^ Herbermann, Charles, ed. (1913). . Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
- ^ a b "CoCC 291". Vatican.va.
To receive Holy Communion one must be fully incorporated into the Catholic Church and be in the state of grace, that is, not conscious of being in mortal sin. Anyone who is conscious of having committed a grave sin must first receive the sacrament of Reconciliation before going to Communion. Also important for those receiving Holy Communion are a spirit of recollection and prayer, observance of the fast prescribed by the Church, and an appropriate disposition of the body (gestures and dress) as a sign of respect for Christ.
- ^ a b Kreeft, p. 326
- ^ a b Kreeft, p. 331
- ^ "CCC, 1400–1401". Vatican.va. Archived from the original on 28 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "Principles and Norms on Ecumenism – 132". vatican.va. Archived from the original on 16 August 2010. Retrieved 12 February 2016.
- ^ "CCC, 1400". Vatican.va. Archived from the original on 28 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "CCC, 1399". Vatican.va. Archived from the original on 28 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "CCC, 1275". Vatican.va. Archived from the original on 9 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "CCC, 1263". Vatican.va. Archived from the original on 9 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "CCC, 1267". Vatican.va. Archived from the original on 9 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "CCC, 1282". Vatican.va. Archived from the original on 9 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "CCC, 1250". Vatican.va. Archived from the original on 29 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ Lazowski, Philip (2004). Understanding Your Neighbor's Faith: What Christians and Jews Should Know About Each Other. KTAV Publishing House. p. 157. ISBN 978-0-88125-811-0.
- ^ "CCC, 1272". Vatican.va. Archived from the original on 9 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "CCC, 1256". Vatican.va. Archived from the original on 9 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "CCC, 1285". Vatican.va. Archived from the original on 9 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "Canon 883". 1983 Code of Canon Law. Intratext.com. 4 May 2007. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "CCEO, Canon 695". Intratext.com (English translation). 1990. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "Canon 891". 1983 Code of Canon Law. Vatican.va. Archived from the original on 28 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ a b "Compendium of the CCC, 267". Vatican.va. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "Council of Florence: Bull of union with the Armenians". Ewtn.com. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "Catechism of the Catholic Church – IntraText – CCC 1310". vatican.va. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 12 February 2016.
- ^ "CCC, 1322–1324". Vatican.va. Archived from the original on 9 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "Catholic Activity: Preparing for First Holy Communion". Catholicculture.org. Retrieved 25 March 2015.
- ^ Pohle, Joseph (1913). . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
- ^ "CCC, 1365–1372". Vatican.va. Archived from the original on 1 January 2015. Retrieved 30 June 2011.
1365 Because it is the memorial of Christ's Passover, the Eucharist is also a sacrifice, thus, in the ritual text of the Mass, the priest asks of the congregation present, "Pray, brothers and sisters, that this my sacrifice and yours may be acceptable to God, the Almighty Father." the sacrificial character of the Eucharist is manifested in the very words of institution: "This is my body which is given for you" and "This cup which is poured out for you is the New Covenant in my blood." [Lk 22:19–20.] In the Eucharist, Christ gives us the very body which he gave up for us on the cross, the very blood which he "poured out for many for the forgiveness of sins." [Mt 26:28.]
- ^ "CCC, 1392–1395". Vatican.va. Retrieved 23 November 2014.
- ^ "Compendium of the CCC, 296". Vatican.va. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "Compendium of the CCC, 297". Vatican.va. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "Compendium of the CCC, 302–303". Vatican.va. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "Compendium of the CCC, 304–306". Vatican.va. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "Compendium of the CCC, 309". Vatican.va. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "Compendium of the CCC, 316". Vatican.va. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "Compendium of the CCC, 319". Vatican.va. Retrieved 30 June 2011.
- ^ Toner, Patrick (1913). . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
- ^ "CCC, 1534". Vatican.va. Retrieved 30 July 2014.
- ^ "CCC, 1535". Vatican.va. Retrieved 30 July 2014.
- ^ "Canon 1008–1009". 1983 Code of Canon Law. Vatican.va. Archived from the original on 2 March 2016. Retrieved 12 February 2016. (As modified by the 2009 motu proprio Archived 16 June 2011 at the Wayback Machine Omnium in mentem)
- ^ "CCC, 1536". Vatican.va. Retrieved 7 August 2014.
- ^ Karl Keating, "What Catholics Really Believe: Setting the Record Straight: Chapter 46: Priestly Celibacy". ewtn.com. Retrieved on 27 August 2015.
- ^ Niebuhr, Gustav (16 February 1997). "Bishop's Quiet Action Allows Priest Both Flock And Family". The New York Times. Retrieved 4 April 2008.
- ^ Canon 1031 Archived 21 February 2008 at the Wayback Machine Catholic Church Canon Law. Retrieved 9 March 2008.
- ^ Canon 1037 Archived 18 February 2008 at the Wayback Machine, Catholic Church Canon Law. Retrieved 9 March 2008.
- ^ Committee on the Diaconate. "Frequently Asked Questions About Deacons". United States Conference of Catholic Bishops. Retrieved 9 March 2008.
- ^ Canon 42 Catholic Church Canon Law. Retrieved 9 March 2008.
- ^ Canon 375 Archived 19 February 2008 at the Wayback Machine, Catholic Church Canon Law. Retrieved 9 March 2008.
- ^ Barry, p. 114.
- ^ "CCC, 1601,1614". Vatican.va. Retrieved 15 November 2014.
The matrimonial covenant, by which a man and a woman establish between themselves a partnership of the whole of life, is by its nature ordered toward the good of the spouses and the procreation and education of offspring; this covenant between baptised persons has been raised by Christ the Lord to the dignity of a sacrament.
- ^ a b Rev. Mark J. Gantley. "Petrine or Pauline Privilege". EWTN Global Catholic Network. 3 September 2004. Accessed 15 November 2014.
- ^ a b "Canon 1141–1143". 1983 Code of Canon Law. Catholicdoors.com.
- ^ "CCC, 1631". Vatican.va. Archived from the original on 28 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ a b "CCC, 1629". Vatican.va. Archived from the original on 28 June 2011. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "CCC, 1200–1209". Vatican.va. Retrieved 6 August 2014.
- ^ "CCEO, Canon 28 § 1". Vatican.va (official text Archived 4 June 2011 at the Wayback Machine). Intratext.com (English translation). 1990. Excerpt: "Ritus est patrimonium liturgicum, theologicum, spirituale et disciplinare cultura ac rerum adiunctis historiae populorum distinctum, quod modo fidei vivendae uniuscuiusque Ecclesiae sui iuris proprio exprimitur." (A rite is the liturgical, theological, spiritual and disciplinary heritage, differentiated by peoples' culture and historical circumstances, that finds expression in each sui iuris Church's own way of living the faith).
- ^ "Catechism of the Catholic Church – IntraText – 1362–1364". vatican.va. Archived from the original on 1 January 2015.
- ^ "CCC,". scborromeo.org.
- ^ Dobszay, Laszlo (2010). "3". The Restoration and Organic Development of the Roman Rite. New York: T&T Clark International. pp. 3–5. ISBN 978-0-56703-385-7.
- ^ "Letter of Pope Benedict XVI to bishops". 7 July 2007. Archived from the original on 29 September 2010. "The last version of the Missale Romanum prior to the Council, which was published with the authority of Pope John XXIII in 1962 and used during the Council, will now be able to be used as a Forma extraordinaria of the liturgical celebration. […] As for the use of the 1962 Missal as a forma extraordinaria of the liturgy of the Mass, I would like to draw attention to the fact that this Missal was never juridically abrogated and, consequently, in principle, was always permitted." — Pope Benedict XVI
- ^ "Instruction on the application of the Apostolic Letter Summorum Pontificum of His Holiness Pope Benedict XVI given Motu Proprio". vatican.va. Archived from the original on 23 February 2016. Retrieved 12 February 2016.
- ^ "BBC Religions: What is the Tridentine Mass?". 23 June 2009. Retrieved 27 March 2015.
- ^ "Summorum Pontificum". 7 July 2007. Archived from the original on 1 January 2015. Retrieved 27 March 2015.
- ^ ""Anglicanorum Coetibus: Providing for Personal Ordinariates for Anglicans Entering into Full Communion with the Catholic Church"". Apostolic Constitution of Pope Benedict XVI. vatican.va. 4 November 2009. Archived from the original on 27 October 2014. Retrieved 31 July 2011.
- ^ "Latest News – Personal Ordinariate of Our Lady of Walsingham". ordinariate.org.uk. Retrieved 12 February 2016.
- ^ "News Headlines". www.catholicculture.org.
- ^ "Mozarabic Rite". New Advent. Retrieved 29 March 2015.
- ^ "Western Catholic Liturgics/Early Western Liturgics". Liturgica.com. Archived from the original on 21 May 2015. Retrieved 29 March 2015.
- ^ "Quo primum". New Advent. Retrieved 29 March 2015.
- ^ Fortescue, Adrian (1913). . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. See "Eastern Catholic Churches"; In part: "The definition of an Eastern-Rite Catholic is: A Christian of any Eastern Catholic churches in union with the pope: i.e. a Catholic who belongs not to the Roman, but to an Eastern rite. They differ from other Eastern Christians in that they are in communion with Rome, and from Latins in that they have other rites"
- ^ "CCEO, Canon 40". Intratext.com (English translation). 1990.
- ^ Parry, Ken; David Melling; et al., eds. (1999). The Blackwell Dictionary of Eastern Christianity. Malden, MA: Blackwell Publishing. pp. 357–385. ISBN 978-0-631-23203-2.
- ^ "Eastern Rite Catholicism" (PDF). Catholic Conference of Kentucky. Retrieved 4 April 2015.
- ^ Delany, Joseph (1913). . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
- ^ "Compendium of the CCC, 388". Vatican.va. Retrieved 30 June 2011.
- ^ "Canon 222 § 2". 1983 Code of Canon Law. Vatican.va. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 12 February 2016.
- ^ "CCC, 2337,2349". Vatican.va. Retrieved 17 November 2014.
"People should cultivate [chastity] in the way that is suited to their state of life. Some profess virginity or consecrated celibacy which enables them to give themselves to God alone with an undivided heart in a remarkable manner. Others live in the way prescribed for all by the moral law, whether they are married or single." (CDF, Persona humana 11.) Married people are called to live conjugal chastity; others practise chastity in continence: "There are three forms of the virtue of chastity: the first is that of spouses, the second that of widows, and the third that of virgins. We do not praise any one of them to the exclusion of the others. … This is what makes for the richness of the discipline of the Church." (St. Ambrose, De viduis 4,23:PL 16,255A.)
- ^ Yardley, Jim; Goodstein, Laurie (18 June 2015). "Pope Francis, in Sweeping Encyclical, Calls for Swift Action on Climate Change". The New York Times.
- ^ Vallely, Paul (28 June 2015). "The Pope's Ecological Vow". Retrieved 29 June 2015.
- ^ "Catholic hospitals comprise one quarter of world's healthcare, council reports". Catholic News Agency. 10 February 2010. Retrieved 17 August 2012.
- ^ "Catholic Education" (PDF).
- ^ "Laudato Si". Vermont Catholic. 8 (4, 2016–2017, Winter): 73. Retrieved 19 December 2016.
- ^ Gardner, Roy; Lawton, Denis; Cairns, Jo (2005), Faith Schools, Routledge, p. 148, ISBN 978-0-41533-526-3
- ^ a b Zieglera, J. J. (12 May 2012). "Nuns Worldwide". Catholic World Report.
- ^ "Vocations Online Internet Directory of Women's Religious Communities". Joliet Diocese Vocation Office. 2010.
- ^ "Press Release – The Nobel Peace Prize 1979". Nobelprize.org. 27 October 1979. Retrieved 28 October 2010.
- ^ "Press Release – Nobel Peace Prize 1996". Nobelprize.org. 11 October 1996. Retrieved 28 October 2010.
- ^ "International Catholic Peacebuilding Organisations (directory)". Notre Dame, IN: Catholic Peacebuilding Network. 2015. Archived from the original on 3 April 2015. Retrieved 2 April 2015.
- ^ "CCC, Part 3, Section 2, Chapter 2, Article: The Sixth Commandment". Vatican.va. Retrieved 17 November 2014.
2332: Sexuality affects all aspects of the human person in the unity of his body and soul. It especially concerns affectivity, the capacity to love and to procreate, and in a more general way the aptitude for forming bonds of communion with others.
- ^ "CCC, 2348–50". Vatican.va. Retrieved 20 December 2014.
- ^ "Church teaching about contraception". Roman Catholic Diocese of Helena. Retrieved 19 December 2014.
- ^ "Humanae Vitae". vatican.va. 25 July 1968. Archived from the original on 3 March 2011.
- ^ "CCC, "Conjugal fidelity": 2364–65; "The fecundity of marriage": 2366–72". Vatican.va. Retrieved 17 November 2014.
- ^ "A Big Heart Open to God: An interview with Pope Francis". America Magazine. 30 September 2013. Retrieved 16 February 2021.
- ^ "Pope Says Church Is 'Obsessed' With Gays, Abortion and Birth Control". The New York Times. 20 September 2013.
- ^ "CCC, 1640". Vatican.va. Retrieved 15 November 2014.
Thus the marriage bond has been established by God himself in such a way that a marriage concluded and consummated between baptised persons can never be dissolved. This bond, which results from the free human act of the spouses and their consummation of the marriage, is a reality, henceforth irrevocable, and gives rise to a covenant guaranteed by God's fidelity. The Church does not have the power to contravene this disposition of divine wisdom. (Cf. 1983 Code of Canon Law, can. 1141)
- ^ "CCC, 1625–1632". Vatican.va. Retrieved 15 November 2014.
For this reason (or for other reasons that render the marriage null and void) the Church, after an examination of the situation by the competent ecclesiastical tribunal, can declare the nullity of a marriage, i.e., that the marriage never existed. (Cf. 1983 Code of Canon Law , can. 1095–1107)
- ^ "CCC, 2384–86". Vatican.va. Retrieved 17 November 2014.
- ^ Soule, W. Becket. "Preserving the Sanctity of Marriage" (PDF). 2009. Knights of Columbus. Retrieved 6 January 2014.
- ^ "New Marriage and Divorce Statistics Released". Barna Group. 2008. Archived from the original on 19 December 2014.
- ^ "Divorces rising in Catholic Europe". Los Angeles Times. 24 May 2006.
- ^ Paul VI, Pope (1968). "Humanae vitae". Vatican. Archived from the original on 3 March 2011. Retrieved 2 February 2008.
- ^ Bokenkotter 2004, pp. 27, 154, 493–494.
- ^ A summary and restatement of the debate is available in Roderick Hindery. "The Evolution of Freedom as Catholicity in Catholic Ethics." Anxiety, Guilt, and Freedom. Eds. Benjamin Hubbard and Brad Starr, UPA, 1990.
- ^ Catholics for a Choice (1998). "A Matter of Conscience: Catholics on Contraception" (PDF). Archived from the original (PDF) on 11 October 2006. Retrieved 1 October 2006.
- ^ Largest Religious Groups in the USA. Accessed 13 November 2005.
- ^ Chandra, A.; Martinez G.M.; Mosher W.D.; Abma J.C.; Jones J. (2005). "Fertility, Family Planning, and Reproductive Health of U.S. Women: Data From the 2002 National Survey of Family Growth" (PDF). Vital and Health Statistics. National Center for Health Statistics. 23 (25). Retrieved 20 May 2007. See Table 56.
- ^ "Pope speaks out on condoms". The Catholic Leader. CNS. 29 March 2009. Retrieved 27 March 2017.
Pope Benedict XVI's declaration that distribution of condoms only increases the problem of AIDS is the latest and one of the strongest statements in a simmering debate inside the church… he was asked whether the church's approach to AIDS prevention—which focuses primarily on sexual responsibility and rejects condom campaigns—was unrealistic and ineffective… The pope did not get into the specific question of whether in certain circumstances condom use was morally licit or illicit in AIDS prevention, an issue that is still under study by Vatican theologians.
- ^ "Pope Benedict XVI Declares Embryos Developed For In Vitro Fertilisation Have Right To Life". Medical News Today. Archived from the original on 29 December 2008.
- ^ Allen, John L., The Future Church: How Ten Trends are Revolutionising the Catholic Church, p. 223.
- ^ Ertelt, Steven (6 June 2006). "Catholic Church Issues Condemnation of Abortion, In-Vitro Fertilisation". Life News Site. Archived from the original on 3 April 2015. Retrieved 2 April 2015.
- ^ "CCC, 2357–2359". Vatican.va. Retrieved 5 February 2014."Catechism of the Catholic Church – the sixth commandment". Archived from the original on 13 August 2013. Retrieved 2 August 2013.
- ^ "CCC, 2358–2359". Vatican.va. Retrieved 5 February 2014."Catechism of the Catholic Church – the sixth commandment". Archived from the original on 13 August 2013. Retrieved 2 August 2013.
- ^ "Full transcript of Pope's in-flight press remarks released". Catholic News Agency. 5 August 2013. Retrieved 12 October 2013.
- ^ "Pope on gays: A shift in tone, not substance". CNN. 29 July 2013.
- ^ "CCC, 1601–1605". Vatican.va. Retrieved 6 August 2014.
- ^ Sources regarding opposition to the church's position on homosexuality:
- Kuruvilla, Carol (22 December 2012). "Pope Benedict denounces gay marriage during his annual Christmas message". NY Daily News. New York.
- "Catholic Group Provokes Debate on Homosexuals". The New York Times. 26 September 1982. Retrieved 4 May 2010.
- Rachel Zoll (25 May 2002). "Abuse scandal leads to church debate on homosexuality". Boulder Daily Camera. Archived from the original on 5 January 2004. Retrieved 5 December 2011.
- "WYD site limits gay debate". Star Observer. 8 July 2008. Retrieved 5 December 2011.
- ^ "Europe - Catholic nuns and monks decline". BBC News. 5 February 2008. Retrieved 12 March 2013.
- ^ Sack, Kevin (20 August 2011). "Nuns, a 'Dying Breed,' Fade From Leadership Roles at Catholic Hospitals". The New York Times.
- ^ Apostolic Letter Ordinatio Sacerdotalis of John Paul II to the Bishops of the Catholic Church on Reserving Priestly Ordination to Men Alone Archived 25 November 2015 at the Wayback Machine Copyright 1994 Libreria Editrice Vaticana. Retrieved 25 March 2015
- ^ "Canon 1379". 1983 Code of Canon Law. Vatican.va. Archived from the original on 20 October 2012. Retrieved 17 August 2012.
- ^ a b "Ordinations: Response Regarding Excommunication Decree". 2011 Roman Catholic Womenpriests-USA, Inc. Retrieved 5 June 2011
- ^ "Vatican decrees excommunication for participation in 'ordination' of women". Catholic News Agency. 29 May 2008. Retrieved 6 June 2011.
- ^ David Willey (15 July 2010). "Vatican 'speeds up' abuse cases". BBC News. Retrieved 28 October 2010.
- ^ "Comunicato della Sala Stampa: Istituzione della Pontificia Commissione per la Tutela dei Minori". Holy See Press Office. 22 March 2014. Retrieved 30 March 2014.
Bibliography
- Asci, Donald P. (2002) The Conjugal Act as Personal Act. A Study of the Catholic Concept of the Conjugal Act in the Light of Christian anthropology, San Francisco: Ignatius Press. ISBN 0-89870-844-3.
- Ayer, Joseph Cullen (1941). A Source Book for Ancient Church History. Mundus Publishing. ISBN 978-1-84830-134-4.
- "Canon 42". 1983 Code of Canon Law. Vatican. Archived from the original on 20 February 2008. Retrieved 9 March 2008.
- "Catechism of the Catholic Church". Libreria Editrice Vaticana. 1994. Archived from the original on 6 February 2012. Retrieved 1 May 2011.
- Barry, Rev. Msgr. John F (2001). One Faith, One Lord: A Study of Basic Catholic Belief. Gerard F. Baumbach, Ed.D. ISBN 0-8215-2207-8.
- Bauer, Susan Wise (2010). The History of Medieval World: From the Conversion of Constantine to the First Crusade. Norton. ISBN 978-0-39305-975-5.
- Baumgartner, Frederic J. (2003). Behind Locked Doors: A History of the Papal Elections. Palgrave Macmillan. ISBN 0-312-29463-8.
- Bethell, Leslie (1984). The Cambridge History of Latin America. Cambridge University Press. ISBN 0-521-23225-2.
- Bokenkotter, Thomas (2004). A Concise History of the Catholic Church. Doubleday. ISBN 0-385-50584-1.
- Bunson, Matthew (2008). Our Sunday Visitor's Catholic Almanac. Our Sunday Visitor Publishing. ISBN 1-59276-441-X.
- Bruni, Frank; Burkett, Elinor (2002). A Gospel of Shame: Children, Sexual Abuse and the Catholic Church. Harper Perennial. p. 336. ISBN 978-0-06-052232-2.
- Chadwick, Owen (1995). A History of Christianity. Barnes & Noble. ISBN 0-7607-7332-7.
- Clarke, Graeme (2005), "Third-Century Christianity", in Bowman, Alan K., Peter Garnsey and Averil Cameron. The Cambridge Ancient History 2nd ed., volume 12: The Crisis of Empire, A.D. 193–337, Cambridge University Press, pp. 589–671, ISBN 978-0-521-30199-2.
- Collinge, William J. Historical dictionary of Catholicism (1997) online free
- Collins, Michael; Price, Mathew A. (1999). The Story of Christianity. Dorling Kindersley. ISBN 0-7513-0467-0.
- Coriden, James A; Green, Thomas J; Heintschel, Donald E. (1985). The Code of Canon Law: A Text and Commentary, Study Edition. Paulist Press. ISBN 978-0-8091-2837-2.
- Davidson, Ivor (2005). The Birth of the Church. Monarch. ISBN 1-85424-658-5.
- Derrick, Christopher (1967). Trimming the Ark: Catholic Attitudes and the Cult of Change. New York: P.J. Kennedy & Sons. ISBN 978-0-09096-850-3.
- Duffy, Eamon (1997). Saints and Sinners, a History of the Popes. Yale University Press. ISBN 0-300-07332-1.
- Dussel, Enrique (1981). A History of the Church in Latin America. Wm. B. Eerdmans. ISBN 0-8028-2131-6.
- Fahlbusch, Erwin (2007). The Encyclopedia of Christianity. Wm. B. Eerdmans. ISBN 0-8028-2415-3.
- Froehle, Bryan; Mary Gautier (2003). Global Catholicism, Portrait of a World Church. Orbis books; Center for Applied Research in the Apostolate, Georgetown University. ISBN 1-57075-375-X.
- Gale Group. (2002) New Catholic Encyclopedia, 15 vol, with annual supplements; highly detailed coverage
- Hastings, Adrian (2004). The Church in Africa 1450–1950. Oxford University Press. ISBN 0-19-826399-6.
- Herring, George (2006). An Introduction to the History of Christianity. Continuum International. ISBN 0-8264-6737-7.
- Koschorke, Klaus; Ludwig, Frieder; Delgado, Mariano (2007). A History of Christianity in Asia, Africa, and Latin America, 1450–1990. Wm B Eerdmans Publishing Co. ISBN 978-0-8028-2889-7.
- Kreeft, Peter (2001). Catholic Christianity. Ignatius Press. ISBN 0-89870-798-6.
- Latourette, by Kenneth Scott. Christianity in a Revolutionary Age: A History of Christianity in the 19th and 20th centuries (5 vol. 1969); detailed coverage of Catholicism in every major country
- Ulrich L. Lehner, (2016) The Catholic Enlightenment. The Forgotten History of a Global Movement ISBN 978-0190232917
- Leith, John (1963). Creeds of the Churches. Aldine Publishing Co. ISBN 0-664-24057-7.
- MacCulloch, Diarmaid (2010). Christianity: The First Three Thousand Years. Viking. ISBN 978-0-670-02126-0. originally published 2009 by Allen Lane, as A History of Christianity
- MacCulloch, Diarmaid (2003). The Reformation. Viking. ISBN 0-670-03296-4.
- MacMullen, Ramsay (1984), Christianising the Roman Empire: (A.D. 100–400). New Haven, CT: Yale University Press, ISBN 978-0-585-38120-6
- Marthaler, Berard (1994). Introducing the Catechism of the Catholic Church, Traditional Themes and Contemporary Issues. Paulist Press. ISBN 0-8091-3495-0.
- McBrien, Richard and Harold Attridge, eds. (1995) The HarperCollins Encyclopedia of Catholicism. HarperCollins. ISBN 978-0-06-065338-5.
- McManners, John, ed. The Oxford Illustrated History of Christianity. (Oxford University Press 1990). ISBN 0-19-822928-3.
- Norman, Edward (2007). The Roman Catholic Church, An Illustrated History. University of California Press. ISBN 978-0-520-25251-6.
- O'Collins, Gerald; Farrugia, Maria (2003). Catholicism: The Story of Catholic Christianity Oxford University Press. ISBN 978-0-19-925995-3.
- Perreau-Saussine, Emile (2012). Catholicism and Democracy: An Essay in the History of Political Thought. ISBN 978-0-691-15394-0.
- Phayer, Michael (2000). The Catholic Church and the Holocaust, 1930–1965. Indiana University Press. ISBN 0-253-33725-9.
- Pollard, John Francis (2005). Money and the Rise of the Modern Papacy, 1850–1950. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-81204-7.
- Rhodes, Anthony (1973). The Vatican in the Age of the Dictators (1922–1945). Holt, Rinehart and Winston. ISBN 0-03-007736-2.
- Riley-Smith, Jonathan (1997). The First Crusaders. Cambridge University Press. ISBN 978-0-511-00308-0.
- Schreck, Alan (1999). The Essential Catholic Catechism.Servant Publications. ISBN 1-56955-128-6.
- Schwaller, John Frederick. (2011) The history of the Catholic Church in Latin America: from conquest to revolution and beyond (NYU Press)
- Smith, Janet, ed. (1993) Why "Humanae Vitae" Was Right, San Francisco: Ignatius Press.
- Smith, Janet (1991) "Humanae Vitae", a Generation Later, Washington, DC: Catholic University of America Press,
- Stewart, Cynthia (2008) The Catholic Church: A Brief Popular History 337 pages
- Tausch, Arno, Global Catholicism in the Age of Mass Migration and the Rise of Populism: Comparative Analyses, Based on Recent World Values Survey and European Social Survey Data (24 November 2016). Available at https://mpra.ub.uni-muenchen.de/75243/1/MPRA_paper_75243.pdf IDEAS/RePEc, University of Connecticut
- Tausch, Arno, The Effects of 'Nostra Aetate:' Comparative Analyses of Catholic Antisemitism More Than Five Decades after the Second Vatican Council (8 January 2018). Available at SSRN 3098079 or doi:10.2139/ssrn.3098079
- Tausch, Arno, Are Practicing Catholics More Tolerant of Other Religions than the Rest of the World? Comparative Analyses Based on World Values Survey Data (21 November 2017). Available at SSRN 3075315 or doi:10.2139/ssrn.3075315
- Vatican, Central Statistics Office (2007). Annuario Pontificio (Pontifical Yearbook). Libreria Editrice Vaticana. ISBN 978-88-209-7908-9.
- Vidmar, John (2005). The Catholic Church Through the Ages. Paulist Press. ISBN 0-8091-4234-1.
- Wilken, Robert (2004). "Christianity". in Hitchcock, Susan Tyler; Esposito, John. Geography of Religion. National Geographic Society. ISBN 0-7922-7317-6.
- Woods Jr, Thomas (2005). How the Catholic Church Built Western Civilisation. Regnery Publishing, Inc. ISBN 0-89526-038-7.
External links
Media from Wikimedia Commons
News from Wikinews
Quotations from Wikiquote
Texts from Wikisource
Textbooks from Wikibooks
- Vatican.va Holy See official website
- The Vatican's channel on YouTube
Catholic Church | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| History (Timeline Ecclesiastical Legal) |
| ||||||||||||
| Theology (Bible Tradition; Catechism) |
| ||||||||||||
| Philosophy |
| ||||||||||||
| Saints |
| ||||||||||||
| Organisation (Hierarchy Canon law Laity Precedence By country) |
| ||||||||||||
| Culture |
| ||||||||||||
| Media |
| ||||||||||||
| Religious orders, institutes, societies |
| ||||||||||||
| Associationsof the faithful |
| ||||||||||||
| Charities |
| ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Catholic Church Portal